Odpowiedź na pytanie, czy dany podmiot w odniesieniu do danej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług, wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do konkretnych okoliczności faktycznych danej sprawy.

Zgodnie z art. 21 ustawy Prawo geodezyjne i kartograficzne podstawę wymiaru podatków stanowią dane z ewidencji gruntów i budynków. Organ podatkowy zobowiązany jest z urzędu badać ewidencję gruntów i budynków w zakresie koniecznym do ustalenia bądź określenia zobowiązania podatkowego. Przy opodatkowywaniu gruntu należy brać pod uwagę klasyfikację z ewidencji gruntów, a nie to, co faktycznie znajduje

Tak długo, jak długo sporne tereny nie były w ewidencji oznaczone jako "las", nie były one lasem dla celów wymiaru podatków. Choćby wobec tego określone grunty były lasem zarówno w potocznym rozumieniu tego słowa, jak i przepisów ustawy o lasach, to dopóki nie są oznaczone jako las w ewidencji, dopóty nie mogą stanowić lasu dla celów podatkowych. O tym czy dany grunt jest lasem dla celów podatkowych

Zobowiązanie podatkowe w podatku rolnym i w podatku od nieruchomości w przypadku, gdy podmiotem podatkowym jest osoba fizyczna powstaje wskutek doręczenia podatnikowi decyzji podatkowej, ustalającej wysokość tego zobowiązania (art. 21 par. 1 pkt 2 O.p.). Podstawę wymiaru podatku od nieruchomości i podatku rolnego stanowią dane z ewidencji gruntów i budynków aktualne w dacie istnienia zobowiązania podatkowego

Dokonując wykładni przepisu art. 86 ust. 19 ustawy o VAT, trzeba mieć także na uwadze, że ustawodawca posłużył się zwrotem "kwotę podatku naliczonego za ten okres przenosi się do rozliczenia na następny okres rozliczeniowy". Z treści powołanego przepisu można zatem wnioskować, że nakaz ustawodawcy odnosi się tylko do jednokrotnego przeniesienia podatku naliczonego. Kwota już raz przeniesiona jest już