Jeżeli nie występują przesłanki konieczne do uznania, że doręczenie postanowienia dokonało się skutecznie w trybie art. 150 O.p. tj. w następstwie upływu terminu przechowywania przesyłki w urzędzie gminy (miasta), to w sytuacji gdy możliwość dokonania takiego zawiadomienia w inny sposób nie znajduje potwierdzenia u samego adresata, należy stwierdzić, iż nie występują przesłanki do stwierdzenia, ze

Nie można zaaprobować poglądu, jakoby rozstrzygnięcie przez sąd powszechny sporu o zapłatę wynagrodzeń miało charakter zagadnienia wstępnego, uzasadniającego zawieszenie postępowania podatkowego na podstawie art. 201 § 1 pkt 2 O.p. Niewątpliwie oba postępowania, podatkowe i sądowe, pozostają ze sobą w związku, skoro przedmiotem obydwu jest ocena, czy opracowano projekt racjonalizatorski, niemniej brak

Nie ma słuszności Sąd pierwszej instancji odmawiając stronie racji, że w przypadku usług zarządzania portfelem papierów wartościowych oraz instrumentów finansowych, mamy do czynienia z sytuacją taką, jak w przypadku emisji akcji. Istotą łączącą te dwie różne czynności jest cel, jakim jest pozyskanie środków finansowych z przeznaczeniem na prowadzoną działalność gospodarczą opodatkowaną VAT.

Opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości jako budowla może podlegać jedynie jeden z obiektów wymienionych w art. 3 pkt 3 Prawa budowlanego lub urządzenie budowlane.

Przepis art. 190 § 1 O.p. zobowiązuje organ do zawiadomienia strony o miejscu i terminie przeprowadzenia m.in. dowodu z zeznań świadków. Strona może, lecz nie musi brać udziału w tej czynności. Nieskorzystanie przez nią z tego uprawnienia nie daje jej prawa do żądania ponownego przeprowadzenia dowodu.

Dla skutecznego wykazania wadliwego ustalenia faktów nie wystarczy samo ich kwestionowanie jako takie, lecz konieczne jest powiązanie takiego stanowiska z precyzyjnym wskazaniem, które przepisy prawa procesowego zostały naruszone, na czym to naruszenie polegało oraz jaki miało wpływ na treść kwestionowanego wyroku.

Błędny jest pogląd o możliwości analogicznego stosowania orzeczenia Trybunału Konstytucyjnego, dotyczącego § 48 ust. 4 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 marca 2002 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, do przepisów tożsamej treści, ale obowiązujących w okresie przed wejściem w życie tego rozporządzenia.