Skoro organ podatkowy wydał decyzję określającą kształt zobowiązania podatkowego w sytuacji, gdy zobowiązanie to skutecznie nie powstało, to rozstrzyganie w kwestii wysokości zobowiązania podatku od nieruchomości było bezprzedmiotowe.

Umorzenie postępowania egzekucyjnego winno nastąpić, gdy zaistnieją przeszkody mające charakter trwały, przy czym zdarzeniem takim nie jest uchylenie decyzji wymiarowej. Stanowisko takie argumentowano deklaratoryjnym charakterem decyzji wymiarowej, co należy odnieść również do decyzji określającej zobowiązanie podatkowe w podatku od nieruchomości dla podatnika będącego osobą prawną (art. 6 ust. 9 ustawy

Prawo do znaku towarowego może być wprowadzone do ewidencji wartości niematerialnych i prawnych, a następnie amortyzowane zgodnie z art. 16b ust. 1 pkt 6 u.p.d.o.p., gdy jest nie tylko faktycznie wykorzystywane, przez oznaczenie towarów i usług znakiem towarowym ale przede wszystkim prawnie przejęte do używania jako prawo, bowiem pod pojęciem prawa do znaku towarowego mieszczą się tylko podmiotowe

Zgromadzone np. w postępowaniu karnym dowody w postaci zeznań świadków i włączone do postępowania podatkowego mogą zostać w tym postępowaniu ocenione jak każdy inny dowód, nawet w sytuacji, gdy podatnik nie brał udziału w postępowaniu karnym.

Zgodnie z art. 145 § 1 pkt 1 lit. c p.p.s.a., nie wszystkie, lecz tylko kwalifikowane wadliwości natury proceduralnej stwarzają podstawę do wzruszenia zaskarżonej do sądu administracyjnego decyzji.

Aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodów, wydatek musi zostać poniesiony przez podatnika, musi być rzeczywisty, pozostawać w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą oraz zostać poniesiony w celu uzyskania przychodów.

Dochód podatnika otrzymany tytułem wynagrodzenia ze stosunku pracy w części finansowany ze środków mających swe źródło w Europejskim Funduszu Rozwoju Regionalnego, w tej części spełnia przesłankę zwolnienia podatkowego otrzymanego dochodu z art. 21 ust. 1 pkt 46 lit. a) u.p.d.o.f.

Hipoteza normy zawartej w art. 72 § 1 pkt 1 O.p. odnosi się do "nienależnie zapłaconego podatku" a nie do "nieistnienia należnego zobowiązania podatkowego".

Skoro wniesienie aportu nie podlega w ogóle regulacjom u.p.t.u., gdyż nie mieści się w zakresie przedmiotowym opodatkowania podatkiem VAT, charakter czynności prawnej wniesienia faktycznego towarów handlowych do spółki na tle tejże ustawy musi być oceniany odrębnie od wniesienia aportu, jako że czynność ta nie stanowi części aportu, a sama w sobie z pewnością nie może być zakwalifikowana jako "sprzedaż

Budowa dróg gminnych należy do zakresu zadań publicznych. W związku z tym jednostka samorządu terytorialnego nie ma prawa do odliczenia podatku.