W postępowaniu z nieujawnionych źródeł przychodów podatnik, powołując się na fakt zawarcia umowy depozytu nieprawidłowego, musi mieć na to bezpośrednie dowody.

W sytuacji, gdy zobowiązanie podatkowe powstaje z mocy prawa i wnioskodawca wszczyna postępowanie w sprawie stwierdzenia nadpłaty, ten rodzaj postępowania ma charakter wtórny, czyli powinien być poprzedzony przeprowadzeniem postępowania w sprawie określania zobowiązań podatkowych.

Tylko faktura rzetelna od strony podmiotowej i przedmiotowej, tzn. dokumentująca rzeczywistą czynność opodatkowaną podatnika, przez niego wykonaną i udokumentowaną tą fakturą, daje jej odbiorcy uprawnienie do odliczenia wykazanego w niej podatku.

Skoro postanowieniem, o którym mowa w art. 239b § 3 Ordynacji podatkowej nie można było, w oparciu o przesłankę z art. 239b § 1 pkt 4 Ordynacji podatkowej, objąć całej decyzji wymiarowej, to należało orzec jedynie odnośnie tych miesięcy, które w świetle tej przesłanki mogły być objęte klauzulą natychmiastowej wykonalności.

Wierzyciel nie jest uprawniony do rozpatrywania zastrzeżeń podnoszonych przez zobowiązanego, które nie są związane z samym postępowaniem egzekucyjnym, ale dotyczą postępowania podatkowego.

Wierzyciel nie jest uprawniony do rozpatrywania zastrzeżeń podnoszonych przez zobowiązanego, które nie są związane z samym postępowaniem egzekucyjnym, ale dotyczą postępowania podatkowego.

Biorąc pod uwagę to, że podatnicy prowadzący ewidencję przy zastosowaniu kas rejestrujących są obowiązani do dokonywania rejestracji każdej sprzedaży przy zastosowaniu kasy i dokonywania wydruku z każdej sprzedaży paragonu fiskalnego lub faktury VAT oraz do wydawania oryginału wydrukowanego dokumentu nabywcy (§ 5 pkt 1 rozporządzenia), to raporty fiskalne powinny obejmować całość zarejestrowanej sprzedaży

Przepisy art. 86 ust.1 i 2 ustawy o VAT określają jedynie prawa do odliczenia podatku naliczonego na podstawie otrzymanych faktur i nie wyznaczają zasad postępowania przy weryfikowaniu dokonanego przez podatnika odliczenia, a w szczególności nie uzależniają prawa do odliczenia od każdorazowego przedłożenia, na żądanie organów podatkowych, otrzymanych przez podatnika faktur.

Artykułowi 30 ust. 1 pkt 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie można przypisać charakteru sankcji podatkowej.

Tylko faktura rzetelna od strony podmiotowej i przedmiotowej, tzn. dokumentująca rzeczywistą czynność opodatkowaną podatnika, przez niego wykonaną i udokumentowaną tą fakturą, daje jej odbiorcy uprawnienie do odliczenia wykazanego w niej podatku.

Nie można podzielić poglądu, że pośredniczenie w zawieraniu umów sprzedaży kuponów (blankietów) do typowania liczb, jako usługi związane z handlem, nie może zostać sklasyfikowane jako usługi pod pozycją 92 PKWiU tj. usługi związane z kulturą rekreacją i sportem zaliczane do grupy 92.70 - usługi rekreacyjne pozostałe.