W świetle art. 20 ust. 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 ze zm.) oraz art. 122 i art. 187 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) w postępowaniu z zakresu nieujawnionych źródeł przychodu ciężar dowodu jest rozłożony pomiędzy stronę i organ podatkowy w tym sensie, że obowiązkiem

W postępowaniu z zakresu nieujawnionych źródeł przychodu ciężar dowodu jest rozłożony pomiędzy stronę i organ podatkowy w tym sensie, że obowiązkiem podatnika jest wskazanie i co najmniej uprawdopodobnienie podnoszonych przez niego okoliczności faktycznych, związanych ze zgromadzonym mieniem, przychodami i kosztami utrzymania, a obowiązkiem organu jest rzetelne i wyczerpujące zbadanie okoliczności

Jeżeli osoba fizyczna w celu dokonania sprzedaży gruntu podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi dyrektywy 2006/112/WE, to należy uznać ją za podmiot prowadzący "działalność gospodarczą" w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika od wartości dodanej

Skoro organ podatkowy w jednym postępowaniu dysponuje określonymi dokumentami, to ma obowiązek wykorzystać te dokumenty w innym postępowaniu, jeżeli mogą mieć istotne znaczenie dla podjętego rozstrzygnięcia. Nie czyniąc tego organ narusza zasadę prawdy materialnej.

Naruszenie przepisu art. 145 § 1 pkt 1 lit. c p.p.s.a. jest zawsze następstwem uchybienia innym przepisom procedury sądowo-administracyjnej i nie może być samoistną podstawą kasacyjną.

Przedmiotem dowodu nie może być okoliczność stwierdzona wystarczająco innym dowodem. Jeżeli strona zgłasza dowód, to w świetle art. 188 p.p. organ podatkowy może nie uwzględnić wniosku, gdy żądanie dotyczy tezy dowodowej już stwierdzonej na korzyść strony. Jeżeli jednak strona wskazuje na dowód, który ma znaczenie dla rozstrzygnięcia sprawy, przy czym jest zgłoszony na tezę dowodową odmienną, taki

Wskazane w art. 140 ust. 4 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (tekst jednolity Dz. U. 2004 r. Nr 261 poz. 2603 z późn. zm.), zwiększenie wartości nieruchomości na skutek działań podjętych bezpośrednio na nieruchomości, powiększające wysokość odszkodowania zwracanego Skarbowi Państwa lub jednostce samorządu terytorialnego przez byłego właściciela lub jego spadkobierców,

Przy określaniu wysokości podatku od czynności cywilnoprawnych od sprzedaży nieruchomości należy uwzględniać podobne transakcje sprzedaży na danym terenie. Organ podatkowy nie może szacować wartości nieruchomości jedynie na podstawie opinii biegłego.

Warunkiem zaliczenia danego kosztu do kosztów uzyskania przychodu, zgodnie z art. 22 ust. 1 u.p.d.o.f. jest faktyczne jego poniesienie w celu uzyskania przychodu, jeżeli jednocześnie ten koszt nie został wyłączony z kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 23 u.p.d.o.f. Skoro brak jest dowodów, że usługi wskazane w fakturach zostały wykonane, to brak jest związku między kosztem wskazanym w fakturach

Skoro organ podatkowy w jednym postępowaniu dysponuje określonymi dokumentami, to ma obowiązek wykorzystać te dokumenty w innym postępowaniu, jeżeli mogą mieć istotne znaczenie dla podjętego rozstrzygnięcia. Nie czyniąc tego organ narusza zasadę prawdy materialnej.

Postępowanie kontrolne w rozumieniu ustawy o kontroli skarbowej jest pojęciem szerszym niż kontrola podatkowa, którą zgodnie z art. 13 ust. 3 ustawy o kontroli skarbowej może przeprowadzić organ kontroli skarbowej w ramach prowadzonego postępowania kontrolnego. Oznacza to, że organ ponownie rozpoznający może i powinien prowadzić czynności dodatkowe w celu wyczerpującego ustalenia stanu faktycznego

Organy podatkowe nie mają obowiązku dopuszczenia każdego dowodu proponowanego przez stronę, jeżeli dla prawidłowego ustalenia stanu faktycznego adekwatne i wystarczające są inne dowody zebrane w toku postępowania.