Jeżeli dowiedziono, że wystawca faktury nie istnieje lub że nie było rzeczywistej możliwości wykonania usług wskazanych w fakturach, to istnienie świadomości naruszenia zasad odliczenia podatku naliczonego przez podatnika jest oczywiste.
Konkretny podmiot staje się stroną postępowania z mocy prawa, a nie wskutek uznania organu podatkowego.
Skoro w przypadku ograniczenia prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia oraz najmu, dzierżawy i leasingu samochodów osobowych służących działalności opodatkowanej VAT, jak również nabycia paliwa do tych pojazdów, po 1 maja 2004 r. nie nastąpiło rozszerzenie ograniczeń obowiązujących i rzeczywiście stosowanych na dzień 30 kwietnia 2004 r. na podstawie przepisów art. 25 ust. 1 pkt 2,
Skoro sporna faktura nie dokumentowała czynności rzeczywistej, to nie mogła być uznana za fakturę stwierdzającą nabycie towaru lub usługi w rozumieniu art. 19 ust. 1 i 2 U.p.t.u.
1. W sytuacji, gdy faktura korygująca podwyższająca podatek należny wystawiona jest z powodu okoliczności, które zaistniały po dokonaniu pierwotnej sprzedaży (np. na skutek późniejszej zmiany warunków umowy), wówczas rozliczenie powinno następować na bieżąco w okresie rozliczeniowym, w którym zostało dokonane podwyższenie ceny i być ujęte w rejestrze sprzedaży w miesiącu wystawienia faktury korygującej
Spółka najmując samochody, które następnie udostępnia osobom trzecim w ramach świadczonej przez siebie usługi kompleksowej pomocy drogowej staje się ich użytkownikiem, a zatem nie może odliczyć pełnego VAT.
Spółka stosownie do art. 86 ust. 1 ustawy o VAT ma prawo do odliczenia całej kwoty naliczonego podatku od towarów i usług, wynikającej z faktur wystawionych przez podmiot przejmujący obowiązki związane z usunięciem odpadów i rekultywacją terenu. Skoro usługa świadczona jest w tej chwili, ma związek z działalnością gospodarczą podatnika i stanowi koszt ogólny działalności opodatkowanej spółki, to bez
Faktura jest dowodem zaistnienia zdarzenia podlegającego opodatkowaniu, a jej treść umożliwia obliczenie podatku. Istotne jest zatem, aby faktury odzwierciedlały stan rzeczywisty (odnosi się to również do stron transakcji podlegającej podatkowi). Faktura niezawierająca danych rzeczywistego sprzedawcy towaru, a zamiast tego zawierająca dane innego podmiotu nie będącego rzeczywistym sprzedawcą, jak w
Liczba i zakres transakcji sprzedaży gruntów nie może stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem opodatkowania, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą.
Za pozbawione podstaw prawnych należy uznać stanowisko Sądu pierwszej instancji, z którego wynika, że na etapie badania wymogów formalnych podania, nie występuje strona postępowania, ale wyłącznie osoba wnosząca podanie.
Przepisy Dyrektywy 112 nie przewidują bezwzględnego obowiązku przechowywania kopii faktur w takiej samej formie, w jakiej są wysłane, pozostawiając państwom członkowskim decyzję co do wprowadzenia szczególnych wymogów dotyczących formy przechowywania faktur.