Skoro przepis art. 21 ust. 1 ustawy o VAT z 1993 r. dawał organom podatkowym prawo określenia zobowiązania podatkowego w innej wysokości niż to uczynił podatnik, to nie oznacza to, że organ podatkowy musi uwzględniać do odliczenia wyłącznie podatek naliczony zawarty w fakturach ujętych w deklaracjach.
Wydanie decyzji na podstawie art. 48 § 1 Ordynacji podatkowej nie może stanowić o bezprzedmiotowości składania wniosku o upadłość bądź o wszczęcie postępowania układowego z wierzycielami.
Minister Finansów prezentując własną wykładnię przepisów podatkowych nie może wykraczać poza stan faktyczny zaprezentowany przez podatnika we wniosku o interpretację.
Dana osoba działa w charakterze handlowca, jeżeli jej działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową, stałą, zorganizowaną, a nabycie gruntów musi nastąpić w celach wykonywania tej działalności handlowej, a więc zamiar prowadzenia takiej działalności winien być ujawniony już w momencie zakupu.
Sytuację, w której podatnik składa kilka korekt deklaracji o treści wzajemnie wykluczającej się, traktować należy jak niezłożenie deklaracji.
Dla celów wymiaru podatku od nieruchomości, jaką jest budowla, determinantem wymiaru tego podatku jest wystąpienie zdarzenia, z którym ustawa wiąże powstanie obowiązku podatkowego. Znaczenie drugorzędne mają natomiast w tej mierze zapisy zawarte w ewidencji gruntów i budynków. W konsekwencji przyjąć należy, że dane zawarte w ewidencji nie są wystarczające do stwierdzenia, że w pasie drogowym znajdowały
Skoro nie można objąć restrukturyzacją podmiotu innego niż czynny przedsiębiorca, to nie tym samym nie można wydać decyzji, o której mowa w art. 21 ust. 1 tej ustawy.
Art. 165a O.p. ma zastosowanie wyłącznie do postępowań wszczynanych na wniosek i odsyła do art. 165 tej ustawy, tj. do postępowania podatkowego wszczynanego na żądanie strony. Przyczyny uniemożliwiające wszczęcie postępowania podatkowego mogą być różne, lecz w niniejszej sprawie istotne jest to, że postępowanie związane z wnioskiem strony o przywrócenie uchybionego terminu jest postępowaniem incydentalnym
Nie ma jakichkolwiek podstaw, aby z treści art. 15 ust. 2 ustawy o VAT wywodzić, że norma ta obejmuje także transakcje okazjonalne, o których stanowi art. 12 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE, opodatkowane niezależnie od ustalenia takiej okoliczności jak zamiar wykonywania tych czynności w sposób częstotliwy.