Użycie w art. 67b § 1 O.p. wyrazów "Organ podatkowy...może udzielać ulg" prowadzi do wniosku, że ulgi podatkowe udzielane osobom prowadzącym działalność gospodarczą noszą charakter uznaniowy, a więc organ może, lecz nie jest obowiązany do ich udzielenia. Gdyby więc przesłanki ważnego interesu podatnika lub interesu ogólnego nie miały zastosowania przy udzielaniu ulg wskazanym osobom, organy podatkowe
Z żadnych przepisów nie da się wyprowadzić wniosku, że spełnienie warunków do korzystania ze zwolnienia podatkowego określonego w art. 17 ust. 1 pkt 34 u.p.d.o.p. (osiągnięcie określonego zezwoleniem poziomu zatrudnienia i wydatków inwestycyjnych) skutkuje uprawnieniem do uzyskania zwrotu podatku zapłaconego przed spełnieniem warunków określonych w zezwoleniu. Możliwość taka, musiałaby wynikać wprost
Pawilon handlowy będący tymczasowym obiektem budowlanym, które postawiła Skarżąca, nie podlegał opodatkowaniu od nieruchomości, gdyż obowiązek podatkowy powstałby dopiero od 1 stycznia następnego roku po roku, w którym rozpoczęto użytkowanie budowli, tj. od 1 stycznia 2007 r., lecz wtedy przedmiotowa budowla już była usunięta, bądź utraciła legalność swojego istnienia w przypadku jej nierozebrania
To, że przepis art. 12 ust. 1 u.p.d.o.p. nie wymieniał wprost odpłatnego zbycia praw majątkowych, jako przychodu nie oznaczało, że wartość ustaloną zgodnie z art. 14 ust. 1 tej ustawy nie należało uznać za przychód w rozumieniu ustawy.
Uzupełniając (prawne) pojęcie oferty o wymaganą przez prawo, ale przez nie niezdefiniowaną cechę "publiczności" odwołać się należy do naturalnego języka prawodawcy.
Zawarcie przez Spółkę z Nadleśnictwem umowy z elementami posiadania służebności (wejścia na grunt, oczyszczanie go z roślinności drzewiastej i krzewiastej), nie wyklucza faktycznego władztwa Spółki w rozumieniu art. 336 k.c. w odniesieniu do gruntów leśnych, na których posadowiono słupy elektroenergetyczne wraz z liniami tego rodzaju. Na Spółce jako na posiadaczu ciąży obowiązek podatkowy w podatku
Fakt podjęcia, np. takich czynności jak uzbrojenie terenu, wydzielenie dróg wewnętrznych oraz działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, stanowią o takiej aktywności w zakresie obrotu nieruchomościami, które mogą wskazywać, że czynności sprzedającego przybierają formę zawodową (profesjonalną), a w konsekwencji zorganizowaną.
Zastrzeżenie zawarte w treści art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, iż działalność gospodarcza w rozumieniu tego przepisu - czyli wszelka działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody - będzie za taką uznawana "również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących
Dział 36 załącznika PKWiU, zawierający m.in. wyroby jubilerskie i podobne, oznaczone symbolem PKWiU 36.2, obejmuje wyroby jubilerskie oraz ich części, wyroby jubilerskie ze złota lub srebra oraz ich części, a także usługi związane z przeróbką kamieni szlachetnych i wyrobów jubilerskich. Dział ten zawiera zatem w swym zakresie zarówno produkcję, jak i przeróbki oraz naprawy biżuterii.
Dział 36 załącznika PKWiU, zawierający m.in. wyroby jubilerskie i podobne, oznaczone symbolem PKWiU 36.2, obejmuje wyroby jubilerskie oraz ich części, wyroby jubilerskie ze złota lub srebra oraz ich części, a także usługi związane z przeróbką kamieni szlachetnych i wyrobów jubilerskich. Dział ten zawiera zatem w swym zakresie zarówno produkcję, jak i przeróbki oraz naprawy biżuterii.
Postawienie zarzutu odniesionego wyłącznie do art. 145 § 1 p.p.s.a. bez wskazania konkretnego przepisu prawa materialnego czy procesowego, do którego zarzut ten miały się odnosić, nie stanowi usprawiedliwionej podstawy skargi kasacyjnej.
Artykuł 145 § 1 P.p.s.a. ma charakter ogólny (blankietowy), znajdując zastosowanie tylko w razie stwierdzenia przez wojewódzki sąd administracyjny naruszenia wspomnianych przepisów materialnych i procesowych, wobec czego zarzut jego naruszenia musi zostać powiązany z zarzutem naruszenia tych przepisów, którym Sąd pierwszej instancji uchybił lub których naruszenia nie dostrzegł