Skargę z art. 101 a ust. 1 u.s.g. może wnieść osoba, której z mocy przepisu prawa przysługuje uprawnienie do żądania określonego działania organu gminy, odpowiadającego obowiązkowi tego organu.
W ramach zarzutu wadliwego zastosowania przepisu prawa materialnego (art. 174 pkt 1 p.p.s.a.) nie można kwestionować ustaleń faktycznych przyjętych w sprawie przez Sąd wojewódzki za podstawę orzeczenia. To bowiem strona może czynić wyłącznie przy pomocy zarzutów procesowych. Stosowanie prawa materialnego ma charakter wtórny w stosunku do ustaleń faktycznych.
O ile przepisy Ordynacji podatkowej, na podstawie których udzielane są ulgi w spłacie zobowiązań podatkowych, odnoszą się do ważnego interesu podatnika lub interesu publicznego, to ostateczna decyzja o przyznaniu ulgi leży w gestii urzędnika. Urzędnik ma swobodę, czy taką ulgę przyznać czy też nie. Ponadto ulgi w spłacie podatków mają charakter państwowej pomocy de minimis i należy je rozpatrywać w
Skoro bowiem w art. 239a O.p. jest mowa o obowiązku podlegającym wykonaniu w trybie przepisów o postępowaniu egzekucyjnym w administracji, to zapis "nie podlega wykonaniu" może być rozumiany jedynie jako wykonanie w drodze egzekucji administracyjnej. Zatem brak rygoru wykonalności decyzji nieostatecznej oznacza jedynie, że należność wynikająca z takiej decyzji nie może być dochodzona w drodze egzekucji
Kosztem uzyskania przychodu nie jest każdy koszt faktycznie poniesiony, ale koszt związany z uzyskaniem przychodu.
Art. 122 O.p. nakazuje organom podatkowym ustalenie wszelkich faktów i okoliczności niezbędnych dla załatwienia sprawy. W tym przypadku wątpliwości budzą ustalenia dotyczące kosztów uzyskania przychodów. W badanym roku podatkowym kosztami uzyskania przychodu ( art.. 15 ust.1 u.p.d.o.p.) były koszty, które spełniały łącznie następujące warunki: były poniesione w celu uzyskania przychodów, to znaczy
Możliwość nałożenia kary porządkowej w przypadku bezzasadnego niepodporządkowania się wezwaniu organu podatkowego do dokonania określonej czynności, zgodnemu z art. 155 § 1 O.p., jest wyłączona tylko w tych sytuacjach, gdy ustawodawca w sposób jednoznaczny uzależnia przeprowadzenie danej czynności postępowania od zgody strony. Taką możliwość przewidziano w art. 199 O.p. i w związku z tym odmowa zeznań
Zmiana art. 119 i art. 88 ust. 1 pkt 4 ustawy o VAT nie stanowi naruszenia postanowień dyrektywy 2006/112/WE.
Złożenie wniosku o upadłość po kilkunastu miesiącach od osiągnięcia przez spółkę stanu niewypłacalności nie wyłączy członka zarządu z odpowiedzialności za zaległe podatki.
W sytuacji, gdy stosownie do art. 150 Ordynacji podatkowej nastąpił prawny skutek procesowy doręczenia, późniejsze faktyczne wydanie pisma pełnomocnikowi nie może być uznane jako doręczenie prawne.