Art. 191 O.p. wyraża zasadę swobodnej oceny dowodów, według której organ podatkowy - prowadzący postępowanie podatkowe - przy ocenie wiarygodności zgromadzonych dowodów nie jest skrępowany żadnymi regułami określającymi wartość poszczególnych rodzajów dowodów i dokonuje jej w sposób swobodny, na podstawie własnego przekonania opartego na zebranym materiale dowodowym.

Zasadą w ustawie o podatku od towarów i usług jest, że obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wydania towaru lub wykonania usługi (art. 19 ust. 1 ustawy o VAT), w sytuacji zaś gdy po zawarciu umowy sprzedaży towary wydawane są częściami, przez dłuższy okres, to przyjmuje się, iż obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wydania każdej części dostawy w stosunku do wydanych towarów.

Art. 30 ust. 1 pkt 2 u.p.d.o.f. nie miał w 1999 r. zastosowania do dochodów (przychodów) ze sprzedaży premiowej otrzymanych przez podmioty uzyskujące przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej.

Jeśli przedsiębiorca pogrzebowy świadczy usługę związaną pochówkiem, składającą się z wielu czynności, a sprzedaż trumien czy urn jest jednym z elementów tej usługi, to należy zastosować jedną stawkę.

Zakłady energetyczne prowadząc działalność gospodarczą, są posiadaczami gruntów, co z uwagi na fakt, iż posiadanie to jest bezumowne, skutkuje koniecznością opodatkowania nadleśnictwa wyższą stawką podatku, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 lit. a) u.p.l.

Zakres przedmiotu opodatkowania musi być określony precyzyjnie, a interpretacja przepisów dotyczących tegoż przedmiotu opodatkowania nie może być rozszerzająca, dokonana na niekorzyść podatnika.

Aby można było mówić o obowiązku podatkowym z tytułu świadczenia usług musi w pierwszej kolejności dojść do jej wykonania, a fakt zapłaty decyduje jedynie o momencie jego powstania.

Organy podatkowe prawidłowo wydały wobec obojga małżonków odrębne decyzje podatkowe. Dokonane przez te organy w decyzjach wyliczenia zarówno co do wydatków, jak i przychodów oraz zgromadzonego mienia odnosiły się do majątku wspólnego małżonków. Słusznie więc wobec braku odmiennych ustaleń, przyjęto zasadę wynikającą z art. 43 § 1 ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U.

Brzmienie cytowanego art. 31 ust. 1 u.k.s. jest jednoznaczne i nie pozostawia wątpliwości co do niemożności stosowania w postępowaniu kontrolnym przepisu art. 54 Ordynacji podatkowej. Wskazany przepis jest zgodny z Konstytucyją. Przepis art. 31 ust. 1 u.k.s. miał zastosowanie do wszystkich podatników pozostających w tej samej sytuacji faktycznej.

Organy podatkowe są zobowiązane wykazać wysokość wydatków poczynionych przez podatnika w danym roku. Natomiast zasadniczo to na podatniku spoczywa ciężar wykazania, że wydatki te znajdują pokrycie w mieniu zgromadzonym przed ich poniesieniem, pochodzącym z przychodów uprzednio opodatkowanych lub wolnych od opodatkowania. To tylko podatnik wie bowiem, w jaki sposób zgromadził swój majątek i skąd pochodzą

Przyjęcie w treści art. 239b § 2 O.p. pojęcia "uprawdopodobnienie" znajduje przełożenie na zasady dowodzenia ziszczenia się wskazanej w tym przepisie przesłanki, tj. możliwości niewykonania zobowiązania wynikającego z decyzji. W związku z przyjętym przez ustawodawcę sformułowaniem "uprawdopodobni" należało uznać, że ustawodawca nie wymaga od organu podatkowego wykazania okoliczności za pomocą przewidzianych