Przepis § 48 ust. 4 pkt 5 lit. a rozporządzenia MF z 22 marca 2002 r. stanowił jedynie powtórzenie normy wynikającej już z art. 19 ust. 1 u.p.t.u. z 1993 r., zgodnie z którą podatnik może korzystać z prawa do odliczenia podatku od towarów i usług przewidzianego w tej ustawie z tytułu dostaw towarów lub świadczenia usług przez innego podatnika, wyłącznie w odniesieniu do podatku wynikającego z faktury

Naczelny Sąd Administracyjny, zobowiązany z urzędu do wzięcia pod rozwagę przesłanek nieważności postępowania, w pozostałym zakresie jest związany granicami skargi kasacyjnej (por. art. 183 § 1 P.p.s.a.). Oznacza to, że Sąd ten nie jest uprawniony do dopatrywania się naruszeń innych norm niż wskazane jednoznacznie przez stronę, nie może też konkretyzować podniesionych w skardze kasacyjnej zarzutów,

Naczelny Sąd Administracyjny w związku z treścią art. 183 § 1 p.p.s.a. rozpoznaje sprawę w granicach skargi kasacyjnej, biorąc z urzędu pod uwagę jedynie nieważność postępowania. Związanie Sądu podstawami skargi kasacyjnej wymaga prawidłowego ich określenia w samej skardze. Oznacza to konieczność powołania konkretnych przepisów prawa, którym uchybił sąd, uzasadnienia zarzutu ich naruszenia, a w razie

Wydawane w ramach postępowania interpretacyjnego rozstrzygnięcie musi spełniać wszystkie określone w przepisach Ordynacji podatkowej wymagania przewidziane dla decyzji organów podatkowych. Tylko łączne spełnienie warunków wskazanych w art. 210 ord. pod. pozwala uznać, że decyzja interpretacyjna odpowiada prawu pod względem proceduralnym. A zatem niewyczerpujące uzasadnienie decyzji interpretacyjnej

Prawo do odliczenia podatku jest następstwem powstania obowiązku podatkowego z tytułu faktycznej czynności podatnika wystawiającego fakturę, czyli obowiązku podatkowego powstałego na poprzednim etapie obrotu. Jeżeli brak takiej faktycznej czynności u wystawcy faktury, nie może z jej tytułu powstać obowiązek podatkowy, a tym samym brak prawa do odliczenia podatku z takiej faktury. Względy bowiem obiektywne

Przepis § 48 ust. 4 pkt 5 lit. a rozporządzenia MF z 22 marca 2002 r. stanowił jedynie powtórzenie normy wynikającej już z art. 19 ust. 1 u.p.t.u. z 1993 r., zgodnie z którą podatnik może korzystać z prawa do odliczenia podatku od towarów i usług przewidzianego w tej ustawie z tytułu dostaw towarów lub świadczenia usług przez innego podatnika, wyłącznie w odniesieniu do podatku wynikającego z faktury