Użycie przez ustawodawcę w art. 116 Ordynacji podatkowej nieostrego pojęcia "w znacznej części" świadczy o tym, że określenie proporcji wskazanego mienia spółki koniecznego do uwolnienia się od odpowiedzialności za jej zaległości podatkowe zależy od okoliczności sprawy.

Stwierdzenie przez organ podatkowy bezskuteczności egzekucji, o której mowa w art. 116 § 1 Ordynacji podatkowej powinno być dokonane po przeprowadzeniu postępowania egzekucyjnego. Stwierdzenie bezskuteczności egzekucji ustala się przy tym na podstawie każdego prawnie dopuszczalnego dowodu.

Postępowanie sądowoadministracyjne staje się bezprzedmiotowe, jeżeli w jego toku wystąpią zdarzenia, w których następstwie zakończy się sprawa sądowoadministracyjna, co oznacza, że przed wydaniem wyroku wygaśnie przedmiot zaskarżenia. Nie budzi w zasadzie kontrowersji stanowisko, że sprawa sądowoadministracyjna w szczególności kończy się na skutek uwzględnienia skargi przez organ administracji w trybie

warunkiem zaliczenia recyklingu na rzecz odzysku przy obliczaniu opłaty produktowej, o jakiej mowa w art. 12 ust. 2 ustawy z dnia 11 maja 2001 r. o obowiązkach przedsiębiorców w zakresie gospodarowania niektórymi odpadami oraz o opłacie produktowej i opłacie depozytowej (Dz. U. z 2007 r. Nr 90, poz. 607 ze zm.), jest wykonanie przez przedsiębiorcę chociażby w pewnym zakresie obowiązku zapewnienia recyklingu

Zgoda właściciela nieruchomości na usunięcie drzew wymagana na podstawie art. 83 ust. 1 ustawy o ochronie przyrody nie stanowi warunku formalnego wniosku o wydanie zezwolenia, lecz przesłankę merytoryczną oceny wniosku przez organ administracji, co oznacza, że brak tej zgody nie uzasadnia pozostawienia wniosku bez rozpoznania na podstawie art. 64 § 2 k.p.a.

Użycie przez ustawodawcę nieostrego pojęcia "w znacznej części" świadczy o tym, że określenie proporcji wskazanego mienia spółki koniecznego do uwolnienia się od odpowiedzialności za jej zaległości podatkowe zależy od okoliczności sprawy.