Rażące naruszenie prawa w rozumieniu art. 247 § 1 pkt 3 O.p. zachodzi także wówczas, gdy organ podatkowy wydając postanowienie o stwierdzeniu niedopuszczalności odwołania, oceniając uprawnienia doradcy podatkowego, wnoszącego środek zaskarżenia po wypowiedzeniu pełnomocnictwa, nie zastosował przepisu art. 94 § 2 k.p.c. w związku z art. 137 § 4 O.p.

W aktualnym stanie prawnym przekazanie przez skarżącego bez wynagrodzenia towarów należących do jego przedsiębiorstwa na cele związane z tym przedsiębiorstwem nie stanowi dostawy towarów w świetle art. 7 ust. 2 i 3 ustawy o VAT, nawet jeżeli podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z nabyciem tych towarów.

W stanie prawnym obowiązującym od dnia 1 lipca 2007 r. pojęcie niewydanie interpretacji, użyte w art. 14o § 1 Ordynacji podatkowej, nie oznacza braku jej doręczenia w terminie 3 miesięcy od dnia otrzymania wniosku, o którym mowa w art. 14 powołanej ustawy.

Ze względu na definicję "działalności rolniczej" dla celów podatkowych zawartą w art. 2 ust. 2 u.p.d.o.f. do przychodów z tej działalności zalicza się wyłącznie przychody bezpośrednio pochodzące z działalności rolniczej, a nie wszelkie przychody związane z tą działalnością.

Oceniając skutki podatkowe w VAT poczęstunku dla klientów podatnika, należy sprawdzić, czy nie jest to przekazanie prezentów o małej wartości lub świadczenie usługi.

Art. 141 § 4 p.p.s.a. może stanowić samodzielną podstawę kasacyjną, jeżeli uzasadnienie orzeczenia sądu pierwszej instancji nie zawiera stanowiska co do stanu faktycznego przyjętego za podstawę zaskarżonego rozstrzygnięcia. Jeżeli natomiast uzasadnienie zaskarżonego orzeczenia wskazuje, jaki stan faktyczny przyjęty został przez sąd i dlaczego, wówczas przepis ten nie może stanowić wystarczającej podstawy