Wkład do spółki jest wprawdzie prawem majątkowym, jednakże ustawodawca w art. 5b ust. 2 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) wyraźnie określił, że "przychody wspólnika z udziału w spółce osobowej, określone w art. 8 ust. 1 uznaje się za przychody ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 tej ustawy, a to oznacza, że wówczas

Skoro są spełnione warunki do uznania, że działalność Skarżącego ma charakter samodzielny, należy uznać, że występuje on w charakterze podatnika VAT. Oceny powyższej nie może zmienić okoliczność, że Skarżący wykonując czynności opodatkowane (usługi najmu lokali użytkowych) posługuje się majątkiem, który nie stanowi jego wyłącznej własności. Nie ma bowiem żadnego racjonalnego powodu aby uznać, że posługiwanie

Przepis art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy powinien zatem być interpretowany z uwzględnieniem - łącznie - trzech elementów: 1) samodzielności w prowadzeniu działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy, 2) wymienionych w nim czynności z art. 13 pkt 2-9 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, 3) warunków, w których te czynności muszą być realizowane.

Nie można skutecznie dowodzić niewłaściwego zastosowania prawa materialnego przy jednoczesnym kwestionowaniu prawidłowości dokonanej przez sąd oceny ustaleń faktycznych. Innymi słowy, zarzut naruszenia prawa materialnego nie może odnieść zamierzonego skutku, jeśli jest oparty na kwestionowaniu stanu faktycznego i stanowi próbę kreowania odmiennego, pożądanego przez wnoszącego skargę kasacyjną poglądu

Przez względy techniczne należy rozumieć uwarunkowania konstrukcyjne obiektu będącego w posiadaniu podatnika oraz względy organizacyjne związane ze sposobem prowadzenia przez niego działalności gospodarczej.

Przepisy regulujące postępowanie administracyjne w tym i podatkowe, powołane w oderwaniu od stosownych przepisów postępowania sądowego, nie mogą stanowić podstawy zaskarżenia wyroku w procesie kasacyjnym, o której mowa w art. 174 pkt 2 u.p.p.s.a.

Przepis art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy powinien zatem być interpretowany z uwzględnieniem - łącznie - trzech elementów: 1) samodzielności w prowadzeniu działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy, 2) wymienionych w nim czynności z art. 13 pkt 2-9 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, 3) warunków, w których te czynności muszą być realizowane.