1. Świadczenia zdrowotne są działaniami o charakterze medycznym. Wyżywienie i zakwaterowanie zapewniane kuracjuszom podczas pobytu w sanatorium, charakteru takiego nie mają. 2. Pomieszczenia zajęte na świadczenia w zakresie wyżywienia i zapewnienia pomieszczenia, nie będące świadczeniami zdrowotnymi, nie korzystają z preferencyjnej stawki opodatkowania, a status niepublicznego zakładu opieki zdrowotnej

1. Z uregulowań zawartych w przepisach art. 246-256 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270/ wynika, że poza przypadkiem, o którym mowa w art. 247 tej ustawy, jedyną przesłanką merytoryczną w orzekaniu o przyznaniu prawa pomocy osobie fizycznej jest sytuacja materialna wnioskodawcy w powiązaniu z jego stanem rodzinnym. Do takich

W sytuacji, gdy strona skarżąca wniosła wiele spraw, wiążących się z obowiązkiem uiszczenia w każdej z nich wpisów sądowych w tym samym lub zbliżonym okresie czasu, okoliczność ta powinna być uwzględniona przy ocenie, w ramach art. 246 par. 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270 ze zm./, możliwości uiszczenia przez skarżącą

1. W świetle art. 250 ustawy z dnia z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270 ze zm./, wyznaczonemu przez organ samorządu zawodowego profesjonaliście, wynagrodzenie za sporządzenie opinii o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej przysługuje nawet wtedy, gdy nie został on umocowany przez stronę do reprezentowania jej interesów w postępowaniu

Tunel foliowy, niepołączony trwale z gruntem i nie mający jakichkolwiek instalacji, nie odpowiada pojęciu budowli zdefiniowanemu w art. 3 pkt 3 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. 2003 nr 207 poz. 2016 ze zm./, nie może być uznany za tymczasowy obiekt budowlany, o jakim mowa w art. 3 pkt 5 tej ustawy i nie wymaga pozwolenia na budowę bądź dokonania zgłoszenia.

Zapłata podatku prowadzi do wygaśnięcia zobowiązania podatkowego na podstawie art. 59 par. 1 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./, nie może zatem nastąpić ponowne wygaśnięcie zobowiązania wskutek przedawnienia. W efekcie organ podatkowy II instancji, rozpoznając odwołanie, uprawniony jest do orzeczenia o wysokości zobowiązania podatkowego do wysokości

1. Brak jest wprawdzie podstawy prawnej wyłączającej możliwość wypłaty jakichkolwiek kwot na rzecz prokurenta spółki bez zawarcia z nim przez spółkę umowy o pracę, niemniej wypłata musi nastąpić na rzecz prokurenta, nie natomiast na rzecz wspólnika będącego osobą prawną. W innym wypadku uiszczona kwota nie może zostać uznana za koszt uzyskania przychodu, chyba, że z uzgodnień poczynionych między spółką