W stanie prawnym obowiązującym od 1 stycznia 2003 r. do 31 sierpnia 2005 r. w sytuacji złożenia przez podatnika korekty deklaracji podatkowych w podatku od towarów i usług za dwa okresy rozliczeniowe i w wyniku tego stwierdzenia nadpłaty w tym podatku w wyniku obniżenia wysokości zapłaconego zobowiązania podatkowego, w związku z obniżeniem kwoty podatku należnego za pierwszy z tych okresów /art. 73

Unormowanie w par. 6 ust 1 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 grudnia 1999 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 109 poz. 1245 ze zm./ momentu powstania obowiązku podatkowego w podatku od towarów i usług z tytułu świadczenia w kraju usług najmu i dzierżawy pozbawione jest domniemania zgodności z przepisami art

Unormowanie w par. 6 ust 1 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 grudnia 1999 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 109 poz. 1245 ze zm./ momentu powstania obowiązku podatkowego w podatku od towarów i usług z tytułu świadczenia w kraju usług najmu i dzierżawy pozbawione jest domniemania zgodności z przepisami art

1. Małżonków prowadzących wspólnie działalność gospodarczą, bez zawarcia umowy spółki osobowej, nie można uznać za jednostkę organizacyjną niemającą osobowości prawnej, której na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ przysługuje przymiot podatnika podatku od towarów i usług. 2. Nie można domniemywać

Unormowanie w par. 6 ust 1 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 grudnia 1999 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 109 poz. 1245 ze zm./ momentu powstania obowiązku podatkowego w podatku od towarów i usług z tytułu świadczenia w kraju usług najmu i dzierżawy pozbawione jest domniemania zgodności z przepisami art

Stosownie do art. 6 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270 ze zm./ sąd administracyjny zawiadamiając o tym, że obecność strony na rozprawie nie jest obowiązkowa powinien jednocześnie pouczyć, że na rozprawie może zapaść wyrok, który nie podlega doręczeniu stronom, a którego zaskarżenie będzie możliwe po uprzednim złożeniu wniosku

Wyjaśnienie czy strona skarżąca jest prawidłowo reprezentowana przez pełnomocnika wyprzedza ocenę, czy skarga została należycie opłacona.

Co do oszczędności, które wnioskodawca posiada, to biorąc pod uwagę wysokość należności sądowych w rozpoznawanej sprawie, rzeczywiście powinny w zupełności wystarczyć na ich pokrycie, bez zagrożenia wystąpienia przesłanek z art. art. 246 par. 1 pkt 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. 2002 nr 153 poz. 1270 ze zm./. Uwadze Sądu pierwszej instancji