Podatnik będący osobą niepełnosprawną, który poniósł wydatki na cele rehabilitacyjne w rozumieniu art. 26 ust. 1 pkt 6 i ust. 7d ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 2000 nr 14 poz. 176 ze zm./, może je odliczyć od dochodu, jeżeli niepełnosprawność została ustalona orzeczeniem wydanym na podstawie przepisów ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej
Przepisami postępowania, o jakich mowa w art. 174 pkt 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270 ze zm./, są przepisy tej ustawy.
W postępowaniu prowadzonym z wniosku byłych właścicieli zgłoszonego w trybie art. 7 ust. 1 dekretu z dnia 26 października 1945 r. o własności i użytkowaniu gruntów na obszarze m.st. Warszawy /Dz.U. nr 50 poz. 279/ o przyznanie użytkowania wieczystego gruntu, Polski Związek Działkowców nie ma interesu prawnego uzasadniającego traktowanie go jako stronę postępowania. Dopiero ostateczne rozpoznanie wniosku
O przychodzie należnym w rozumieniu art. 12 ust. 3 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /Dz.U. 2000 nr 54 poz. 654 ze zm./ w odniesieniu do sprzedaży nieruchomości stanowią składnik przedsiębiorstwa /art. 55[1] pkt 3 Kodeksu cywilnego/ można mówić dopiero wówczas gdy zostanie zawarta umowa sprzedaży tych nieruchomości w formie aktu notarialnego /art. 158 Kc/. Dopiero
Ustawa o VAT (art. 14) nakazuje obliczać kwotę uprawniającą do zwolnienia, po pierwsze, w proporcji do rzeczywistego okresu prowadzenia sprzedaży, po drugie, okres ten należy liczyć w dniach, od dnia rozpoczęcia pierwszej sprzedaży do ostatniego dnia roku podatkowego.
Przepisy art. 61 par. 3-5 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270 ze zm./ mają odpowiednie zastosowanie na podstawie art. 193 tej ustawy w postępowaniu przed Naczelnym Sądem Administracyjnym we wszystkich sprawach, poza tymi, w których sąd pierwszej instancji w oparciu o przepis art. 152 tej ustawy uwzględnił skargę i wypowiedział
Nie jest zasadny zarzut, że nie można wywieść naruszenia zakazu reformationis in peius z uwagi na to, że pozostaje identyczny stan prawny w przypadku stwierdzenia niezgodności z prawem decyzji /art. 158 par. 2 Kodeksu postępowania administracyjnego/ a odmową stwierdzenia nieważności decyzji. Decyzja stwierdzająca niezgodność z prawem decyzji daje podstawę do wystąpienia z roszczeniem o odszkodowanie