Za zgodne z prawem należy uznać zakwalifikowanie rozdzielni elektroenergetycznej do kategorii budowli /art. 3 pkt 3 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane - Dz.U. 2000 nr 106 poz. 1126 ze zm./.

Nałożenie na organ obowiązku uzupełnienia operatu szacunkowego, o dane na podstawie których możliwe będzie ustalenie prawidłowej podstawy opodatkowania przez ustalenie wartości budowli na dzień 1 stycznia 2002 r. jest nieuprawnione w świetle art. 4 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych /Dz.U. 2002 nr 9 poz. 84 ze zm./.

W sytuacji, w której organ administracji publicznej prowadzący postępowanie w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji uzna, iż nie zachodzą przesłanki nieważności decyzji określone w art. 156 par. 1 Kpa winien wydać decyzję o odmowie stwierdzenia nieważności decyzji. Musi to uczynić zarówno wtedy, gdy postępowanie było wszczęte na wniosek strony, jak i wtedy, gdy postępowanie zostało wszczęte

Brak w ustawie z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego /Dz.U. 2000 nr 98 poz. 1071 ze zm./ przepisu wyraźnie dopuszczającego stwierdzenie nieważności decyzji tylko w części dotkniętej wadą określoną w art. 156 par. 1 Kpa, nie oznacza wyłączenia przez Kodeks takiej możliwości. Stwierdzenie nieważności decyzji tylko w części dotkniętej kwalifikowaną wadliwością jest zgodne z ogólnymi

W sytuacji, gdy pomimo "rozczłonkowania" poszczególnych elementów majątku spółki cywilnej, a następnie przeniesienia ich własności na Spółkę z o.o., bądź udostępnienia w innych formach /przystąpienie w charakterze dłużnika do umów leasingowych, wstąpienie w prawa wynajmującego itp./ w kilku etapach, na podstawie szeregu czynności cywilnoprawnych, doszło w efekcie końcowym, w stosunkowo krótkim czasie

Niewystąpienie przesłanki z art. 156 par. 1 Kpa nie może powodować umorzenia postępowania, to jest stwierdzenia, że nie może ono być dalej prowadzone z powodu przeszkody jaką jest bezprzedmiotowość, ale powinno za sobą pociągać rozstrzygnięcie co do istoty, to jest odmowę stwierdzenia nieważności decyzji.

Nie można uznać, iż oczywiste naruszenie art. 158 i art. 105 par. 1 Kpa poprzez umorzenie postępowania w przedmiocie stwierdzenia nieważności, zamiast wydania jednej z decyzji określonych w art. 158 Kpa nie miało wpływu na wynik sprawy w rozumieniu art. 145 par. 1 pkt 1 lit. "c" ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270 ze zm./.