Wydanie ostatecznej decyzji podatkowej w zakresie zobowiązań podatkowych z tytułu określonego podatku za dany - konkretny okres podatkowy kończy definitywnie przysługujące podatnikowi i obciążające podatnika samoobliczenie podatku, w którym podatnik może /między innymi/ składać wywołujące skutki prawne korekty deklaracji podatkowych. Do czasu więc /ewentualnego/ wzruszenia bytu prawnego ostatecznej
Wykazanie przez podatnika-sprzedawcę: kwoty podatku zwróconego podróżnemu, daty i pokwitowania tej kwoty przez podróżnego, powinno nastąpić w dokumencie ustalonym na podstawie art. 21c ust. 2 ustawy z 8.01.1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym. Nie ma podstaw, aby stwierdzenie tych faktów było zastępowane innymi dowodami, skoro dla ich udokumentowania przewidziano jednoznaczną
Przedmiotem zaskarżenia skargą kasacyjną jest wyrok sądu administracyjnego pierwszej instancji, a nie postępowanie w sprawie administracyjnej /podatkowej/ jako takie /art. 173 par. 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz.U. nr 153 poz. 1270 ze zm./.
1. Nie można uznać, by art. 222 par. 4 ustawy z 9 stycznia 1997 r. - Kodeks celny /t.j. Dz.U. 2001 nr 75 poz. 802 ze zm./ pozwalał na wymierzanie przez organy odsetek wyrównawczych od zobowiązań podatkowych w podatku od towarów i usug ustalanych na podstawie art. 11c ustawy z 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./. 2. Wynikająca z zasady sprawiedliwości, zasada
W kontekście konstytucyjnej wolności organizowania pokojowych zgromadzeń /art. 57 Konstytucji RP/ nie jest rolą ani organów administracji publicznej ani sądów administracyjnych analizowanie, nienaruszających przepisów obowiązującego prawa, haseł, idei i treści, którym służyć ma zgromadzenie przez pryzmat własnych przekonań moralnych osób działających w imieniu organu administracji, czy też sędziów
1. Nie można uznać, by art. 222 par. 4 ustawy z 9 stycznia 1997 r. - Kodeks celny /t.j. Dz.U. 2001 nr 75 poz. 802 ze zm./ pozwalał na wymierzanie przez organy odsetek wyrównawczych od zobowiązań podatkowych w podatku od towarów i usug ustalanych na podstawie art. 11c ustawy z 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./. 2. Wynikająca z zasady sprawiedliwości, zasada
1. Z brzmienia art. 116 § 1 Ordynacji podatkowej można wywieźć, że członek zarządu musi przynajmniej - obok postawienia tezy, że zachodzi jedna z przesłanek zwalniających go z odpowiedzialności, wskazać konkretne okoliczności natury faktycznej, na których opiera podnoszony wniosek. Musi skonkretyzować z czego wywodzi twierdzoną okoliczność. 2. Odstąpienie od wydania formalnego postanowienia o odmowie
1. Nie można uznać, by art. 222 par. 4 ustawy z 9 stycznia 1997 r. - Kodeks celny /t.j. Dz.U. 2001 nr 75 poz. 802 ze zm./ pozwalał na wymierzanie przez organy odsetek wyrównawczych od zobowiązań podatkowych w podatku od towarów i usug ustalanych na podstawie art. 11c ustawy z 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./. 2. Wynikająca z zasady sprawiedliwości, zasada
1. Nie można uznać, by art. 222 par. 4 ustawy z 9 stycznia 1997 r. - Kodeks celny /t.j. Dz.U. 2001 nr 75 poz. 802 ze zm./ pozwalał na wymierzanie przez organy odsetek wyrównawczych od zobowiązań podatkowych w podatku od towarów i usug ustalanych na podstawie art. 11c ustawy z 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./. 2. Wynikająca z zasady sprawiedliwości, zasada
1. Nie można uznać, by art. 222 par. 4 ustawy z 9 stycznia 1997 r. - Kodeks celny /t.j. Dz.U. 2001 nr 75 poz. 802 ze zm./ pozwalał na wymierzanie przez organy odsetek wyrównawczych od zobowiązań podatkowych w podatku od towarów i usug ustalanych na podstawie art. 11c ustawy z 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./. 2. Wynikająca z zasady sprawiedliwości, zasada
W postępowaniu o stwierdzenie nieważności decyzji ostatecznej z powodu rażącego naruszenia prawa należy kierować się przede wszystkim gramatyczną wykładnią tego pojęcia, eliminując przy ocenie wystąpienia takiej kwalifikowanej wady decyzji elementów rozstrzygnięcia sprawy co do jej istoty.
Na gruncie art. 70 par. 3 /obecnie art. 70 par. 4/ ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./ wydanie lub doręczenie odpisu tytułu wykonawczego, w razie nie przystąpienia do czynności egzekucyjnych, nie przerywa biegu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego