Wymagania, które powinna spełniać "adnotacja o decyzji" zostały więc w sposób szczegółowy zawarte w par. 8 ust. 2 pkt 3 zarządzenia Ministra Finansów z dnia 21 lipca 1989 r. w sprawie sposobu pobierania, uiszczania i zwrotu opłaty skarbowej oraz sposobu prowadzenia rejestru tej opłaty /M.P. nr 25 poz. 193 ze zm./. Wskazuje to na uregulowanie w ten sposób odmiennego trybu wydawania decyzji i przesłanek

l. W art. 141 § 4 p. p. s. a. sformułowano w sposób jednoznaczny, że niezbędnymi składnikami uzasadnienia wyroku Sądu I instancji są, m. in. wyjaśnienia podstawy prawnej rozstrzygnięcia Sądu, a w przypadku uwzględnienia skargi i konieczności rozpatrzenia sprawy ponownie przez organ administracji - również wskazania dla tegoż organu, co do dalszego postępowania. W uzasadnieniu wyroku I instancji w niniejszej

Przepis art. 39 ust. 1 pkt 5 ustawy VAT za eksport usług uznaje jedynie usługowe wykonywanie czynności uszlachetniania towarów objętych procedurą uszlachetniania czynnego, jeżeli towary te zostaną wywiezione za granicę zgodnie z warunkami określonymi w przepisach celnych. Według § 58 ust 1 pkt 2 rozporządzenia eksportem usług, o których mowa w art. 39 ust. 1 pkt 5 ustawy VAT, są także usługi polegające

Organ podatkowy może zastosować uznanie, o którym mowa w art. 67 Ordynacji podatkowej dopiero w razie stwierdzenia sytuacji odpowiadającej użytym pojęciom. Organ podatkowy może zastosować uznanie o ile stwierdzi, że stan faktyczny danej sprawy może być oceniony jako przypadek uzasadniony "ważnym interesem podatnika" lub "interesem publicznym" względnie gdy spełnia on obie te przesłanki. Jeżeli natomiast

Uchybienie niewłaściwego zastosowania przepisu prawa materialnego polega na tzw błędzie w subsumcji, co wyraża się tym, że stan faktyczny ustalony w sprawie błędnie uznano za odpowiadający stanowi hipotetycznemu przewidzianemu w normie prawnej albo, że ustalonego stanu faktycznego błędnie" nie podciągnięto pod hipotezę określonej normy prawnej.Błędne zastosowanie prawa materialnego, czyli tzw. błąd