1. O ile Sąd l instancji zasadniczo poprawnie wypowiedział się w przedmiocie (podnoszonego również w kasacji) przepisu § 9 rozporządzenie, o tyle nieprawidłowo ustalił treść i znaczenie unormowania wynikającego z art. 7 ust. 5 ustawy zmieniającej, co doprowadziło do wadliwej i niepełnej oceny możliwości jego zastosowania w sprawie. 2. W sprawie niniejszej nikt nie zakwestionował, że jej przedmiotem

1. Brak określenia w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego granic terenów pod budowę obiektów handlowych o powierzchni sprzedaży powyżej 2.000 m2 czyni taki plan - choć niekoniecznie w całości - naruszającym normę art. 15 ust. 3 pkt 4 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym /Dz.U. nr 80 poz. 717 ze zm./, co sąd pierwszej instancji zasadnie zauważył,

1. O rażącym naruszeniu prawa można mówić, gdy decyzja została wydana wbrew nakazowi lub zakazowi ustanowionemu w przepisie prawnym, wbrew wszystkim przesłankom przepisu nadano prawa albo ich odmówiono albo wbrew tym przesłankom obarczono stronę obowiązkiem albo uchylono obowiązek. 2. Zakład w myśl art. 5 ust. 1 Umowy z dnia 6 kwietnia 1976 r. między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Królestwa

Artykuł 30 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 2000 nr 14 poz. 176 ze zm./ ma zastosowanie do wszystkich nagród związanych ze sprzedażą premiową, zarówno tych mających związek z wykonywaną działalnością gospodarczą, jak i nie mających z nią związku. Nie ma żadnych podstaw, aby z zakresu znaczeniowego nazwy "nagrody związane ze sprzedażą premiową

W sprawie nie może budzić wątpliwości, że materialnoprawną podstawą rozstrzygnięcia Izby Skarbowej był przepis art. 23 ust. 1 pkt 1 lit. b) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, który nie uznaje za koszty uzyskania przychodów nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w tym również wchodzących w skład nabytego przedsiębiorstwa lub

O istnieniu przesłanek do wydania decyzji przez organ administracji w ramach autokontroli określonych w art. 54 par. 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270 ze zm./, decydują kryteria oceny legalności zaskarżonego aktu, które powinny zostać skonfrontowane z treścią wszystkich zarzutów podniesionych w skardze. Dopiero w oparciu

Uzyskane w drodze dyskonta weksla środki pieniężne stanowią kredyt dyskontowy, który wykorzystany w działalności gospodarczej podatnika jest czynnikiem mogącym służyć uzyskaniu przychodów z tejże działalności, a zatem koszty tego kredytu (odsetki dyskontowe i prowizje), jako poniesione w celu ich osiągnięcia, mogą być zaliczone do kosztów w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób