Pozbawienie skarżącego możliwości obrony swych praw zachodzi wówczas, gdy Sąd odrzuca skargę z powodu nieuzupełnienia jej braków formalnych w sytuacji, gdy braki te zostały w prawidłowy sposób i w zakreślonym terminie uzupełnione, a brak dowodu na tę okoliczność w aktach sprawy na dzień wydania postanowienia odrzucającego skargę wynika jedynie ze złej organizacji pracy Sądu I instancji /art. 183 par

Pełnomocnictwo do występowania przed Naczelnym Sądem Administracyjnym udzielone pod rządami ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./ zachowuje skuteczność po wejściu w życie ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270 ze zm./ i zawiera umocowanie do podejmowania czynności przed

1. Czynności dokonywane przed momentem wszczęcia postępowania podatkowego nie wywołują żadnych skutków prawnych, gdyż przed wydaniem postanowienia o wszczęciu postępowania nie toczy się żadne postępowanie. Dopiero od momentu skutecznego doręczenia stronie postanowienia o wszczęciu postępowania podejmowane przez organ podatkowy czynności wywołują stosowne skutki prawne, gdyż od tej chwili mogą być dopiero

1. Strony nie wskazały w umowach przyczyny ich zawarcia, a organy podatkowe uznały, iż umowy w istocie spełniały warunki umowy darowizny, a nie renty, bowiem skarżący zobowiązał się do bezpłatnego świadczenia kosztem swojego majątku (por. art. 888 kc), a powodem nazwania tytułu do wypłat umowami renty były korzyści podatkowe. Rentobiorcy nie znajdowali się bowiem w sytuacji uzasadniającej ich systematyczne

Dla złożenia ewentualnej skargi, na hipotetyczną decyzję skierowaną do Gminy albo do innej osoby lecz dotyczącą jej interesu prawnego niezbędna jest uchwała rady gminy, która dopiero upoważniałaby Burmistrza do złożenia skargi.