1. Zgodnie z treścią art. 133 § 1 p.p.s.a. Sąd orzeka na podstawie akt sprawy skompletowanej przez organ administracyjny, w których zawarty został materiał faktyczny i dowodowy pozwalający na określenie stanu wiedzy umożliwiającej dokonanie kontroli sądowej w związku ze złożeniem skargi do sądu administracyjnego. Chodzi w istocie rzeczy o ocenę podłoża faktycznego sprawy wynikającego z materiału procesowego

Stwierdzone zostało, że awizowana przesyłka nie zawiera informacji doręczyciela o fakcie i miejscu pozostawienia zawiadomienia o pozostawieniu pisma, które wymagane jest przepisem art. 150 Ordynacji podatkowej. W przypadku, gdy okoliczności związanych z doręczeniem nie da się wyjaśnić w sposób nie budzący wątpliwości, wszelki wątpliwości winny być tłumaczone na korzyść strony.

Z treści art. 106 par. 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270 ze zm./ wynika, że ustalenia sądu nie mogą służyć merytorycznemu rozstrzyganiu sprawy załatwionej zaskarżoną decyzją, mogą one jedynie mieć na celu umożliwienie dokonania oceny zgodności z prawem zaskarżonej decyzji.

1. Przepis art. 29 ust. 1 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym /Dz.U. nr 125 poz. 1371 ze zm./ nakłada obowiązek uzyskania zezwolenia na przewóz kabotażowy tylko na zagranicznego przewoźnika. 2. Wykonywanie przewozu kabotażowego przez przedsiębiorcę krajowego nie uzasadnia wymierzenia kary na podstawie art. 92 ust. 1 pkt 3 powołanej ustawy.

Jeżeli w momencie gdy członek zarządu spółki z o.o. przestał pełnić tę funkcję istniały zaległości podatkowe spółki, lecz jej kondycja finansowa nie dawała podstaw do zgłaszania wniosku o ogłoszenie upadłości lub wszczęcia postępowania zapobiegającego upadłości /postępowania układowego/, co uległo zmianie w czasie kiedy nie pełnił on już tejże funkcji i nie miał wpływu na podjęcie tych działań - spełniona

1. W przypadku gdy strona skarżąca chce podważyć poczynione w sprawie ustalenia faktyczne jest zobligowana w ramach zarzutów skargi kasacyjnej, czyli jej podstaw, do wskazania konkretnych, naruszonych przez sąd zaskarżanym orzeczeniem przepisów prawa procesowego oraz wpływu takiego naruszenia na wynik sprawy /treść orzeczenia/. 2. Czynność klasyfikowania statystycznego towaru dla celów podatku od towarów

W przypadku rozwiązania spółki cywilnej ze względu na odpowiedzialność podatkową wspólników oraz przewidzianą w art. 864 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny /Dz.U. nr 14 poz. 93 ze zm./ solidarną odpowiedzialność wspólników za zobowiązania spółki istnieje podstawa do połączenia w ramach postępowania dotyczącego odpowiedzialności wspólników za należności podatkowe spółki również postępowania

W momencie zatwierdzenia bilansu Spółki wspólnicy uzyskali roszczenie łączne o wypłatę czystego zysku. Ponieważ nie została podjęta uchwała /w trybie art. 223 par. 2 pkt 2 Rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 27 czerwca 1934 r. Kodeks hndlowy - Dz.U. nr 57 poz. 502 ze zm./ o podziale tego zysku Spółka, przy milczącej aprobacie wspólników, mogła zyskiem dysponować na cele wskazane w uchwale

Kryterium "istotne" mimo dość niefortunnej redakcji art. 240 par. 1 pkt 5 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./ odnosi się zarówno do okoliczności jak i dowodów, o których mowa w tym przepisie.

1. Użyte w art. 106 par. 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270 ze zm./ określenie "niezbędne do wyjaśnienia istotnych wątpliwości" należy odnosić do istotnych wątpliwości związanych z oceną czy zaskarżony akt jest zgodny z prawem, nie zaś do istotnych wątpliwości związanych z uzasadnieniem stanu faktycznego. 2. W uzasadnieniu

1. Opłata związana z uzyskaniem wizy dla obcokrajowca nie może zostać uznana za koszt uzyskania przychodu - nawet jeśli osoba ta ma objąć fotel prezesa zarządu spółki. Jest to wydatek osobisty, bo to obcokrajowiec, żeby dostać pracę, musi mieć wizę. 2. Nie ma żadnych przeciwwskazań by Spółka zrefundowała cudzoziemcowi koszty uzyskania wizy chociaż, co oczywiste, obowiązku takiego nie ma. Nie sposób

Podatnik nie mógł skorzystać w 1999 r. z odliczeń, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 8 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./, gdyż wydatki jakie poniósł w związku z przedmiotową budową budynku mieszkalnego stanowił koszt budowy na cudzym gruncie.