W sytuacji, kiedy podatnik z zamiarem uczestniczenia w budowie jednego budynku z lokalami na wynajem nabywał udział w działce przeznaczonej pod budowę więcej niż jednego budynku mieszkalnego wielorodzinnego bądź pod budowę takiego budynku (budynków) i innych obiektów, odniesienie ulgi do udziału we współwłasności gruntu w nieuzasadniony sposób ograniczyłoby uprawnienia takiego podatnika, a tym samym

Stwierdzone zostało, że awizowana przesyłka nie zawiera informacji doręczyciela o fakcie i miejscu pozostawienia zawiadomienia o pozostawieniu pisma, które wymagane jest przepisem art. 150 Ordynacji podatkowej. W przypadku, gdy okoliczności związanych z doręczeniem nie da się wyjaśnić w sposób nie budzący wątpliwości, wszelki wątpliwości winny być tłumaczone na korzyść strony.

1. Zgodnie z treścią art. 133 § 1 p.p.s.a. Sąd orzeka na podstawie akt sprawy skompletowanej przez organ administracyjny, w których zawarty został materiał faktyczny i dowodowy pozwalający na określenie stanu wiedzy umożliwiającej dokonanie kontroli sądowej w związku ze złożeniem skargi do sądu administracyjnego. Chodzi w istocie rzeczy o ocenę podłoża faktycznego sprawy wynikającego z materiału procesowego

Kryterium "istotne" mimo dość niefortunnej redakcji art. 240 par. 1 pkt 5 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./ odnosi się zarówno do okoliczności jak i dowodów, o których mowa w tym przepisie.

W przypadku rozwiązania spółki cywilnej ze względu na odpowiedzialność podatkową wspólników oraz przewidzianą w art. 864 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny /Dz.U. nr 14 poz. 93 ze zm./ solidarną odpowiedzialność wspólników za zobowiązania spółki istnieje podstawa do połączenia w ramach postępowania dotyczącego odpowiedzialności wspólników za należności podatkowe spółki również postępowania

1. Użyte w art. 106 par. 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270 ze zm./ określenie "niezbędne do wyjaśnienia istotnych wątpliwości" należy odnosić do istotnych wątpliwości związanych z oceną czy zaskarżony akt jest zgodny z prawem, nie zaś do istotnych wątpliwości związanych z uzasadnieniem stanu faktycznego. 2. W uzasadnieniu

W momencie zatwierdzenia bilansu Spółki wspólnicy uzyskali roszczenie łączne o wypłatę czystego zysku. Ponieważ nie została podjęta uchwała /w trybie art. 223 par. 2 pkt 2 Rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 27 czerwca 1934 r. Kodeks hndlowy - Dz.U. nr 57 poz. 502 ze zm./ o podziale tego zysku Spółka, przy milczącej aprobacie wspólników, mogła zyskiem dysponować na cele wskazane w uchwale

1. Opłata związana z uzyskaniem wizy dla obcokrajowca nie może zostać uznana za koszt uzyskania przychodu - nawet jeśli osoba ta ma objąć fotel prezesa zarządu spółki. Jest to wydatek osobisty, bo to obcokrajowiec, żeby dostać pracę, musi mieć wizę. 2. Nie ma żadnych przeciwwskazań by Spółka zrefundowała cudzoziemcowi koszty uzyskania wizy chociaż, co oczywiste, obowiązku takiego nie ma. Nie sposób

1. Przepis art. 29 ust. 1 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym /Dz.U. nr 125 poz. 1371 ze zm./ nakłada obowiązek uzyskania zezwolenia na przewóz kabotażowy tylko na zagranicznego przewoźnika. 2. Wykonywanie przewozu kabotażowego przez przedsiębiorcę krajowego nie uzasadnia wymierzenia kary na podstawie art. 92 ust. 1 pkt 3 powołanej ustawy.

Z treści art. 106 par. 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270 ze zm./ wynika, że ustalenia sądu nie mogą służyć merytorycznemu rozstrzyganiu sprawy załatwionej zaskarżoną decyzją, mogą one jedynie mieć na celu umożliwienie dokonania oceny zgodności z prawem zaskarżonej decyzji.

1. Usługi pośrednictwa, rzeczoznawstwa i spedycji międzynarodowej związane z transportem międzynarodowym nie są eksportem usług, a ich preferencyjne opodatkowanie wynika z par. 62 ust. 1 pkt 11 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 grudnia 1999 r. w sprawie wykonania przepisów ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 109 poz. 1245/. Ani w par. 55 ust. 3, ani też w

Ustawa z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych /Dz.U. nr 228 poz. 2255 ze zm./ przyjmuje regułę, że orzecznictwo w sprawach zasiłków rodzinnych należy do właściwości organów administracji publicznej, a do postępowania przed tymi organami w sprawach nieuregulowanych w ustawie stosuje się przepisy ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego /Dz.U. 2000 nr 98