Jeśli przepis ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./ powiada, że wnioskodawca jest obowiązany do wyczerpującego przedstawienia stanu faktycznego, a przedstawiony przez wnioskodawcę stan faktyczny spełnia hipotezę konkretnego przepisu prawa, to organ podatkowy ma podstawy do uznania, że podany we wniosku stan faktyczny jest przedstawiony wyczerpująco.

1. Unormowania art. 5 ust. 2 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ mogą się odnosić jedynie do oddziału, którego czynności mogą być objęte właściwością polskiego urzędu skarbowego, w rozumieniu art. 4 pkt 10 ustawy, podczas gdy czynności oddziału spółki wykonującego czynności poza terytorium Polski nie są objęte tą właściwością

1. Naruszenie przez WSA art. 190 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) polega na uznaniu, że norma tego przepisu stanowiąca o związaniu sądu pierwszej instancji wykładnią prawa dokonaną w tej sprawie przez NSA w Warszawie zwalniała ten sąd od oceny prawidłowości poczynionych w tejże sprawie przez organy podatkowe ustaleń

Wykładnia art. 33 par. 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270 ze zm./ zapewniająca szeroki dostęp do procesowej pozycji uczestnika postępowania, a tym samym możliwości korzystania - na podstawie art. 12 powołanej ustawy - ze służących stronie uprawnień procesowych, urzeczywistnia konstytucyjne zasady demokratycznego państwa prawnego

1. Wskazanie w podstawie kasacyjnej wyłącznie przepisu art. 145 par. 1 pkt 1 lit. "a" ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270 ze zm./ w oderwaniu od konkretnych regulacji materialnoprawnych, którym uchybił Sąd I instancji sprawia, iż musi ona być uznawana za nieuzasadnioną. 2. Błędne zastosowanie /bądź niezastosowanie/ przepisów

Przepis art. 145 par. 1 pkt 1 lit. "c" ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270 ze zm./ nie może stanowić samodzielnej podstawy skargi kasacyjnej, wymienionej w art. 174 pkt 2 wyżej wymienionej ustawy, gdyż wymienione w hipotezie art. 145 par. 1 pkt 1 lit. "c" przepisy postępowania nie obejmują swym zakresem art. 145.

Przepis art. 15 ust. 4 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /Dz.U. 1993 nr 106 poz. 482 ze zm./ nie pozbawia możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatku na ubezpieczenia wyleasingowanego samochodu. Statuuje on jednak zasadę, iż takie koszty są potrącane tylko w tym roku podatkowym, którego dotyczą.

Przepis art. 145 par. 1 pkt 1 lit. "c" ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270 ze zm./ nie może stanowić samodzielnej podstawy skargi kasacyjnej, wymienionej w art. 174 pkt 2 wyżej wymienionej ustawy, gdyż wymienione w hipotezie art. 145 par. 1 pkt 1 lit. "c" przepisy postępowania nie obejmują swym zakresem art. 145.

1. Sąd nie może uchylić decyzji na podstawie art. 145 par. 1 pkt 1 lit. "b" ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270 ze zm./ w każdej sytuacji, o której mowa w art. 240 par. 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./. Sąd może to uczynić tylko wtedy, gdy dana przesłanka istniała w chwili

W ramach wstępnego badania skargi o wznowienie postępowania pod względem formalnym Sąd ocenia, czy jest ona dopuszczalna. Chodzi tu wyłącznie o stwierdzenie, czy zostały spełnione warunki, które umożliwiają rozpatrywanie skargi o wznowienie postępowania. Oczywistym jest, iż na tym etapie postępowania wykluczonym jest dokonywanie oceny zasadności skargi, jednakże nie jest także dopuszczalnym ograniczenie

Na podstawie art. 64c par. 4 ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji /t.j. Dz.U. 2002 nr 110 poz. 968 ze zm./ wierzyciel pokrywa koszty postępowania egzekucyjnego, jeżeli nie mogą być one ściągnięte od zobowiązanego zarówno z powodów faktycznych jak i prawnych.

1. Fakt wadliwego oznaczenia w skardze kasacyjnej normy z punktu widzenia klasyfikacji podstaw kasacyjnych wymienionych w art. 174 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270 ze zm./ nie dyskwalifikuje jednak zarzutu skargi przez pozostawienie takiego zarzutu poza zakresem kontroli instancyjnej. 2. Opodatkowaniu podatkiem od towarów

Użyte w art. 2 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 15 listopada 1984 r. o podatku rolnym /Dz.U. 1993 nr 94 poz. 431 ze zm./ wyrażenie "grunty wyłączone na cele nierolnicze na podstawie ostatecznych decyzji administracyjnych" rozumieć należy w ten sposób, że obejmuje ono grunty rolne wyłączone z produkcji rolniczej mocą ostatecznych decyzji administracyjnych nie zaś grunty rolne przeznaczone jedynie na cele