1. Skarżący w 1997 i 1998 r. w ramach prowadzonej działalności świadczył usługi transportu krajowego i międzynarodowego /czynności podlegające opodatkowaniu/ oraz dokonywał sprzedaży towarów znajdujących się w składzie celnym przed dopuszczeniem ich do obrotu na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej /czynności nie podlegających podatkowi od towarów i usług/. Ponosił w związku z tą działalnością wydatki

Skoro przepis par. 3 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 16 grudnia 2003 r. w sprawie wysokości oraz szczegółowych zasad pobierania wpisu w postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 221 poz. 2193/ stanowi, że wpis od skargi kasacyjnej wynosi połowę wpisu od skargi, to odsyła do wysokości wpisu od skargi określonego w tym rozporządzeniu, a nie do wysokości wpisu od skargi, który był określony

Nie można wnosić o uzupełnienie wyroku co do treści uzasadnienia.

Skoro przepis par. 3 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 16 grudnia 2003 r. w sprawie wysokości oraz szczegółowych zasad pobierania wpisu w postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 221 poz. 2193/ stanowi, iż wpis od skargi kasacyjnej wynosi połowę wpisu od skargi, to odsyła do wysokości wpisu od skargi określonego w tym rozporządzeniu, a nie do wysokości wpisu od skargi, który był określony

Skoro przepisy art. 20 ust. 1 i 2 ustawy VAT z 1993 r. obejmowały wyłącznie sytuacje, w których podatnik dokonywał sprzedaży towarów opodatkowanych i zwolnionych od podatku, to nie mógł mieć zastosowania do przypadków sprzedaży niepodlegających opodatkowaniu. W takim przypadku zastosowanie miały ogólne zasady określone w art. 19 ust. 1 ustawy VAT. Ponieważ podatnik nie prowadził sprzedaży zwolnionej

Brak jest właściwości sądu administracyjnego w sprawach dotyczących orzeczeń wojskowych komisji lekarskich w przedmiocie związku choroby ze służbą wojskową. Brak takiej właściwości z istoty swej i z mocy regulacji zawartej w poprzednio obowiązującej ustawie z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm. art. 26/ i obecnie obowiązującej ustawy z dnia 30 sierpnia

Uzasadnienie wyroku, które nie spełnia wymogów wynikających z art. 141 par. 4 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270 przed 1 stycznia 2004 r. art. 328 par. 2 Kpc/ uniemożliwia dokonanie kasacyjnej kontroli trafności samego rozstrzygnięcia, a zawartego w sentencji wyroku.

Pierwszeństwo, po ogłoszeniu upadłości, będą mieć przepisy rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 24 października 1934 r. - Prawo upadłościowe /Dz.U. 1991 nr 118 poz. 512 ze zm./, a przepis art. 21 ust. 8b ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ nie będzie mógł mieć zastosowania, gdyż niwelowałby on skutki unormowań

Ugruntowany jest pogląd, że rozporządzenie Prezydenta Rzeczpospolitej Polskiej z dnia 24 października 1934 r. - Prawo upadłościowe /Dz.U. 1991 nr 118 poz. 512 ze zm./ ma charakter lex specialis w stosunku do ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ oraz ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz

Skarga kasacyjna nie może dotyczyć kwestii, których w ogóle nie było w zaskarżonym wyroku.

Decyzja wydana przez dyrektora izby celnej, uznająca zgłoszenie celne za nieprawidłowe, może być wydana po upływie okresu dłuższego niż 3 lata od daty zgłoszenia celnego.

Przy ocenie zachowania przez stronę terminu do uiszczenia w formie bezgotówkowej należnej opłaty sądowej, stosuje się zasady, w myśl których chwilą właściwą jest data przyjęcia przelewu przez bank prowadzący rachunek zleceniodawcy.