Zawarte w ustawie z dnia 19.08.1997r. Ordynacja podatkowa przepisy nie zawierają odpowiednika w art. 94 § 1 Kpc, nie mniej wynikająca z tego przepisu reguła, zgodnie z którą wypowiedzenie pełnomocnictwa procesowego przez mocodawcę odnosi skutek prawny z chwilą zawiadomienia o tym organu, znajduje zastosowanie także i w postępowaniu prowadzonym na podstawie przepisów tej ustawy (tj. w postępowaniu podatkowym

Mimo zawarcia w podstawie kasacyjnej jedynie zarzutu naruszenia przez Sąd pierwszej instancji prawa materialnego z uzasadnienia skargi kasacyjnej wynika, że jej autor kwestionuje ustalenia organów podatkowych i Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, co do tego, że wskazane w fakturach i refakturowane później należności związane są ze sprzedażą zwolnioną z opodatkowania zarzucając, że nie zbadano zgodnego

Naczelny Sąd Administracyjny, jako sąd krajowy, którego orzeczenia nie podlegają zaskarżeniu według prawa wewnętrznego, jeżeli uzna, że rozstrzygnięcie kwestii zawartej w pytaniu jest niezbędne dla wydania wyroku, zobowiązany jest zwrócić się do Trybunału Sprawiedliwości z pytaniem prejudycjalnym /art. 234 [dawny art. 177] Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską, załącznik nr 2 do Dz.U. 2004

Jeżeli wniosek o restrukturyzację należności publicznoprawnych składa podmiot, który - z powodu likwidacji działalności gospodarczej - w dniu wejścia w życie ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. o restrukturyzacji niektórych należności publicznoprawnych od przedsiębiorców /Dz.U. nr 155 poz. 1287 ze zm./ nie jest przedsiębiorcą, organ podatkowy kończy postępowanie administracyjne umarzając postępowanie

1. Nieważność postępowania, o której mowa w art. 183 par. 2 pkt 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270 ze zm./, nie zachodzi w przypadku, gdy wziął w nim udział pełnomocnik, którego umocowanie wywołuje wątpliwości lecz jego działanie ani nie wywołało postępowania ani też nie miało istotnego znaczenia z procesowego punktu widzenia

Na ocenę ważności postępowania nie mogło mieć wpływu wydanie stronie odpisu wyroku zawierającego błędy pisarskie lub oczywiste omyłki. Odpisy wyroku powinny być bowiem sporządzone zgodnie z treścią wyroku. W takiej sytuacji nie istnieje również podstawa do sprostowania przez Naczelny Sąd Administracyjny wyroku pierwszej instancji /art. 156 par. 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2000 r. - Prawo o postępowaniu

1. Sąd może zawiesić postępowanie w sprawie z urzędu /art. 125 par. 1 pkt 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz.U. nr 153 poz. 1270/. Ocena zależności rozstrzygnięcia od innego postępowania należy do swobodnego uznania Sądu. 2. Wzajemne uwarunkowania i zależność pomiędzy decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu a decyzją o pozwoleniu

Regulacje zawarte w art. 19 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług odnoszą się do nabywcy towarów i usług, któremu przyznają prawo do rozliczenia podatku jaki sam zapłacił przy nabyciu towarów i usług (podatku naliczonego). Nie odnoszą się one zatem do sprzedaży towarów i usług w związku z czym nie można było wyprowadzić z nich jakichkolwiek wniosków co do dopuszczalności zasad korygowania wysokości

Urząd Patentowy nie zbadał dostatecznie, czy w latach 1994-1998 znak towarowy IKEA był znakiem renomowanym w Polsce. Wyjaśnienie tej sprawy spoczywa na urzędzie, który będzie musiał zająć się sprawą jeszcze raz.