1. Właściciel obiektu budowlanego graniczącego z pasem drogowym dla umieszczenia na tym obiekcie urządzenia niezwiązanego z funkcjonowaniem drogi, a wchodzącego w przestrzeń pasa drogowego, winien uzyskać dla tego celu stosowne odpłatne zezwolenie, w przeciwnym razie zarządca drogi może nakazać mu przywrócenie stanu poprzedniego niezależnie od obowiązku uiszczenia kary pieniężnej. 2. Niewątpliwie o

Przepisy ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych /t.j. Dz.U. 2000 nr 71 poz. 838 ze zm./ nie stanowią, że decyzja o wymierzeniu kary pieniężnej za przejazd pojazdem nienormatywnym musi być wydana natychmiast po stwierdzeniu tego faktu z pominięciem podstawowych zasad postępowania administracyjnego, jak też nie przewidują opatrzenia takiej decyzji rygorem natychmiastowej wykonalności. Fakt

W aktualnym stanie prawnym stanowienie aktów prawa miejscowego /za wyjątkiem trybu uchwalania miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego/, nie wymaga przeprowadzenia przez organy administracji publicznej postępowania dowodowego, a także zasięgania opinii biegłych i ekspertyz. Oczywiście strona podważająca legalność aktu prawa miejscowego ma prawo powoływać się na wszelkie środki dowodowe, a

Jeśli nawet towar z importu nie dotarł do sklepu wolnocłowego, dostawca musi zapłacić cło. Przepis art. 130 par. 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./ podlega ścisłej wykładni, a jego rozszerzona interpretacja, polegająca na traktowaniu osoby upoważniającej jako osoby biorącej udział w wydaniu decyzji, byłaby niezgodna z wolą ustawodawcy. Oceniając

1. Wnoszący skargę kasacyjną nie zakwestionowali oceny sądu I instancji, bowiem nie wykazali, że sąd ten naruszył przepisy ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270 ze zm./, dokonując oceny zaskarżonej decyzji. 2. Sąd kasacyjny nie może z własnej inicjatywy poszukiwać przepisów, które ewentualnie zostały naruszone przez sąd I instancji

Nie może odnieść rezultatu podjęta na rozprawie przez pełnomocnika wnoszących skargę kasacyjną próba doprecyzowania zarzutów tej skargi, bowiem dopuszczalne jest jedynie przytaczanie nowego uzasadnienia podstaw kasacyjnych. Przepisy bowiem nie dozwalają na podawanie nowych lub uzupełnianie podstaw kasacji ani też na ich doprecyzowanie.

1. Wnoszący skargę kasacyjną nie zakwestionowali oceny sądu I instancji, bowiem nie wykazali, że sąd ten naruszył przepisy prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, dokonując oceny zaskarżonej decyzji. 2. Sąd kasacyjny nie może z własnej inicjatywy poszukiwać przepisów, które ewentualnie zostały naruszone przez sąd I instancji.

1. Zasady postępowania administracyjnego określone w kodeksie postępowania administracyjnego nie zostały wyłączone w postępowaniu egzekucyjnym /art. 18 ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji - Dz.U. 2002 nr 110 poz. 968 ze zm./ co oznacza, iż potencjalnie wszystkie jego przepisy mogą być stosowane w postępowaniu egzekucyjnym. 2. W przepisie art. 7 ustawy o postępowaniu

Uchylenie zaskarżonego aktu administracyjnego, bez jakiegokolwiek uzasadnienia prawnego wyroku było wprost naruszeniem art. 145 par. 1 pkt 1 lit. "c" ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270/, mogącym mieć istotny wpływ na wynik sprawy.