Z przepisu art. 243 par. 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270 ze zm./ wynika, że prawo pomocy może być przyznane na każdym etapie postępowania i nie ogranicza prawa strony do jednokrotnego wystąpienia z wnioskiem. Złożenie ponownego wniosku może być np. spowodowane zmianą sytuacji finansowej skarżącego, która uległa znacznej

Odrzucenie skargi z powodu wniesienia jej z uchybieniem ustawowego terminu, w oparciu o nieprawomocne postanowienie oddalające wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia tej skargi, należy uznać za wadliwe. Zasadny jest zatem zarzut skargi kasacyjnej, że skarżącego pozbawiono możliwości wyczerpania drogi zażaleniowej przedmiocie rozpoznania powyższego wniosku.

1. Nałożenie obowiązku dostarczenia określonych dokumentów nie jest merytorycznym rozstrzygnięciem sprawy w rozumieniu art. 104 Kpa, jest uzupełnieniem materiału dowodowego i dlatego właściwa jest tu forma postanowienia a nie decyzji. Dopiero po dostarczeniu przez inwestora wymaganych dokumentów, ekspertyz, ocen organ nadzoru budowlanego w oparciu o tak zgromadzony materiał dowodowy powinien podjąć

Art. 54 Konstytucji RP w ust. 1 reguluje wolność pozyskiwania informacji, która ma charakter szerszy w stosunku do prawa do uzyskiwania informacji, o której mowa w art. 61 Konstytucji. Nie ulega wątpliwości, iż wolność ta, szczególnie istotna w praktyce dla dysponentów środków społecznego przekazu oraz dla dziennikarzy /przedstawicieli prasy/ jest wolnością pozyskiwania informacji "na własną rękę"

Z treści przepisu art. 179 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270 ze zm./ nie wynika, aby odpowiedź na skargę kasacyjną musiała być sporządzona przez podmiot określony w przepisie art. 175 tej ustawy.

1. Art. 23 ust. 1 pkt 3 z dnia 12 marca 1958 r. o zasadach i trybie wywłaszczania nieruchomości /Dz.U. 1974 nr 10 poz. 64 ze zm./ musi być interpretowany w związku z art. 23 ust. 2 tejże ustawy, a zatem brak w decyzji o wywłaszczeniu punktu 3 "ustalenie odszkodowania i terminu zapłaty", przy zastosowaniu art. 23 ust. 2 nie może być oceniane jako ciężkie kwalifikowane naruszenie prawa. 2. Naruszenie

Art. 146 ust. 3 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami /Dz.U. 2000 nr 46 poz. 543 ze zm./ należy interpretować, iż chodzi o stan i cenę nieruchomości ustalonej w postępowaniu w sprawie ustalenia wysokości opłaty adiacenckiej.

O naruszeniu art. 233 par. 1 Kpc można by mówić wówczas, gdy Sąd zastosował postępowanie dowodowe, o którym mowa w art. 106 par. 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270 ze zm./ i przeprowadził je niezgodnie z tym przepisem.

Skarga kasacyjna winna kierować zarzuty - pod adresem zaskarżonego wyroku, a nie decyzji administracyjnej. Nie można w skardze kasacyjnej występować z zarzutami skierowanymi pod adresem organów administracyjnych.

Skoro Minister Finansów upoważnienie zawarte w art. 35 ust. 4 ustawy z 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ zrealizował po wejściu już w życie Konstytucji RP z dnia 2 kwietnia 1997 r., co stwierdził sąd pierwszej instancji, to sąd ten był upoważniony z mocy przepisu art. 178 ust. 1 Konstytucji RP do odmowy zastosowania przepisu par. 18 ust. 1 pkt

Organy podatkowe winny zbadać, czy skarżący spełnia przesłanki podatnika podatku od towarów i usług, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./.