Redakcja przepisu art. 23 par. 1 i par. 9 ustawy z dnia 9 stycznia 1997 r. Kodeks celny /t.j. Dz.U. 2001 nr 75 poz. 802 ze zm./ wskazuje na przyjęcie przez ustawodawcę jako wiążącej takiej wartości celnej, która jest ceną rzeczywistą czyli obliczoną ostatecznie i obejmującą faktyczne płatności jakich nabywca - importer dokonał lub ma dokonać na rzecz eksportera - nabywcy lub na jego korzyść.

Art. 70 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Prawo bankowe /Dz.U. nr 140 poz. 939 ze zm./ mówi, iż kredytobiorca jest obowiązany przedstawić bankowi dokumenty mówiące o jego zdolności kredytowej. Zakres zbieranych danych był adekwatny do celu, jakiemu miały służyć. Bank Handlowy mógł kserować dowody osobiste przy zawieraniu umów kredytowych.

Wojewoda ma 30 dni na ustosunkowanie się do uchwały organu samorządu terytorialnego i dalsze 30 dni na ewentualną skargę do sądu administracyjnego.

Redakcja przepisu art. 23 par. 1 ustawy z dnia 9 stycznia 1997 r. Kodeks celny /t.j. Dz.U. 2001 nr 75 poz. 802 ze zm./ wskazuje na przyjęcie przez ustawodawcę jako wiążącej takiej wartości celnej, która jest ceną rzeczywistą czyli obliczoną ostatecznie i obejmującą faktyczne płatności jakich nabywca - importer dokonał lub ma dokonać na rzecz eksportera - sprzedawcy lub na jego korzyść.

Aby w statucie miasta, jako miasta na prawach powiatu, mogło być zawarte upoważnienie dla Rady Miejskiej do uchwalenia Statutu jednostek organizacyjnych, powoływanych na podstawie ustawy z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym /Dz.U. 2001 nr 142 poz. 1592 ze zm./ dla realizacji przez miasto zadań należących do powiatu, musiałoby być w tym względzie ustawowe upoważnienie. Takiego upoważnienia

Brak w skardze jednoznacznego wniosku o uchylenie lub zmianę zaskarżonego wyroku, wymaganego przez art. 176 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270/ powoduje, że skarga ta, pozbawiona jednego ze swych elementów konstrukcyjnych, jest niedopuszczalna i podlega odrzuceniu na podstawie art. 178.

Brak uzasadnienia wyroku stanowi "inną przyczynę" niedopuszczalności skargi kasacyjnej, uzasadniająca jej odrzucenie na podstawie art. 178 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270/.

Zgodnie z treścią art. 19 ust. 1 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony może być realizowane wyłącznie wtedy gdy zarówno wystawca, jak i odbiorca faktury są podatnikami zarejestrowanymi.

Zaskarżony wyrok opierał się na dwóch podstawach prawnych, a mianowicie na art. 22 ust. 1 pkt 1 oraz art. 23 ust. 1 pkt 8 lit. "b" ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /t.j. Dz.U. 2000 nr 14 poz. 176/. Pierwszy z tych przepisów Sąd uznał za "rozstrzygający".. W skardze kasacyjnej ograniczono się do zarzutu naruszenia drugiego z wymienionych wyżej przepisów. Niemniej