Zarzut, iż Sąd powinien umorzyć postępowanie ze względu na jego bezprzedmiotowość, w sytuacji gdy prawo do rejestracji znaku towarowego wygasło wskutek złożenia odpowiedniego wniosku przez uprawnionego z rejestracji, nie zasługuje na uwzględnienie. O bezprzedmiotowości postępowania można bowiem mówić wtedy, gdy przedmiot rozstrzygnięcia nie istnieje.

Nie jest zasadnym twierdzenie jakoby w odniesieniu do byłych pracowników Polskich Kolei Państwowych przy określaniu wysokości zasiłku przedemerytalnego należało uwzględniać ilość pracowników zwolnionych w całym Przedsiębiorstwie "Polskie Koleje Państwowe". Przepis art. 37j ust. 5 ustawy z dnia 14 grudnia 1994 r. o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu /Dz.U. 1997 nr 25 poz. 128 ze zm./ ma zastosowanie

Różnicowanie przez radę gminy wysokości podatku od nieruchomości pobieranego od budynków jest dopuszczalna jedynie dla poszczególnych przedmiotów opodatkowania /art. 5 ust. 3 i ust. 4 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych - Dz.U. 2002 nr 9 poz. 84 ze zm./.

1. Skarga na bezczynność organu jest dopuszczalna tylko w sprawie, o której mowa w art. 16 ust. 1 pkt 1-4 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./, a obecnie w art. 3 par. 2 pkt 1-4 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270/ oraz w innych sprawach, jeżeli ustawa szczególna tak

Działania organu administracji publicznej /akty, czynności/ podejmowane w związku z ogłaszaniem umowy międzynarodowej nie dotyczą uprawnień lub obowiązków wynikających z przepisów prawa, a wobec tego w tych sprawach skarga do sądu administracyjnego na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm. obecnie art. 3 par. 2 pkt

Przepis art. 69 ust. 2 ustawy z dnia 21 lipca 2000 r. Prawo telekomunikacyjne /Dz.U. nr 73 poz. 852 ze zm./ wymienia w sposób pełny zakres danych dotyczących użytkownika, będącego osobą fizyczną, które operator jest uprawniony przetwarzać.

Działania organu administracji publicznej /akty, czynności/ podejmowane w związku z ogłaszaniem umowy międzynarodowej nie dotyczą uprawnień lub obowiązków wynikających z przepisów prawa, a wobec tego w tych sprawach skarga do sądu administracyjnego na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm. obecnie art. 3 par. 2 pkt

O rażącym naruszeniu prawa nie można mówić w sytuacji, gdy wykładnia danego przepisu budziła kontrowersje w orzecznictwie sądowym i wymagała wyjaśnienia wątpliwości prawnych z tym związanych przez skład siedmiu sędziów. W takim wypadku naruszenie prawa nie może być uznane za oczywiste, co jest podstawową, chociaż nie jedyną, przesłanką uznania naruszenia prawa za rażące.

Skoro autor skargi kasacyjnej nie zawarł w jej treści zarzutu naruszenia przepisów postępowania przez orzekający w badanej sprawie sąd administracyjny, nie przedstawił także dowodów świadczących o jakimkolwiek naruszeniu przepisów postępowania przez Sąd, ani nie wskazał w tym zakresie przepisów ustawy z dnia 11.05.1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym, nie jest możliwe rozpatrzenie przez sąd

Wcześniejsze uiszczenie podatku, a więc przed wydaniem decyzji nieostatecznej urzędu skarbowego z uwagi na treść art. 224 par. 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./ i następnie uchylonej, nie stanowi przeszkody do złożenia odwołania, ani tym bardziej do rozpatrzenia odwołania. Na przeszkodzie temu nie stoi w świetle tego przepisu zapłata podatku wynikająca

Przepis art. 200 par. 1, zawierający konkretyzację normy ujętej w art. 123 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./, stanowi procesową gwarancję realizacji uprawnień strony postępowania podatkowego w zakresie jej pełnego udziału w tym postępowaniu. Nawet wtedy, gdy w postępowaniu odwoławczym nie doszło do zgromadzenia jakichkolwiek nowych dowodów lub materiałów

Art. 21 ust. 5 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ został zmieniony przez art. 1 pkt 18 lit. "a" ustawy z dnia 15 lutego 2002 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym, o zmianie ustawy o Policji oraz o zmianie ustawy - Kodeks wykroczeń /Dz.U. nr 19 poz. 185/. Nie jest zatem trafny pogląd

Czynności - niezależnie od formy - podejmowane przez organy administracji publicznej w trybie przepisów działu VIII Kodeksu postępowania administracyjnego /art. 221-256 Kpa/ odnoszące się do skarg i wniosków nie mieszczą się w zakresie przedmiotowym objętym art. 16 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./ i stąd nie podlegają kognicji sądu administracyjnego

1. Pojęcie zatrudnienia użyte w przepisie art. 21 ust. 2 pkt 4 ustawy z dnia 24 stycznia 1991 r. o kombatantach oraz niektórych osobach będących ofiarami represji wojennych i okresu powojennego /t.j. Dz.U. 2002 nr 42 poz. 371 ze zm./ należy odróżnić od pełnienia służby lub funkcji. 2. Przepisy ustawy z dnia 24 stycznia 1991 r. o kombatantach oraz niektórych osobach będących ofiarami represji wojennych

Organ podatkowy powinien umorzyć postępowanie restrukturyzacyjne, jeśli stwierdzi, że zaległość podatkowa objęta tym postępowaniem została określona w związku z obejściem przepisów podatkowych.

Niesłuszny jest pogląd, że opinia /art. 16 ustawy z dnia 22 sierpnia 1997 r. o ochronie osób i mienia - Dz.U. nr 114 poz. 740 ze zm./ jest sprawą uboczną, a ostateczną decyzję co do koncesji na działalność gospodarczą w zakresie usług ochrony osób i mienia wydaje Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji. Każdy obywatel bowiem ma prawo do uzyskania rzetelnej opinii opartej na wyczerpujących dowodach