1. Brak prawidłowego pouczenia o konieczności sporządzenia zażalenia od postanowienia przez adwokata lub radcę prawnego nie eliminuje wymogu sporządzenia go przez jeden z podmiotów określonych w art. 194 par. 4 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270/. 2. Wadliwość pouczenia strony co do sposobu dokonania czynności procesowej może

Stosownie do art. 179 i art. 180 ustawy z dnia 18 lipca 2001 r. - Prawo wodne /Dz.U. nr 115 poz. 1229 ze zm./ nadzór sprawowany przez starostę nad spółką wodną i odpowiednio przez marszałka województwa nad związkiem spółek wodnych sprowadza się do możliwości władczej ingerencji w działalność spółki wówczas, gdy jej organy dopuszczają się naruszeń prawa.

Udział w uroczystościach religijnych przez profesjonalnego pełnomocnika strony w dni, które nie są uznane za ustawowo wolne od pracy, nie może stanowić podstawy do przywrócenia terminu w postępowaniu sądowoadministracyjnym.

Postanowienia, o których mowa w art. 41 ustawy z dnia 31 stycznia 1985 r. o znakach towarowych /Dz.U. nr 5poz. 17 ze zm./, mogą być zaskarżone jedynie w odwołaniu od decyzji.

Dopiero jednoznaczne ustalenie stanu faktycznego, z którego organ administracji publicznej wyprowadza wniosek, że nie jest właściwy do załatwienia danej sprawy, daje mu podstawę do przekazania żądania organowi właściwemu jego zdaniem w sprawie, a następnie - jeśli i ten organ uzna się za niewłaściwy - wystąpienia do Naczelnego Sądu Administracyjnego z wnioskiem o rozstrzygnięcie sporu kompetencyjnego

Rada miasta nie jest upoważniona do ustanawiania na swoim terenie generalnego zakazu sprzedaży alkoholu na stacjach benzynowych. Może to zrobić tylko ustawodawca.

Sąd Administracyjny nie ma w obecnie obowiązującym stanie prawnym kompetencji do wstrzymania "czynności" dokonywanych w granicach danej sprawy na podstawie art. 63 par. 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270/ jeżeli nie były bezpośrednio zaskarżone do Sądu.

Zgodnie z art. 19 ust. 3 i ust. 3a ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ obniżenie kwoty podatku należnego o kwoty podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług następuje zasadniczo w rozliczeniu za miesiąc, w którym podatnik otrzyma faktury, albo w miesiącu następnym, nie wcześniej jednak niż w miesiącu otrzymania przez

Skoro w rozumieniu art. 5 ust. 2 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ oddział jak i zakład główny stanowią odrębne podmioty podlegające VAT, to nie ma racjonalnych podstaw do przyjęcia, że obrót pomiędzy osobą prawną a jej zakładem /oddziałem/ samodzielnie sporządzającym bilans i będącym podatnikiem VAT, nie jest czynnością

Bez względu na to, czy między podmiotami wymienionymi w art. 5 ust. 2 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ zachodzą więzi cywilnoprawne, czy też nie, okoliczność, że są one podatnikami podatku od towarów i usług, sprawia, że dokonywane między nimi czynności wymienione w art. 2 tej ustawy powodują powstanie obowiązku podatkowego

Przewidziane w art. 25 ust. 3 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ wyłączenie obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego ma zastosowanie tylko wtedy, gdy zgłoszenie rejestracyjne nie zostało dokonane przed zakończeniem okresu rozliczeniowego, w którym podatnik otrzymał fakturę stwierdzającą nabycie towaru, z czego

1. Jeżeli zgromadzenie akcjonariuszy spółki akcyjnej określiło dzień wypłaty dywidendy, to przed tym dniem dywidenda nie była należna. Dlatego nie można twierdzić, że zatrzymanie dywidendy w okresie poprzedzającym ten dzień oznaczało, że spółka otrzymała nieodpłatne świadczenie. 2. Jeżeli do wypłaty dywidendy nie doszło także w dniu określonym przez zgromadzenie akcjonariuszy, to również nie można