W przypadku zapłaty podatku przed upływem przedawnienia nie zachodzi przesłanka z art. 245 par. 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./ w brzmieniu obowiązującym w 2002 r. /obecnie art. 245 par. 1 pkt 3 lit. "b"/.

Skoro pełnomocnictwo do reprezentowania strony zostało przedłożone dopiero w odpowiedzi na wezwanie Izby Skarbowej to od tej daty dopiero istnieje umocowanie do jej reprezentowania. I skoro po tej dacie wszelkie pisma, zgodnie z art. 145 par. 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./, były kierowane do pełnomocnika bezzasadne są zarzuty odnośnie faktu

Naczelny Sąd Administracyjny jest związany granicami skargi kasacyjnej. Niepodniesienie w niej zarzutu naruszenia art. 30 ustawy o NSA uniemożliwia sądowi kasacyjnemu ocenę, czy słusznie sąd administracyjny uznał się związany treścią poprzedniego wyroku, w konsekwencji nie pozwala rozpoznać zarzutu naruszenia przepisów prawa materialnego.

1. Wynikająca z art. 183 par. 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270 ze zm./ zasada związania NSA granicami skargi kasacyjnej nie pozwala temu sądowi na podstawie obowiązujących w chwili wydania zaskarżonego orzeczenia przepisów postępowania sądowego w miejsce przepisów nieobowiązujących, błędnie powołanych w rozpatrywanej skardze

1. Okoliczność, że w krótkim czasie przed posiedzeniem sądu podatnicy zdecydowali się ustanowić drugiego pełnomocnika, nie stanowi podstaw do odroczenia rozprawy przed Naczelnym Sądem Administracyjnym /art. 109 w zw. z art. 193 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz.U. nr 153 poz. 1270/. 2. Brak w skardze kasacyjnej zarzutu naruszenia art. 30 ustawy

Odsyłanie skarżących na drogę odrębnego postępowania o udzielenie ulg wynikających z ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./ nie powinno mieć miejsca w postępowaniu o wstrzymaniu wykonania zaskarżonej decyzji.

Udział w uroczystościach religijnych przez profesjonalnego pełnomocnika strony w dni, które nie są uznane za ustawowo wolne od pracy, nie może stanowić podstawy do przywrócenia terminu w postępowaniu sądowoadministracyjnym.

Dopiero jednoznaczne ustalenie stanu faktycznego, z którego organ administracji publicznej wyprowadza wniosek, że nie jest właściwy do załatwienia danej sprawy, daje mu podstawę do przekazania żądania organowi właściwemu jego zdaniem w sprawie, a następnie - jeśli i ten organ uzna się za niewłaściwy - wystąpienia do Naczelnego Sądu Administracyjnego z wnioskiem o rozstrzygnięcie sporu kompetencyjnego

Rada miasta nie jest upoważniona do ustanawiania na swoim terenie generalnego zakazu sprzedaży alkoholu na stacjach benzynowych. Może to zrobić tylko ustawodawca.

Wskazanie organu wyższego stopnia, w rozumieniu art. 17 Kpa, właściwego do stwierdzenia nieważności decyzji wydanej przez organ I instancji na podstawie obecnie nieobowiązującej normy prawnej, wymaga ustalenia, czy zadania związane z kompetencją wynikającą z tej normy są zadaniami realizowanymi w obecnym stanie prawnym przez organy administracji rządowej, czy też organy samorządu terytorialnego; w

Sąd Administracyjny nie ma w obecnie obowiązującym stanie prawnym kompetencji do wstrzymania "czynności" dokonywanych w granicach danej sprawy na podstawie art. 63 par. 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270/ jeżeli nie były bezpośrednio zaskarżone do Sądu.

1. Brak prawidłowego pouczenia o konieczności sporządzenia zażalenia od postanowienia przez adwokata lub radcę prawnego nie eliminuje wymogu sporządzenia go przez jeden z podmiotów określonych w art. 194 par. 4 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270/. 2. Wadliwość pouczenia strony co do sposobu dokonania czynności procesowej może

1. Jeżeli zgromadzenie akcjonariuszy spółki akcyjnej określiło dzień wypłaty dywidendy, to przed tym dniem dywidenda nie była należna. Dlatego nie można twierdzić, że zatrzymanie dywidendy w okresie poprzedzającym ten dzień oznaczało, że spółka otrzymała nieodpłatne świadczenie. 2. Jeżeli do wypłaty dywidendy nie doszło także w dniu określonym przez zgromadzenie akcjonariuszy, to również nie można

Pod pojęciem prawidłowo złożonego podpisu, o którym mowa w art. 22 ust. 5 ustawy z dnia 15 września 2000 r. o referendum lokalnym /Dz.U. nr 88 poz. 985 ze zm./, zrozumieć należy podpis sensu stricte, a nie podpis wraz z danymi identyfikującymi podpisującego.

Jeżeli w toku postępowania o zwrot wywłaszczonej nieruchomości zostało ustalone, że toczy się postępowanie komunalizacyjne na podstawie art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 10 maja 1990 r. Przepisy wprowadzające ustawę o samorządzie terytorialnym i ustawę o pracownikach samorządowych /Dz.U. nr 32 poz. 191 ze zm./, to ze względu na charakter nabycia własności przez gminę z mocy prawa postępowanie o zwrot nieruchomości