Przedmiot sporu kompetencyjnego, czy sporu o właściwość powinien być na tyle precyzyjnie sformułowany, aby można było określić sprawę, która ma być rozpoznana. Wtedy tylko istnieje możliwość wskazania przez Naczelny Sąd Administracyjny, na podstawie art. 15 par. 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270/, właściwego organu.
W ramach współdziałania organów administracji przy załatwianiu sprawy, w razie zajęcia stanowiska przez organ współdziałający w formie postanowienia w trybie art. 106 par. 5 Kpa, właściwym organem do rozpoznania zażalenia na to postanowienie jest organ wyższego stopnia w stosunku do organu, który wydał to postanowienie, a nie organ wyższego stopnia w stosunku do organu, który jest właściwy do wydania
Jeżeli w dacie orzekania przez Naczelny Sąd Administracyjny nie ma sporu kompetencyjnego, choć zostało wszczęte postępowanie o rozstrzygnięcie takiego sporu, gdyż spór istniał, postępowanie na podstawie art. 161 par. 1 pkt 3 w związku z art. 15 par. 2 z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270/ podlega umorzeniu. Stało się bowiem bezprzedmiotowe
Stosownie do art. 35 par. 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270/ pełnomocnikiem strony w postępowaniu przed sądem administracyjnym "(...) może być adwokat lub radca prawny (...) a także inne osoby, jeżeli przewidują to przepisy szczególne". Do nich należy art. 41 ust. 2 ustawy z dnia 5 lipca 1996 r. o doradztwie podatkowym
Jeżeli w dacie orzekania przed Naczelnym Sądem Administracyjnym nie ma sporu kompetencyjnego, choć zostało wszczęte postępowanie na podstawie art. 161 par. 1 pkt 3 w związku z art. 15 par. 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270/ podlega umorzeniu. Stało się bowiem bezprzedmiotowe.
1. Spór między samorządowym kolegium odwoławczym a ministrem jest sporem kompetencyjnym w rozumieniu art. 22 par. 2 Kpa, a nie sporem o właściwość, o którym mowa w art. 22 par. 1 pkt 9 Kpa. 2. W sprawach dotyczących nieruchomości będących własnością gminy samorządowe kolegium odwoławcze stało się organem wyższego stopnia w stosunku do terenowych organów administracji państwowej, które wydały decyzję
Określenie "miejsce osiedlenia osoby opuszczającej placówkę", użyte w art. 33 ust. 9 ustawy o pomocy społecznej nie może być rozumiane, że chodzi tu o miejsce zamieszkania lub pobytu osoby uprawnionej do pomocy bezpośrednio po opuszczeniu placówki. Miejscem osiedlenia się osoby uprawnionej do pomocy w myśl tego przepisu jest miejscowość, w której osoba uprawniona zamierza zamieszkać na stałe
Naczelny Sąd Administracyjny nie jest uprawniony do samodzielnego dokonywania konkretyzacji zarzutów skargi bowiem sprecyzowanie należy do obowiązków wnoszącego kasację. Brak przytoczenia podstawy kasacyjnej wymienionej w art. 174 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1271 ze zm./ oraz jej uzasadnienia jest wadą, która uniemożliwia
Z treści wniosku Burmistrza Miasta U. o rozstrzygnięcie sporu o właściwość z Burmistrzem B. oraz z treści nadesłanych przy tym wniosku dokumentów nie wynika, aby oba te organy prowadziły jakiekolwiek postępowanie mające na celu rozpatrzenie i załatwienie sprawy administracyjnej /podatkowej/, wymagającej wskazania przez Naczelny Sąd Administracyjny organu właściwego do jej rozpoznania /art. 15 par.