Rozstrzygnięcia uznaniowe nie mogą być arbitralne, a przeciwnie - muszą być efektem pełnego wyjaśnienia wszystkich okoliczności istotnych w sprawie oraz starannej subsumcji ustaleń faktycznych do normy będącej podstawą rozstrzygnięcia.

1. Stacja bazowa telefonii komórkowej jest obiektem budowlanym na wykonanie którego, niezależnie od tego, czy jest wykonany na budynku, czy też jako wolnostojące urządzenie, niezbędne jest uzyskanie pozwolenia na budowę. 2. Projektowana na budynku przychodni zdrowia stacja bazowa telefonii komórkowej nie jest elementem wyposażenia budynku przeznaczonego na pobyt ludzi. Nie jest też urządzeniem związanym

Opłata za korzystanie z zezwolenia na sprzedaż napojów alkoholowych, przewidziana w art. 11[1] ustawy z dnia 26 października 1982 r. o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi /Dz.U. 2002 nr 147 poz. 1231/ jest opłatą o charakterze publicznoprawnym, o której mowa w art. 3 ustawy z dnia 9 września 2000 r. o opłacie skarbowej /Dz.U. nr 86 poz. 960, zm.: Dz.U. 2001 nr 5 poz. 43; nr 60

Stroną postępowania, prowadzonego na podstawie art. 149 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. - Prawo o publicznym obrocie papierami wartościowymi /Dz.U. 2002 nr 49 poz. 447 ze zm./, a więc podmiotem mającym interes prawny, jest ten, kto zamierza nabyć akcje spółki, nie zaś ta spółka.

Do podstawowych obowiązków Naczelnego Sądu Administracyjnego należy eliminowanie wszelkich rozstrzygnięć administracji publicznej, które nie są wynikiem wszechstronnej i starannej analizy stanu faktycznego i prawa. Dlatego sąd ma prawo badać powody, które legły u podstaw każdego rozstrzygnięcia zaskarżonego do sądu.

Opłata za korzystanie z zezwolenia na sprzedaż napojów alkoholowych, przewidziana w art. 11[1] ustawy z dnia 26 października 1982 r. o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi /Dz.U. 2002 nr 147 poz. 1231/ jest opłatą o charakterze publicznoprawnym, o której mowa w art. 3 ustawy z dnia 9 września 2000 r. o opłacie skarbowej /Dz.U. nr 86 poz. 960, zm.: Dz.U. 2001 nr 5 poz. 43; nr 60

Zawarte w art. 40 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./ określenie akty i czynności należy wiązać wyłącznie z formą działania administracji, o których mowa w art. 16 ust. 1 pkt 1-4 tej ustawy, i tym samym nie obejmuje aktów wymienionych w art. 16 ust. 1 pkt 5-7. Zatem art. 40 ust. 1 ustawy o NSA nie stanowi podstawy do wstrzymania

Na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /t.j. Dz.U. 2000 nr 54 poz. 654 ze zm./ ustawodawca, jednoznacznie wiąże dane wydatki z celem ich poniesienia, jakim jest osiągnięcie przychodów. Cel ten, zatem musi być wyraźnie widoczny, a poniesione wydatki winny go bezpośrednio realizować lub, co najmniej powinny go zakładać jako realny. Tak więc,

Ocena prawna, w rozumieniu art. 30 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./ ma pozostawać w związku z zakresem kontroli przeprowadzonej przez sąd administracyjny, a wobec tego wiążąca może być tylko ta, której logiczną konsekwencją było uchylenie zaskarżonego orzeczenia i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania lub uznania prawnego zarzutu

Przepis art. 126 Kpa stanowi, że do postanowień, na które służy zażalenie stosuje się odpowiednio przepisy art. 145-152 oraz art. 156-159. Pominięty został natomiast przepis art. 154 Kpa /a także art. 155 Kpa, art. 161 Kpa/. Oznacza to, iż postanowienie, które może być zaskarżone zażaleniem, podlega wzruszeniu w postępowaniu wznowieniowym lub w postępowaniu nieważnościowym, nie mają jednak do takiego

Konkurs wyczerpuje znamiona gry losowej w świetle art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 1992 r. o grach losowych, zakładach wzajemnych i grach na automatach /Dz.U. 1998 nr 102 poz. 650 ze zm./ spełnione zostały bowiem łącznie wszystkie trzy przesłanki decydujące o uznaniu konkursu za grę losową, a mianowicie: zależność wyniku gry od przypadku, istnienie regulaminów oraz nagród pieniężnych lub rzeczowych

Na postanowienie o udzieleniu bądź odmowie zgody na odstępstwo od przepisów techniczno-budowlanych w myśl zasady zawartej w art. 141 par. 1 Kpa, nie służy zażalenie, a strona niezadowolona może je zaskarżyć w odwołaniu od decyzji. Kompetencja z art. 9 ust. 2 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. 2000 nr 106 poz. 1126 ze zm./, z racji swej specyfiki, przynależy organom pierwszej instancji

Rozstrzygnięcie w sprawie zwrotu kosztów postępowania wydawane na podstawie art. 55 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./ podlega egzekucji jako świadczenie pieniężne. Nie jest więc dopuszczalne stosowanie środka przewidzianego w art. 31 ustawy o NSA w celu przymuszenia do wykonania orzeczenia o kosztach postępowania.

Obowiązkiem organu jest przechowywanie dokumentów zgodnie z treścią art. 1 ustawy z dnia 14 lipca 1983 r. o narodowym zasobie archiwalnym i archiwach /t.j. Dz.U. 2002 nr 171 poz. 1396/. Ciężar przechowywania dokumentów, o których mowa wyżej nie może być przerzucony na petenta. Jeżeli skarżący dysponuje dokumentem w postaci prawa jazdy i podjął czynności zmierzające do jego wymiany w trybie rozporządzenia

W świetle art. 21 ust. 4 lit. "b" ustawy z dnia 24 stycznia 1991 r. o kombatantach oraz niektórych osobach będących, ofiarami represji wojennych i okresu powojennego /Dz.U. 1997 nr 142 poz. 950 ze zm./ prokuratorowi prokuratury wojskowej, który pełniąc służbę oskarżał osoby podejrzane, a w wyniku tego oskarżenia skazane w latach 1944-1956 i osadzone w więzieniach za działalność podjętą i na rzecz suwerenności

Operat geodezyjny ma odzwierciedlić przebieg granic prawnych nieruchomości. Wykonanie go nie ma nic wspólnego z postępowaniem rozgraniczeniowym.

Informacji nie uważa się za umożliwiającą określenie tożsamości osoby, jeżeli wymagałoby to nadmiernych kosztów, czasu lub działań.

Nie logiczne byłoby przyjęcie przy obliczaniu przychodu z nieodpłatnych świadczeń oddzielnie za maszynę czy urządzenie i oddzielnie za część zamienną do tej samej maszyny /urządzenia/, która stanowi przecież część składową rzeczy. Trafny jest więc zarzut podwójnego opodatkowania tj. po pierwsze, sprawnych urządzeń i maszyn oraz po raz drugi części zamiennych do nich.

Uchylenie przez organ drugiej instancji decyzji określającej zaległość podatkową nie stanowi podstawy w rozumieniu art. 240 par. 1 pkt 7 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./ do wznowienia postępowania w sprawie zwrotu podatku od towarów i usług. Może natomiast stanowić podstawę w rozumieniu art. 240 par. 1 pkt 5 tej ustawy.

1. Grupy obywateli nie mające ustawowych podstaw do samodzielnego działania i nie zarejestrowane w odpowiednim rejestrze urzędowym nie są organizacjami społecznymi. 2. Brak regulacji w ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym /t.j. Dz.U. 1996 nr 13 poz. 74 ze zm./ przyznającej sołectwom, dzielnicom, osiedlom prawa do uczestnictwa w postępowaniu administracyjnym na zasadach ustalonych dla

Wniosek o uzupełnienie orzeczenia o koszty postępowania nie może być składany wówczas, gdy Sąd zasądził koszty procesu ale w rozmiarze mniejszym niż żąda tego strona. W tym przypadku stronie przysługuje jedynie zażalenie, o którym mowa w art. 394 par. 1 Kpc.

Sąd administracyjny z urzędu zwraca stronie cały uiszczony wpis od pisma odrzuconego jeżeli odrzucenie nastąpiło przed wysłaniem odpisu pisma innym stronom - a w przypadku ich braku - przed wysłaniem zawiadomienia o terminie posiedzenia - art. 36 ust. 1 pkt 1b ustawy z dnia 20 czerwca 1967 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych /Dz.U. nr 24 poz. 110 ze zm./.

Skoro organy podatkowe - kierując się treścią umowy najmu, w której strony uzgodniły, iż poniesione przez Spółkę wydatki zostaną jej zwrócone przez wynajmującego - ustaliły, że koszty poniesione przez skarżącą Spółkę w związku z nakładami na rzecz wynajętą nie może być zaliczona do kosztów uzyskania przychodu, gdyż koszty te nie miały charakteru bezzwrotnego, przy czym w tym roku podatkowym /1998 r