Dokumenty potwierdzające dokonanie konkretnych transakcji, nie spełniające wszystkich wymagań określonych w art. 21 ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości /Dz.U. nr 121 poz. 591/, mogą być uznane za dowody świadczące o poniesionych kosztach, jednakże może to dotyczyć tylko niewielkich uchybień formalnych, np. braku niektórych elementów, które mogą być uzupełnione, a fakt dokonania danej

Sprzedaż samochodu objętego koncesją stanowi podstawę obligatoryjnego cofnięcia koncesji.

Z uwagi na treść planu zagospodarowania przestrzennego nie sposób przyjąć, jako podstawy orzeczenia rozbiórki, sprzeczności budowy z postanowieniami planu zagospodarowania przestrzennego, tj. art. 37 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 24 października 1974 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 38 poz. 229 ze zm./. Stąd też podstawę jej orzeczenia mógł stanowić jedynie art. 37 ust. 1 pkt 2 cyt. ustawy.

Ratio legis art. 13 Porozumienia Ramowego podpisanego przez Komisję Wspólnot Europejskich i Rząd Rzeczypospolitej Polskiej dnia 31 maja 1990 r. sprowadza się do zakazu umniejszenia pomocy uzyskanej przez beneficjenta ze Wspólnoty przez opłaty celne, importowe, podatki lub obciążenia o charakterze podatkowym, mające taki sam skutek. Istota zwolnienia polega zatem na pobraniu cła od wartości towaru zapłaconej

Ważnym interesem strony, o którym mowa w art. 73 par. 2 in fine Kpa, może być posiadanie uwierzytelnionych odpisów poszczególnych dokumentów z akt administracyjnych tak dla potrzeb prowadzonego postępowania w sprawie jak i w celu ich wykorzystania w innych postępowaniach prawnych. Obowiązek sporządzenia uwierzytelnionych odpisów i przesłania ich stronie lub jej pełnomocnikowi obciąża organ administracji

Okoliczność, że po wydaniu zaskarżonej do Naczelnego Sądu Administracyjnego decyzji z art. 138 par. 2 Kpa /od 1 stycznia 1998 r. - decyzji z art. 233 par. 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa- Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./ organ administracyjny I instancji wydał merytoryczną decyzję podatkową, co do której toczy się ponowne postępowanie odwoławcze, nie może wpływać na prawo strony

W świetle art. 27 zdanie drugie ustawy z dnia 19 grudnia 1990 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486 ze zm./ w wyniku dokonania wpłaty, która nie wystarcza na pokrycie zaległości i należnych od niej odsetek, nie może powstać taka sytuacja, w której zapłacona byłaby należność główna, a pozostawałyby do zapłacenia odsetki.

1. Z żadnego z przepisów ustawy z dnia 21 listopada 1967 r. o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej /Dz.U. 1992 nr 4 poz. 16 ze zm./ nie wynika uprawnienie właściciela rzeczy do należności z tytułu samego przeznaczenia rzeczy na cele obrony. Dlatego też wydanie decyzji nakładającej na właściciela rzeczy obowiązek przeznaczenia dla celów obrony nie rodzi żadnych uprawnień do uzyskania

Do czasu wydania rozporządzenia przewidzianego ustawą z dnia 25 października 1990 r. o zwrocie majątku utraconego przez związki zawodowe i organizacje społeczne w wyniku wprowadzenie stanu wojennego /t.j. Dz.U. 1996 nr 143 poz. 661/ Społeczna Komisja Rewindykacyjna nie może orzekać także w zakresie wartości zobowiązań Skarbu Państwa nie przekraczających wartości określonych w art. 3 ust. 2 ustawy.

Mapa geodezyjna należy do kategorii opracowania technicznego, a nie do orzeczenia wydanego w postępowaniu administracyjnym. Ewentualne dokonywanie oceny takich opracowań w ściśle określonym trybie może nastąpić według przepisów rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 22 grudnia 1989 r. w sprawie sposobu i trybu przeprowadzania kontroli działalności geodezyjnej i kartograficznej /Dz.U. nr 72 poz. 424/

Art. 20 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ jest przepisem szczególnym w odniesieniu do przepisu art. 19 tej ustawy.

Stosownie do przepisów art. 149 par. 2 i art. 151 Kpa w takim postępowaniu rozstrzyganie ponowne o istocie sprawy może nastąpić dopiero wówczas, gdy w jego toku stwierdzone zostanie istnienie podstaw do uchylenia decyzji dotychczasowej, określonych w art. 145 par. 1 Kpa.

Błędne pouczenie przez organ administracji o przysługującym stronie sposobie i terminie złożenia skargi nie przedłuża ustawowego terminu przewidzianego w art. 35 ust. 1 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./. Może ono natomiast stanowić podstawę do przywrócenia terminu wniesienia skargi.

Nie można w postępowaniu o zmianę danych w ewidencji gruntów samodzielnie ustalać i rozstrzygać o prawidłowości tytułów własności /aktów notarialnych, aktów własności ziemi, prawomocnych orzeczeń sądowych, ostatecznych decyzji administracyjnych/, które były podstawą dokonania wpisów w ewidencji.

Podatnik jest zobowiązany prowadzić podatkową księgę przychodów i rozchodów prawidłowo, zarówno pod względem formalnym /niewadliwie/, jak i materialnym /rzetelnie/. Księga jest prawidłowa pod względem materialnym, jeżeli jest prowadzona zgodnie ze stanem rzeczywistym.

Przy błędnym sklasyfikowaniu gruntów istnieje możliwość zmiany wadliwej decyzji w trybie art. 155 Kpa.

Zamieszkiwanie przez byłego pracownika bez tytułu prawnego w lokalu będącym w dyspozycji zakładu pracy nie pozbawia go prawa do uzyskania rekompensaty na uzupełnienie wydatków mieszkaniowych, jeżeli spełnia on pozostałe warunki określone w art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 4 października 1991 r. o zmianie niektórych warunków przygotowania inwestycji budownictwa mieszkaniowego w latach 1991-1995 oraz o zmianie

Dodatnie różnice kursowe powstałe w związku z utworzeniem lub powiększeniem kapitału akcyjnego nie stanowią przychodu spółki podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych /art. 12 ust. 4 pkt 4 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych oraz o zmianie niektórych ustaw regulujących zasady opodatkowania - Dz.U. nr 21 poz. 86 ze zm./.

Decyzja rozstrzygająca co do istoty sprawę, w której decyzją ostateczną postępowanie umorzono, jest nieważna /art. 156 par. 1 pkt 3 Kpa/.

Wykreślenie wpisu o rejestracji rozprowadzania programów w sieciach kablowych z powodu utraty przez operatora uprawnień do używania urządzeń nadawczych i sieci telekomunikacyjnych, o którym mowa w art. 45 ust. 5 ustawy z dnia 29 grudnia 1992 r. o radiofonii i telewizji /Dz.U. 1993 nr 7 poz. 34 ze zm./, następuje w drodze decyzji administracyjnej Przewodniczącego Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji

W myśl art. 67 ust. 1 ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. - Prawo celne /t.j. Dz.U. 1994 nr 71 poz. 312 ze zm./ wymagane jest wydanie przez organ celny decyzji w takim zakresie, w jakim prawo stanowi o rozstrzyganiu w kwestii dopuszczenia zgłoszonego w przywozie towaru do obrotu na polskim obszarze celnym. Prawomocna decyzja rozstrzygająca o dopuszczeniu do obrotu na polskim obszarze celnym bez zastrzeżeń