Rekompensaty otrzymane przez kandydatów do spółdzielni mieszkaniowych na podstawie art. 7 ustawy z dnia 4 października 1991 r. o zmianie niektórych warunków przygotowania inwestycji budownictwa mieszkaniowego w latach 1991 1995 oraz o zmianie niektórych ustaw /Dz.U. nr 103 poz. 446/ są wolne od podatku dochodowego jako odszkodowania otrzymane na podstawie ustawy /art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia
Kwoty stanowiącej przedmiot zwolnienia z długu wobec Skarbu Państwa /par. 6 ust. 4 i 5 zarządzenia Ministra Finansów z dnia 10 listopada 1990 r. w sprawie zasad ustalania należności za korzystanie z mienia Skarbu Państwa - M.P. nr 43 poz. 334 ze zm./ nie można zakwalifikować jako innego nieodpłatnego świadczenia, o którym mowa w zarządzeniu Ministra Finansów z dnia 30 grudnia 1993 r. w sprawie częściowego
1. Wymierzenie zobowiązania podatkowego nie może opierać się na możliwości ewentualnej odsprzedaży zakupywanych towarów w firmie, ale na faktach rzeczywistej sprzedaży /por. par. 5 ust. 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 23 grudnia 1993 r. w sprawie zryczałtowanego podatku dochodowego od przychodów osób fizycznych - Dz.U. nr 132 poz. 635; zm. Dz.U. 1994 nr 15 poz. 52/. 2. Wszelkie niejasności
Po wszczęciu postępowania w sprawie wzruszenia decyzji na mocy art. 155 Kpa należy podjąć decyzję merytoryczną: albo wzruszającą dotychczasową decyzję w sprawie, albo utrzymującą w mocy tę dotychczasową decyzję. Strona bowiem jest zainteresowana merytorycznym rozstrzygnięciem, a organ ma obowiązek badania, czy zostały spełnione przesłanki art. 155 Kpa. Skoro dokonuje analizy zaistnienia lub braku przesłanek
Osoby korzystające z pomocy są obowiązane w myśl art. 1 ust. 3 ustawy z dnia 29 listopada 1990 r. o pomocy społecznej /Dz.U. 1993 nr 13 poz. 60/ do współudziału w rozwiązywaniu ich trudnej sytuacji, co oznacza, że nie powinny pozostawać bezczynne w razie istnienia możliwości poprawy sytuacji bytowej w drodze własnych działań. Okolicznością świadczącą o współdziałaniu w celu przezwyciężenia trudnej
Zakaz używania fajerwerków i innych środków pirotechnicznych na terenie gminy nie stanowi przypadku o jakim mowa w art. 41 ust. 2 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. nr 16 poz. 95 ze zm./ i nie może być uznany za nie cierpiący zwłoki /patrz wyroki SA/Gd 1533/95, SA/Gd 1258/95 - nie publikowane/. Zarząd gminy nie jest uprawniony do wydawania w tej sprawie zarządzenia, będącego
Skarżąca wprawdzie wprowadziła samochód do ewidencji środków trwałych, ale nie dokonywała związanych z nim odpisów amortyzacyjnych. Z oświadczenia podatniczki, popartego umową kupna-sprzedaży samochodu, wynika, że stanowił on prywatną własność skarżącej, dlatego - zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 46 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm.
W świetle przepisów art. 4 ust. 6, art. 20 i art. 39 ust. 1 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości /Dz.U. 1991 nr 30 poz. 127 ze zm./ rada gminy oddając nieodpłatnie w użytkowanie wieczyste grunt na rzecz podmiotu określonego w art. 4 ust. 6 powyższej ustawy na cele nie związane z prowadzeniem działalności zarobkowej nie może stosować obniżenia ceny budynków
1. Skoro podatnik nie dopełnił obowiązku wykonania zobowiązania podatkowego powstałego z mocy prawa, organ podatkowy wydaje decyzję na podstawie art. 5 ust. 3 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486 ze zm./, w której określa jedynie wysokość zobowiązania już istniejącego, będącego już w tym momencie zaległością podatkową. Moment doręczenia takiej decyzji
Rekompensata pieniężna na uzupełnienie wydatków poniesionych na zakup mieszkania, przewidziana w art. 7 ustawy z dnia 4 października 1991 r. o zmianie niektórych warunków przygotowania inwestycji budownictwa mieszkaniowego w latach 1991-1995 /Dz.U. nr 103 poz. 446/, jest przeznaczona na uzupełnienie wydatków poniesionych przez kandydata, co wskazuje, że chodzi o pieniądze dotychczas wydatkowane, a
Rozstrzygnięcie Ministra Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej o przydziale limitu produkcji i sprzedaży cukru dla indywidualnego producenta /art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 26 sierpnia 1994 r. o regulacji rynku cukru i przekształceniach własnościowych w przemyśle cukrowniczym Dz.U. nr 98 poz. 473/ jest decyzją administracyjną.
Nie można zgodzić się ze stanowiskiem skarżącej spółki, że obowiązujące w 1993 r. przepisy art. 11 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych oraz o zmianie niektórych ustaw regulujących zasady opodatkowania /Dz.U. nr 21 poz. 86 ze zm./ nie pozwalały na zakwestionowanie poczynionych wydatków na rzecz współmałżonków wspólników, w sytuacji gdy postępowanie podatkowe wykazało
W odniesieniu do działań organów administracji publicznej w sferze, w której występuje jakikolwiek element władztwa administracyjnego nie ma zastosowania zasada: " co nie jest zakazane jest dozwolone". W demokratycznym państwie prawnym, działania tychże organów muszą mieć umocowanie ustawowe. Odstąpienie od tej reguły byłoby zaprzeczeniem wyprowadzanych z art. 1 Konstytucji RP założeń i wartości.
Dopóki nie zostało wszczęte postępowanie o zmianę dotychczasowej decyzji o lokalizacji - stanowiącej przesłankę wszczęcia postępowania wywłaszczeniowego - brak jest podstaw do zawieszenia tego postępowania w oparciu o art. 97 par. 1 pkt 4 Kpa. Rozważania inwestora o ewentualnej zmianie przebiegu inwestycji nie mogą być uznane za zagadnienie wstępne w rozumieniu art. 97 par. 1 pkt 4 Kpa.
Fakt nie wpisania do księgi przychodów i rozchodów zakupu towarów handlowych pozwala organowi podatkowemu nie uznać jej za dowód w postępowaniu podatkowym. Przepisy art. 169 par. 1 Kpa stanowią, że za dowód w postępowaniu podatkowym służą księgi prowadzone przez podatnika rzetelnie i zgodnie z ustalonymi wymaganiami. Odmowa uznania za dowód w postępowaniu podatkowym ksiąg podatkowych, upoważnia organy
Podmiot ubiegający się o koncesję na import paliw płynnych musi legitymować się tytułem prawnym do nieruchomości, na terenie której sprowadzone paliwo będzie magazynowane. Nie wystarczy porozumienie z firmą dysponującą magazynami, na podstawie którego ma dojść do zawarcia umowy w sprawie usługowego magazynowania paliw.
Interpretacja art. 7 ust. 4 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /Dz.U. 1993 nr 106 poz. 482 ze zm./ w kontekście zawartego w niej art. 25 ust. 1 prowadzi do wniosku, że z dochodu osiągniętego od początku roku należy pokrywać najpierw 1/3 straty z roku /lat/ ubiegłego /ubiegłych/, a dopiero od pozostałych dochodów obliczać i wpłacać zaliczki.
W wypadku skargi na bezczynność organu /art. 17 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym - Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./, przez "wyczerpanie środków odwoławczych" o jakich mowa w art. 34 ust. 1 cytowanej ustawy, należy rozumieć wyczerpanie środka prawnego służącego na drodze administracyjnoprawnej, przewidzianego w art. 37 par. 1 Kpa.
Zaniechanie poboru podatku możliwe jest wyłącznie w odniesieniu do tych zobowiązań podatkowych, których termin płatności jeszcze nie upłynął. Upływ terminu płatności podatku /podobnie raty podatku, zaliczki na podatek/ powoduje, że powstaje zaległość podatkowa, w stosunku do której stosowane być mogą jedynie przepisy dotyczące umorzenia zaległości podatkowych /art. 31 ustawy z dnia 19 grudnia 1980
Wypłaty z tytułu udziałów w posiedzeniach zarządu spółki będącej osobą prawną, nazwane dietą ryczałtową, są zwolnione wyłącznie do wysokości określonej w przepisach w sprawie diet i innych należności z tytułu podróży służbowych, obowiązujących w przedsiębiorstwach państwowych /par. 12 ust. 1 pkt 11 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 21 grudnia 1991 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy
1. W obecnym stanie prawnym przy egzekwowaniu obowiązku opróżnienia lokalu wynikającego z orzeczenia sądowego, zaopatrzonego klauzulą wykonalności, mają zastosowanie zasady prowadzenia egzekucji, określone w art. 26 - 55 i art. 141 - 147 ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji /Dz.U. 1991 nr 36 poz. 161 ze zm./. Te zaś przepisy, a zwłaszcza art. 29 powołanej ustawy
Jeżeli wywłaszczona nieruchomość zostanie wykorzystana zgodnie z celem wywłaszczenia, to późniejsza zmiana sposobu jej wykorzystania nie może prowadzić do powstania obowiązku jej zwrotu /art. 69 ust. 1 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości - Dz.U. 1991 nr 30 poz. 127 ze zm./.
Przepis art. 39 ust. 3 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. 1996 nr 13 poz. 74/ ma również zastosowanie do postanowień wydawanych przez zarząd gminy w sprawach z zakresu administracji publicznej.
W stosunku do funkcjonariuszy policji, granice przysługujących im norm zaludnienia określone zostały w par. 4 zarządzenia nr 49 Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 10 maja 1991 r. w sprawie szczegółowych zasad przydziału i opróżniania oraz norm zaludnienia lokali mieszkalnych będących w dyspozycji Ministra Spraw Wewnętrznych lub podległych mu organów, a także szczegółowych zasad przydziału i opróżniania