1. W roku podatkowym 1993 wolą ustawodawcy było objęcie odpisami wszystkich składników majątku trwałego, które wymienione zostały w par. 4 ust. 4 pkt 2-7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 marca 1992 r. w sprawie składników majątkowych uznawanych za środki trwałe oraz wartości niematerialne i prawne, zasad i stawek ich amortyzacji oraz trybu i terminów aktualizacji wyceny środków trwałych /

Stosownie do art. 40 ust. 1 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./ sąd może na wniosek strony lub z urzędu wstrzymać wykonanie określonego aktu /decyzji, postanowienia/ organu administracji, ale dotyczy to aktu zaskarżonego.

1. Jeżeli Urząd Skarbowy nie kwestionował wyliczenia podatku wynikającego ze złożonego wcześniej zeznania podatkowego, a następnie nie uwzględnił skorygowanego przez podatnika zeznania, to brak było podstaw prawnych do wydania decyzji /art. 156 par. 1 pkt 2 Kpa/. 2. Uchwała siedmiu sędziów Sądu Najwyższego z dnia 16 listopada 1995 r. daje możliwość odzyskania części uiszczonego podatku również członkom

Organ podatkowy wydając decyzję umorzeniową na podstawie art. 31 ust. 1 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486 ze zm./ może odmówić umorzenia zaległości podatkowych także wówczas, gdy istnieją przyczyny społeczne lub gospodarcze uzasadniające umorzenie.

Do kompetencji rady gminy zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych /Dz.U. nr 9 poz. 31 ze zm./ należy wyłącznie określenie wysokości stawek podatku od nieruchomości i tylko w granicach określonych w tym przepisie. Zróżnicowanie stawek podatku od nieruchomości w zależności od tego czy podatnik jest stałym mieszkańcem gminy, czy też nie, stanowi niedopuszczalną

W sytuacji, gdy użytkownik wieczysty zobowiązał się po raz kolejny do rozpoczęcia budowy lecz budowy tej nie rozpoczął a następnie zawarł warunkową umowę sprzedaży prawa użytkowania wieczystego działki, odstępując tym samym ponownie od wykonania zobowiązania wynikającego z umowy użytkowania wieczystego - uznanie, że zarząd gminy w takim przypadku powinien skorzystać z prawa pierwokupu stosownie do

Najemcy, który w ramach stosunku najmu lokalu mieszkalnego ma prawo do używania strychu i korzystając z tego prawa zbudował na strychu pomieszczenie dla hodowanych gołębi służą procesowe uprawnienia strony w sprawie o przywrócenie stanu użytkowania strychu zgodnego z jego przeznaczeniem, prowadzonej na podstawie przepisów prawa budowlanego przeciwko właścicielowi bądź zarządcy obiektu budowlanego.

Instytucja z art. 31 ust. 1 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /t.j. Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486 ze zm./ nie może spełniać funkcji sankcji, a jej celem jest złagodzenie skutków finansowych powstania zaległości podatkowych czy innych należności w szczególnych przypadkach gospodarczo i społecznie uzasadnionych. Trzeba inaczej oceniać sprawę umorzenia nadmiernie pobranej dotacji

Przesunięcie przychodu zaksięgowanego w 1992 r. do przychodu z 1991 r. powodowało jednocześnie konieczność uwzględnienia kosztów tego przychodu, zgodnie z art. 10 ust. 1 obowiązującej w 1991 r. ustawy z dnia 31 stycznia 1989 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /Dz.U. 1991 nr 49 poz. 216/. Jednostronne przesunięcie przychodu bez uwzględnienia jednocześnie kosztów uzyskania tego przychodu stanowiło

Postępowanie w sprawach podatkowych jest postępowaniem administracyjnym, co przesądza o stosowaniu przepisów ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego /Dz.U. 1980 nr 9 poz. 26 ze zm./, ze szczególnym uwzględnieniem przepisów Działu III Kpa.

1. Przepis art. 80 ust. 2 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości /Dz.U. 1991 nr 30 poz. 127 ze zm./ daje podstawę do ustanowienia w drodze decyzji użytkowania wieczystego gruntu, nie daje natomiast podstawy do przeniesienia własności budynków. 2. Przyjęcie przez organ wadliwej podstawy stwierdzenia nieważności decyzji nie stanowi rażącego naruszenia prawa

W sytuacji bezczynności organu w sprawach stwierdzenia choroby zawodowej Sąd, zgodnie z art. 26 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./, uwzględniając skargę, może orzec jedynie o obowiązku wydania decyzji w przedmiotowej sprawie, nie może natomiast nakazywać organowi sposobu rozstrzygnięcia ani też bezpośrednio orzekać o stwierdzeniu tej choroby

Pobieranie przez skarżącą, inwalidkę II grupy, zasiłku dla bezrobotnych nie może skutkować odmowy przyznania jej zasiłku stałego w oparciu o przepis art. 27 ust. 3 ustawy z dnia 29 listopada 1990 r. o pomocy społecznej /Dz.U. 1993 nr 13 poz. 60 ze zm./.

Sprawy o roszczenia majątkowe ze stosunku służbowego strażaka Państwowej Straży Pożarnej rozstrzygane są w drodze decyzji administracyjnej przez właściwe organy Straży Pożarnej.

Okoliczności związane z długotrwałym cyklem budowlanym i załatwianiem spraw są bez znaczenia w sprawie skoro zwolnienie podatkowe z art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. "a" ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./ uzależnione zostało od konkretnych zdarzeń nabycia /wydatkowania na nabycie/ lokalu w ściśle określonym czasie - nie później niż w okresie

Zakwestionowanie wydatków w związku z ich niezgodnym z rozporządzeniem Ministra Finansów z dnia 15 grudnia 1992 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów /Dz.U. nr 99 poz. 496 ze zm./ ewidencjonowaniem nie daje podstaw do uznania, że zakwestionowane wydatki nie zostały w ogóle poniesione. Niedookreślenie celu wyjazdu w ewidencji przebiegu pojazdu nie stanowi wystarczającego

Ustalenie, czy poborowy osobiście prowadzi gospodarstwo rolne /art. 39 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 21 listopada 1967 r. o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej - Dz.U. 1992 nr 4 poz. 16 ze zm./ powinno uwzględniać aktualny stan tego gospodarstwa, zwłaszcza wykorzystania użytków rolnych. Dla wykrycia prawdy obiektywnej celowe może być przesłuchanie na te okoliczności kierownika referatu

Zasiłek celowy na spłatę zadłużenia czynszowego nie mieści się w zadaniach własnych z zakresu pomocy społecznej o charakterze obowiązkowym /art. 10 ust. 2 ustawy z dnia 29 listopada 1990 r. o pomocy społecznej - Dz.U. 1993 nr 13 poz. 60/. Nie chodzi przy tym o zaspokojenie jednorazowej potrzeby bytowej, jakiej służy zasiłek celowy z pomocy społecznej.

1. Instytucja umorzenia zaległości podatkowych ma charakter wyjątkowy. Analizując sytuację życiową i materialną podatnika, organy administracji uznały, że nie zachodzą przesłanki, które wskazywałyby, że spłata lub wyegzekwowanie należności wpłynie w sposób istotny na warunki egzystencji podatnika. Prowadzi on nadal działalność gospodarczą przynoszącą dochody, choć - jak podniósł w skardze - wzrastająca

Do terminu przewidzianego w art. 7 ust. 1 dekretu z dnia 26 października 1945 r. o własności i użytkowaniu gruntów na obszarze m.st. Warszawy /Dz.U. nr 50 poz. 279/ nie mają zastosowania przepisy kodeksu postępowania administracyjnego dotyczące przywrócenia terminu /art. 58-60/.

1. Dokonanie przekształcenia prawa zabudowy w prawo użytkowania wieczystego w trybie postępowania administracyjnego określonego przepisami ustawy z dnia 14 lipca 1961 r. o gospodarce terenami w miastach i osiedlach /Dz.U. 1969 nr 22 poz. 159 ze zm./ nie jest możliwe z dniem wejścia w życie ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości /Dz.U. 1991 nr 30 poz. 127

1. O tym czy w konkretnej sytuacji decyzja jest decyzją, o której mowa w art. 5 ust. 1 czy też w art. 5 ust. 3 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486 ze zm./ decyduje tylko i wyłącznie uregulowany przez ustawodawcę dla danego podatku - sposób powstawania zobowiązań podatkowych. 2. Użyty w przepisie art. 11 ust. 1 ustawy o zobowiązaniach podatkowych

Promesa koncesji w znaczeniu nadanym jej przez ustawę z dnia 23 grudnia 1988 r. o działalności gospodarczej /Dz.U. nr 41 poz. 324 ze zm./ nie jest przyrzeczeniem udzielenia koncesji warunkowanym późniejszym spełnieniem przez wnioskodawcę niezbędnych wymagań.