Uprawnienia do korzystania przez spółdzielnię z 50 procent obniżki podatku, o których mowa w par. 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 kwietnia 1985 r. w sprawie zryczałtowania podatków obrotowego i dochodowego z tytułu świadczenia usług przez zakłady usługowe prowadzone przez spółdzielnie według zasad zryczałtowanego rozrachunku /Dz.U. nr 24 poz. 103/, mogą być oceniane wyłącznie z punktu

Obowiązek świadczenia na fundusz miejski /gminny/ na zasadzie art. 3 ust. 1 pkt 1 lit. "a" ustawy z dnia 15 listopada 1984 r. o funduszu gminnym i funduszu miejskim /Dz.U. nr 52 poz. 269/ ciąży na każdej osobie prowadzącej działalność rzemieślniczą w ramach umowy spółki, zaś wysokość należności świadczenia na ten fundusz nie jest w myśl art. 4 ust. 1 pkt 1 ustawy krotna opłaty skarbowej jaką skarżący

Gdy lokal stanowi małżeńską wspólność majątkową, potwierdzenie uprawnienia do przebywania w lokalu /art. 9 ust. 2 ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. o ewidencji ludności i dowodach osobistych - Dz.U. 1984 nr 32 poz. 174/ zaliczyć należy do czynności przekraczających zwykły zarząd majątkiem, a zatem w takiej sytuacji wymagana jest zgoda obojga małżonków, bez względu na to, czy z wnioskiem o zameldowanie

Według art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 8 czerwca 1972 r. o wykonywaniu i organizacji rzemiosła /Dz.U. 1983 nr 7 poz. 40/ osoba wykonująca określone rzemiosło może podejmować wszelkie czynności i prace niezbędne do całkowitego wykonania i wykończenia wyrobu lub wykonania świadczonej usługi oraz ich zbycia. Osoba ta może korzystać przy wykonywaniu rzemiosła z usług innych rzemieślników, spółdzielni rzemieślniczych

1. O tym czy określona osoba opuściła miejsce pobytu stałego lub czasowego trwającego ponad dwa miesiące, będą decydowały okoliczności istniejące w dniu opuszczenia mieszkania przez daną osobę, a nie okoliczności istniejące w dniu złożenia wniosku o wymeldowanie danej osoby. 2. Jeżeli osoba opuszcza dotychczasowe miejsce pobytu z zamiarem stałego zamieszkania w innym miejscu i zamiar ten realizuje

Stanowisko inspektora do spraw planowania z wymaganym wykształceniem ekonomicznym wyższym lub średnim nie może być uznane za sprzeczne z kwalifikacjami osoby legitymującej się wyższym wykształceniem ekonomicznym.

Przy wykładni przepisu art. 13 ust. 1 pkt 5 ustawy z dnia 26 listopada 1984 r. o podatku rolnym /Dz.U. nr 52 poz. 268/ należy stosować przepisy dekretu z dnia 23 kwietnia 1953 r. o świadczeniach w celu zwalczania klęsk żywiołowych /Dz.U. nr 23 poz. 93 ze zm./.

1. Dokonanie szacunku części wywłaszczonych gruntów tylko według jednego kryterium /np. cen kształtujących się w obrocie/ a reszty według kryterium innego sprzeczne jest z treścią art. 59 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości /Dz.U. nr 22 poz. 99/. 2. Odszkodowanie za grunt będący przedmiotem wywłaszczenia powinno odpowiadać wartości tego gruntu jako

Pozostawienie przez ustawodawcę organowi administracji swobody w doborze kryteriów rozstrzygnięcia sprawy o udzielenie zezwolenia na zmianę przeznaczenia lokalu /art. 38 ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. - Prawo lokalowe /Dz.U. 1983 nr 11 poz. 55/ nie zwalnia organu orzekającego z obowiązku zastosowania zasady ogólnej załatwienia sprawy, mając na względzie interes społeczny i słuszny interes obywateli

Przepisy ustawy z dnia 20 lipca 1983 r. o systemie rad narodowych i samorządu terytorialnego /Dz.U. nr 41 poz. 185 ze zm./ nie dają uprawnień sekretarzowi urzędu gminnego do podejmowania decyzji administracyjnych w zastępstwie naczelnika gminy. Uprawnień takich również nie może mieć sekretarz urzędu gminnego w oparciu o par. 5 pkt 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 13 kwietnia 1984 r. w sprawie

1. Lokal dostarczony na przekwaterowanie osobie wywłaszczonej z nieruchomości o którym mowa w art. 33 ustawy z dnia 12 marca 1958 r. o zasadach i trybie wywłaszczania nieruchomości /t.j. Dz.U. 1974 nr 10 poz. 64/ nie jest elementem odszkodowania za wywłaszczenie. Orzekanie o zwrocie lokalu dostarczonego na wykwaterowanie narusza dyspozycję par. 3 ust. 1 i 3 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 16 września

1. W art. 42 ust. 1 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. nr 27 poz. 111 ze zm./ nie chodzi o zastosowanie normy prawnej w drodze decyzji administracyjnej /art. 104 par. 1 i 2 Kpa/, lecz o deklarację, według której członek rodziny podatnika współdziałający z podatnikiem w wykonywaniu przez niego działalności zarobkowej i czerpiącej z niej korzyści z mocy prawa odpowiada

Zarówno w świetle stosowanych zasad kształtowania osiedli mieszkaniowych, jak i w praktyce realizacyjnej garaże są traktowane jako obiekty towarzyszące budownictwu mieszkaniowemu, uwzględniane w strukturalnych jednostkach mieszkaniowych. W tym stanie rzeczy brak podstaw do przyjęcia, że budowanie ich na terenach przeznaczonych pod budownictwo mieszkaniowe jest sprzeczne z planowym przeznaczeniem terenu

Jeżeli dla danej jednostki osadniczej istnieje miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego, ustanowiony zgodnie z prawem, niedopuszczalne jest wydawanie decyzji administracyjnych w sprawach wykorzystania w tej jednostce osadniczej gruntów na cele inwestycyjne na podstawie materiałów do planu.

Okoliczność, iż przebywanie osoby zobowiązanej do zgłoszenia zameldowania w określonym lokalu zostało przerwane wbrew jej woli i bez uzasadnienia prawnego musi być wykazane w toku prowadzonego postępowania.

1. W świetle par. 13 ust. 2 zarządzenia Ministra Rolnictwa z 25 lipca 1979 r. w sprawie cen, warunków i trybu sprzedaży państwowych nieruchomości rolnych /M.P. nr 19 poz. 114/ decyzja o ustaleniu kandydata na nabywcę nieruchomości ma charakter uprawnienia, które traci ważność w razie zaistnienia warunku rozwiązującego w postaci upływu ustalonego w niej terminu do sporządzenia umowy przeniesienia własności

Przy wydawaniu decyzji na podstawie art. 42 ust. 2 ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. - Prawo lokalowe /Dz.U. 1983 nr 11 poz. 55/, nie jest możliwe orzeczenie o przekwaterowaniu małżonków do dwóch różnych lokali, jako prowadzące do faktycznego rozbicia rodziny, sprzecznego z art. 23 Krio.

Właściciel nieruchomości sąsiadującej z nieruchomością, na której ma być wzniesiony lub jest wznoszony obiekt budowlany jest stroną postępowania administracyjnego, tylko w takim zakresie, w jakim budowa ta może niekorzystnie oddziaływać na jego uzasadnione interesy.

Postępowanie w sprawie umorzenia kary pieniężnej wymierzonej za odprowadzanie ścieków /par. 13 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 29 listopada 1975 r. w sprawie klasyfikacji wód, warunków, jakim powinny odpowiadać ścieki, oraz kar pieniężnych za naruszanie tych warunków - Dz.U. nr 41 poz. 214/ jest postępowaniem odrębnym od postępowania w sprawie wymierzenia tej kary /par. 9-11 rozporządzenia/, przy

Z mocy art. 63 ustawy z dnia 24 października 1974 r. - Prawo wodne /Dz.U. nr 38 poz. 230/ zakład wodociągowo-kanalizacyjny jest zobowiązany do budowy i utrzymywania urządzeń zabezpieczających wody przed zanieczyszczeniem, przy czym oczekiwanie na zbudowanie nowej oczyszczalni ścieków nie zwalnia takiego zakładu z obowiązku utrzymywania w należytym stanie wykorzystywanych urządzeń, ich ulepszenia i

Spółdzielcze prawo do lokalu przydzielonego obojgu lub tylko jednemu z małżonków w czasie trwania małżeństwa dla zaspokojenia potrzeb mieszkaniowych rodziny, należy wspólnie do obojga małżonków. Nie jest zatem bez znaczenia skład osobowy rodziny, której potrzeby prawo stosownie do art. 215 par. 2 ustawy z dnia 16 września 1982 r. - Prawo spółdzielcze /Dz.U. nr 30 poz. 210/ ma zaspokajać ten lokal.

1. Art. 14 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. nr 27 poz. 111 ze zm./ nie przewiduje solidarnej odpowiedzialności podatnika i płatnika; każdy z tych podmiotów, to jest podatnik i płatnik /art. 14 ust. 2/, ponosi samodzielnie odpowiedzialność za niewykonanie ciążących na nich obowiązków podatkowych. 2. Niewywiązywanie się płatnika z obowiązku pobrania od podatnika przedpłat

1. Oddanie gruntu w użytkowanie wieczyste na podstawie art. 231 par. 3 Kodeksu cywilnego nie wymaga wydania decyzji administracyjnej. 2. Skarga na decyzję organu odwoławczego uchylającego decyzję organu I instancji o oddaniu na podstawie art. 231 par. 3 Kc działki budowlanej w wieczyste użytkowanie i umorzeniu postępowania pierwszej instancji podlega oddaleniu przez Naczelny Sąd Administracyjny.