W uzasadnieniu skargi kasacyjnej Naczelny Sąd Administracyjny uchyla wyrok WSA i nakazuje ponowne rozpoznanie sprawy, wskazując na konieczność dokładnego przeanalizowania okoliczności zawieszenia przedawnienia zobowiązań podatkowych.

Art. 100c i 100d u.p.o.u. są przepisami ogólnymi, wyłączającymi możliwość przypisania bezczynności organu i związanej z nią odpowiedzialności w sprawach dot. cudzoziemców, niezależnie od związku z działaniami wojennymi w Ukrainie.

Przepisy art. 100c i 100d ustawy o pomocy obywatelom Ukrainy, dotyczące zawieszenia terminu załatwienia spraw cudzoziemców, mają zastosowanie uniwersalne, co wyłącza podstawy do zarzutów bezczynności wobec wojewodów w kontekście udzielania zezwoleń na pobyt stały.

Działania organów nadzoru budowlanego, polegające na wstrzymaniu robót budowlanych dorozumianych jako nielegalne bez zgłoszenia, muszą uwzględniać przepisy obowiązujące w czasie realizacji inwestycji; zasady retrospektywnego stosowania prawa budowlanego nie mogą prowadzić do samowolnego wstrzymania zgłoszenia, jeśli zasady zgłaszania nie były wymagane w momencie realizacji projektu.

Faktury wystawione przez M. Sp. z o.o. dla N. sp. z o.o. nie dokumentowały rzeczywistych transakcji gospodarczych, stąd nie stanowią kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób prawnych. Skarga kasacyjna oddalona.

Zaskarżone decyzje środowiskowe są zgodne z prawem, a zarzuty dotyczące naruszeń proceduralnych i merytorycznych są bezzasadne. Konsultacje społeczne oraz ocena wpływu inwestycji zostały przeprowadzone zgodnie z prawem i nie wykazano istotnych wad. Skarga kasacyjna została oddalona.

Decyzja administracyjna o pozwoleniu na budowę, wydana na podstawie decyzji o warunkach zabudowy, zachowuje moc prawną mimo uchwały nowego planu miejscowego. W postępowaniu wznowieniowym należy stosować stan prawny z datą decyzji pierwotnej.

Sprzedaż gotowego posiłku wraz z transportem nie spełnia kryteriów usługi cateringowej i powinna być traktowana jako dostawa towaru, podlegająca opodatkowaniu stawką VAT wynoszącą 8% według klasyfikacji w PKWiU jako usługi związane z wyżywieniem.

Dostawa pizzy P.G. wraz z przygotowaniem i dostawą do klienta stanowi usługi związane z wyżywieniem, klasyfikowane w PKWiU 56 i objęte stawką VAT 8%. Elementy nierozerwalne z dostawą pozwalają klasyfikować ją jako usługę, mimo fizycznej dostawy towaru.

Naczelny Sąd Administracyjny uchylił zaskarżony wyrok i decyzję, uznając, że samodzielny charakter działalności rolniczej prowadzonej przez małżonków w ramach gospodarstwa objętego wspólnością majątkową może skutkować odrębnym statusem podatkowym VAT.

Sprzedaż kanapek przez producenta w sklepach firmowych nie stanowi usługi gastronomicznej. Czynności takie jak doradzanie czy pakowanie nie są usługami wspomagającymi, a więc brak jest podstaw do klasyfikacji transakcji pod PKWiU 56 i opodatkowania VAT według stawki 8%.

Sprzedaż gotowych kanapek w sklepach firmowych nie stanowi złożonej usługi związanej z wyżywieniem podlegającej opodatkowaniu stawką VAT 8%, lecz dostawę towarów ze stawką VAT 5%, bez usług wspomagających ich bezpośrednią konsumpcję.

Nie można uznać za dobrowolne wyrażenie zgody na przetwarzanie danych osobowych dotyczących zdrowia, jeśli uczestnictwo w wydarzeniu uzależnione jest od złożenia oświadczenia, a zgoda nie była wymagana przy zakupie biletu.

Informacja publiczna przetworzona to taka informacja, której wytworzenie wymaga istotnego nakładu pracy i zaangażowania środków ze strony podmiotu zobowiązanego i której udostępnienie uzależnione jest od wykazania szczególnego interesu publicznego.

Skargę kasacyjną od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w sprawie odmowy przyjęcia do szkoły doktorskiej oddalono. Uznano punktowy system oceny i uzasadnienia decyzji za zgodny z prawem bez konieczności szczegółowego opisowego uzasadnienia.

Skazanie z art. 178a § 4 k.k. wymaga, aby w czasie czynu oraz daty wyrokowania sprawca posiadał niezatartą karalność za jedno z przestępstw wymienionych w tym przepisie; zatarcie skazania uniemożliwia uwzględnienie go jako podstawy kwalifikacji czynu.

W przypadku skazania za przestępstwo z art. 244 k.k. sąd jest zobligowany do orzeczenia obligatoryjnego świadczenia pieniężnego na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej, a wszelkie porozumienia procesowe muszą uwzględniać taką konieczność.

Nadzwyczajne złagodzenie kary na podstawie art. 60 § 2 k.k. może być stosowane wyłącznie w szczególnie uzasadnionych wypadkach, wymagając szczegółowej analizy okoliczności sprawy oraz roli sprawcy, przy czym uprzednia niekaralność i stabilny tryb życia same w sobie nie stanowią dostatecznej podstawy do zastosowania tej instytucji, gdy ogólny obraz czynu wskazuje na jego wysoką szkodliwość i przemyślaną

Dla orzeczenia środka kompensacyjnego z art. 46 § 1 k.k. w sprawach o kradzież energii elektrycznej konieczne jest dokładne ustalenie rzeczywistej wysokości szkody, oparte na faktycznych danych dotyczących ilości nielegalnie pobranej energii, a nie jedynie na taryfowej opłacie ryczałtowej ustalonej przez pokrzywdzonego.

Wymiana elementów linii elektroenergetycznej, prowadząca do zachowania jej dotychczasowych parametrów, kwalifikowana jest jako remont i może być realizowana na podstawie art. 124b ustawy o gospodarce nieruchomościami, bez konieczności uzyskania pozwolenia na budowę, przy braku zgody właściciela nieruchomości.

Podatnikowi wykonującemu prace w ramach konsorcjum na rzecz lidera konsorcjum przysługuje wynagrodzenie, od którego powinna zostać odprowadzona należność podatkowa. Uzgodnione między partnerami konsorcjum odszkodowanie stanowi zapłatę za usługi budowlane podlegające opodatkowaniu VAT.

Orzekając w granicach skargi kasacyjnej, Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził, że decyzja administracyjna Prezydenta Miasta o ustaleniu wysokości dotacji oświatowej jest zgodna z prawem i nie narusza konstytucyjnego prawa do edukacji ani zasad jej finansowania określonych w ustawie o finansowaniu zadań oświatowych, podtrzymując tym samym wyrok sądu pierwszej instancji.

NSA uznaje, iż w przypadku samowoli budowlanej, która może podlegać legalizacji, odpowiednie organy mogą nakazać rozbiórkę, jeśli inwestor nie przedłoży wymaganych dokumentów potwierdzających możliwość legalizacji.

Konstrukcja reklamowa z kontenerów morskich na prefabrykowanych płytach drogowych jest obiektem budowlanym wymagającym pozwolenia na budowę, gdyż jej trwałe związanie z gruntem spełnia wymogi prawne ustawy Prawo budowlane.