Art. 20 ust. 4 ustawy o wspieraniu rozwoju obszarów wiejskich, wymagający posiadania tytułu prawnego do gruntu wchodzącego w skład Zasobu Własności Rolnej Skarbu Państwa jako warunku przyznania płatności, jest zgodny z prawem unijnym i nie narusza wspólnotowych zasad równego traktowania, konkurencji oraz proporcjonalności.

W postępowaniu administracyjnym przy ustalaniu wartości nieruchomości rolnej dla celów odszkodowawczych operat szacunkowy rzeczoznawcy majątkowego stanowi kluczowy dowód, a ewentualne zarzuty co do jego prawidłowości należy podnosić poprzez procedury przewidziane w ustawie o gospodarce nieruchomościami.

Tworzenie sztucznych warunków dla uzyskania korzyści finansowych z systemów wsparcia bezpośredniego wbrew celom wspólnej polityki rolnej uzasadnia odmowę przyznania wszystkich płatności i stanowi naruszenie art. 30 rozporządzenia Rady (WE) nr 73/2009.

Interpretacja art. 68 § 2 pkt 2 Ordynacji podatkowej wskazuje na konieczność ustalenia rzeczywistego przedmiotu opodatkowania, niezależnie od danych zawartych w deklaracji podatkowej.

Przyznanie świadczenia pielęgnacyjnego nie jest uzależnione od obecności innych osób zobowiązanych do obowiązku alimentacyjnego względem osoby niepełnosprawnej; istotne jest osobiste sprawowanie opieki i rezygnacja z zatrudnienia wnioskodawcy, niezależnie od możliwości wsparcia przez inne osoby zobowiązane.

Postanowienia umowy kredytu denominowanego w walucie obcej, które uprawniają bank do jednostronnego ustalania kursu waluty, są klauzulami abuzywnymi, a ich eliminacja prowadzi do nieważności całej umowy.

Odwadnianie zakładów górniczych na podstawie pozwolenia wodnoprawnego nie może być traktowane jako pobór wód w rozumieniu art. 278 ust. 4 Prawa wodnego, dlatego nie stanowi podstawy do pomniejszenia opłaty za wprowadzanie ścieków do wód lub do ziemi o ilość substancji zawartych w tych wodach.

Nieprzedłożenie przez stronę w ustawowym terminie trzech lat wniosku o podjęcie zawieszonych postępowań administracyjnych skutkuje uznaniem żądania wszczęcia postępowania za wycofane zgodnie z art. 98 § 2 k.p.a., co czyni postępowanie bezprzedmiotowym i uprawnia organ do jego umorzenia.

Niewykonalność decyzji w rozumieniu art. 156 § 1 pkt 5 k.p.a. wymaga istnienia przeszkód prawnych lub faktycznych uniemożliwiających jej wykonanie już w momencie wydania decyzji, przy uwzględnieniu aktualnej wiedzy technicznej; subiektywne trudności i nieprecyzyjność wskazań technicznych organu nie są wystarczające.

Przekazanie pieniędzy tytułem zaliczki na poczet umowy sprzedaży skutkuje przeniesieniem ich własności na odbiorcę, co wyklucza przypisanie mu przestępstwa przywłaszczenia z art. 284 § 2 k.k.

Roszczenie o odszkodowanie za ograniczenie prawa własności ustalane w trybie administracyjnym nie ulega przedawnieniu według reguł prawa cywilnego, a legitymacja do jego dochodzenia przysługuje właścicielowi lub użytkownikowi wieczystemu nieruchomości, a nie nabywcy nieruchomości po ograniczeniu praw.

Sam fakt posiadania nieruchomości przez przedsiębiorcę nie jest wystarczającą przesłanką do uznania, że nieruchomość jest związana z prowadzeniem działalności gospodarczej w rozumieniu art. 1a ust. 1 pkt 3 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych. Konieczne jest ustalenie, czy nieruchomość jest faktycznie wykorzystywana lub może być potencjalnie wykorzystywana na potrzeby działalności gospodarczej.

Świadczenie pielęgnacyjne może być przyznane najwcześniej od miesiąca, w którym wpłynął wniosek z prawidłowo wypełnionymi dokumentami, a rezygnacja z zatrudnienia w celu sprawowania opieki nad osobą niepełnosprawną jest koniecznym warunkiem jego przyznania.

Warunki zabudowy dla instalacji odnawialnych źródeł energii, takich jak farmy fotowoltaiczne, nie podlegają wymogom określonym w art. 61 ust. 1 pkt 1 i 2 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, co wynika jasno z art. 61 ust. 3 tej ustawy.

Błędne doręczenie zawiadomienia o rozprawie skutkujące nieobecnością oskarżonego podczas postępowania narusza prawo do obrony i może być podstawą do uchylenia wyroku i przekazania sprawy do ponownego rozpoznania.

Art. 116 § 1 pkt 1 lit. a) Ordynacji podatkowej nie odsyła bezpośrednio do przepisów ustawy - Prawo upadłościowe. Stosowanie tej ustawy jest konieczne wyłącznie w celu ustalenia kluczowych okoliczności, takich jak stan niewypłacalności czy termin na złożenie wniosku o ogłoszenie upadłości. W szczególności fakt, że spółka posiada tylko jednego wierzyciela, nie stanowi przeszkody do zgłoszenia wniosku

Regulamin uczelni nie może modyfikować ustawowych zasad przyznawania stypendium rektora, a decyzje organów uczelnianych powinny uwzględniać kryteria określone w ustawie o szkolnictwie wyższym, bez wprowadzania dodatkowych ograniczeń. Odmowa przyznania stypendium na podstawie niezgodnych z ustawą regulacji wewnętrznych narusza zasadę równego traktowania studentów.

Dla przypisania sprawstwa typu kwalifikowanego przestępstwa zgodnie z art. 299 § 5 k.k. wymagana jest wykazana w opisie czynu wskazania na porozumienie co najmniej trzech osób, co stanowi warunek sine qua non dla zastosowania surowszej sankcji karnej.

Sam fakt posiadania nieruchomości przez przedsiębiorcę nie jest wystarczającą przesłanką do uznania, że nieruchomość jest związana z prowadzeniem działalności gospodarczej w rozumieniu art. 1a ust. 1 pkt 3 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych. Konieczne jest ustalenie, czy nieruchomość jest faktycznie wykorzystywana lub może być potencjalnie wykorzystywana na potrzeby działalności gospodarczej.

Postanowienia umowy kredytu hipotecznego, które umożliwiają bankowi jednostronne ustalanie kursu walut oraz obarczają konsumenta nieograniczonym ryzykiem finansowym, są niedozwolone i w przypadku ich usunięcia umowa traci ważność.

Klauzule przeliczeniowe w umowach kredytu, które pozostawiają bankowi swobodę w określaniu kursów walut, są abuzywne i ich wyeliminowanie skutkuje nieważnością umowy w przypadku braku odpowiednich przepisów dyspozytywnych.

Zadośćuczynienie przyznawane za krzywdę wskutek śmierci osoby bliskiej ma na celu kompensację tej krzywdy i powinno uwzględniać indywidualne okoliczności sprawy, w tym intensywność doznanej krzywdy oraz sytuację osobistą poszkodowanego, a ingerencja Sądu Najwyższego w ustalenia sądów meriti jest uzasadniona jedynie w przypadku wyraźnego naruszenia zasad ustalania wysokości zadośćuczynienia.

Prawidłowe doręczenie wezwania na rozprawę jest kluczowe dla realizacji prawa do obrony, a zaniedbanie go stanowi rażące naruszenie przepisów procesu karnego, skutkujące możliwością wznowienia postępowania.

Przyjęcie przez funkcjonariusza Służby Celnej (Służby Celno-Skarbowej) propozycji zatrudnienia na podstawie stosunku pracy, złożonej w trybie art. 165 ust. 7 w zw. z art. 171 ust. 1 pkt 2 przepisów wprowadzających ustawę o KAS, powoduje ustanie (wygaśnięcie) dotychczasowego administracyjnoprawnego stosunku służbowego i nawiązanie nowego stosunku pracy, a nie przekształcenie oznaczające kontynuację