Silos jednokomorowy na kiszonki, usytuowany w odległości 0,3 m od granicy działki sąsiedniej bez wymaganej zgody administracyjnej, narusza § 8a ust. 1 pkt 6 rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej z dnia 7 października 1997 r., co uniemożliwia jego legalizację na podstawie art. 48 ust. 2 ustawy Prawo budowlane, skutkując obowiązkiem nakazu rozbiórki na podstawie art. 48 ust. 1 tejże

Nagrania z posiedzeń organów władzy publicznej, sporządzane wyłącznie do celów technicznych i pomocniczych, nie muszą być udostępniane jako informacja publiczna, jeżeli istnieje sporządzony na ich podstawie protokół, a samo nagranie zostało zniszczone.

Zgodnie z art. 145 § 1 pkt 5 K.p.a. w sprawie zakończonej decyzją ostateczną wznawia się postępowanie, jeżeli wyjdą na jaw istotne dla sprawy nowe okoliczności faktyczne lub nowe dowody istniejące w dniu wydania decyzji, nieznane organowi, który wydał decyzję. Przez "nową okoliczność istotną" dla sprawy - w rozumieniu art. 145 § 1 pkt 5 K.p.a. - należy rozumieć taką okoliczność, która mogła mieć wpływ

W przypadkach, gdzie ustawa jasno określa obowiązki stron, organ administracyjny nie ma obowiązku dodatkowego informowania o konsekwencjach ich niespełnienia, jeżeli te konsekwencje są wyraźnie wskazane w przepisach prawa.

Rażące naruszenie prawa w rozumieniu art. 156 § 1 pkt 2 K.p.a. występuje w przypadku naruszenia przepisu prawnego, którego treść bez żadnych wątpliwości interpretacyjnych może być ustalona w bezpośrednim rozumieniu. Nie każde naruszenie prawa można uznać za rażące; decydująca jest ocena skutków społeczno-gospodarczych, jakie dane naruszenie za sobą pociąga.

Posiadacz samoistny nieruchomości, niebędący jej właścicielem, użytkownikiem wieczystym ani zarządcą, nie ma statusu strony w postępowaniu administracyjnym dotyczącym stwierdzenia nieważności decyzji o pozwoleniu na budowę.

Likwidacja stanowiska pracy jako wynik rzeczywistych zmian organizacyjnych w zakładzie podjętych w ramach przysługującej pracodawcy autonomii zarządczej stanowi uzasadnioną podstawę do wypowiedzenia umowy o pracę, nawet jeśli zadania wykonywane przez pracowników na zlikwidowanych stanowiskach są powierzane podmiotom zewnętrznym.

W sytuacji, gdy egzekucja z majątku spółki jest bezskuteczna, odpowiedzialność solidarna członków zarządu za zaległości podatkowe spółki może zostać prawidłowo stwierdzona, jeżeli nie wykażą oni właściwego czasu zgłoszenia wniosku o ogłoszenie upadłości lub wszczęcia postępowania układowego, braku winy w niewykonaniu tego obowiązku, ani nie wskażą mienia spółki umożliwiającego zaspokojenie zaległości

Skarga kasacyjna na decyzję administracyjną odmawiającą dostępu do informacji publicznej przetworzonej zostanie oddalona, jeżeli skarżący nie wykaże, że żądanie dostępu ma szczególnie istotny interes publiczny, zgodnie z art. 3 ust. 1 pkt 1 ustawy o dostępie do informacji publicznej.

Organy administracji publicznej nie są obowiązane do rozpoznawania wniosków o udostępnienie informacji publicznej, które nie zostały do nich skierowane, i nie mogą być uznane za pozostające w bezczynności z tytułu nie rozpatrzenia wniosków, które nie wpłynęły bezpośrednio do odpowiednich organów.

Bezskuteczność egzekucji w rozumieniu art. 116 § 1 Ordynacji podatkowej oznacza, że w wyniku wszczęcia i przeprowadzenia przez organ egzekucyjny egzekucji skierowanej do majątku spółki nie doszło do przymusowego zaspokojenia wierzyciela. Pod pojęciem bezskutecznej egzekucji należy zatem rozumieć sytuację, w której nie ma wątpliwości, że nie zachodzi żadna możliwość zaspokojenia egzekwowanej wierzytelności

NSA oddala skargę kasacyjną organu podatkowego, podkreślając, że ustalenia dotyczące oszustwa podatkowego VAT były niewystarczająco udokumentowane i nie spełniały zasad dowodowych, co skutkuje uchyleniem decyzji o rozliczeniu podatku przez WSA.

Osoba przebywająca na zasiłku macierzyńskim posiada status osoby ubezpieczonej i w tym kontekście wchodzi w skład kręgu osób, dla których płatnik składek może uzyskać zwolnienie z obowiązku opłacania należności z tytułu składek na ubezpieczenia społeczne określonych w art. 31zo ustawy o COVID-19.

Pojęcie 'szczególnie uzasadnionych przypadków' na tle art. 66 ust. 1 pkt 2 ustawy Prawo oświatowe powinno być rozumiane wąsko i dotyczyć sytuacji wyjątkowych, nagłych i nadzwyczajnych, które obiektywnie powodują destabilizację funkcjonowania szkoły, a jedyną możliwością zapobieżenia takiej sytuacji jest natychmiastowe odwołanie dyrektora w trakcie roku szkolnego.

Bezczynność organu administracji publicznej w udzieleniu pełnej i prawdziwej informacji publicznej w terminie określonym przez prawo, stanowi rażące naruszenie prawa i może skutkować wymierzeniem grzywny oraz zobowiązaniem do załatwienia wniosku w określonym terminie.

Postępowanie z art. 116 § 1 Ordynacji podatkowej nie służy przeprowadzaniu kontroli prawidłowości prowadzenia postępowania egzekucyjnego. Ewentualna wadliwość postępowania egzekucyjnego powinna być podnoszona i skarżona środkami prawnymi przewidzianymi w tym właśnie postępowaniu.

Praca montera konstrukcji żelbetowych oraz sprawowanie kontroli i dozoru nad pracownikami wykonującymi takie prace nie kwalifikują się jako praca w szczególnych warunkach uprawniająca do rekompensaty w rozumieniu ustawy o emeryturach pomostowych, jeśli nie są wymienione w wykazie prac w szczególnych warunkach i nie są wykonywane stale i w pełnym wymiarze czasu pracy.

W przypadku ujawnienia nowych, istotnych dla sprawy okoliczności faktycznych, możliwe jest wznowienie postępowania administracyjnego, nawet jeśli decyzja ostateczna została wydana zgodnie z prawem. Jeżeli nowe okoliczności wskazują na stworzenie sztucznych warunków do uzyskania płatności, organ administracyjny jest uprawniony do odmowy przyznania tych płatności.

Rażące naruszenie prawa budowlanego poprzez istotne odstąpienie od pozwolenia na budowę, polegające na całkowitej, a nie częściowej rozbiórce obiektu budowlanego położonego na obszarze układu urbanistycznego wpisanego do rejestru zabytków, wymaga stwierdzenia nieważności ostatecznej decyzji o pozwoleniu na użytkowanie tego obiektu, nawet jeżeli budynek po odbudowie zachowuje podobieństwo do stanu sprzed

Rozstrzygnięcia organów nadzoru budowlanego dotyczące nałożenia opłaty za nielegalne przystąpienie do użytkowania budynku muszą być oparte na przepisach obowiązujących w dniu wszczęcia postępowania administracyjnego, a za wszczęcie postępowania z urzędu należy uważać pierwszą czynność faktyczną dokonaną w stosunku do strony, którą o tej czynności poinformowano.

Przepis art. 28 ust. 2 w związku z art. 3 pkt 20 Prawa budowlanego oraz odpowiednie przepisy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym i ochrony środowiska, wyznaczające obszar oddziaływania obiektu, decydują o przymiocie strony w postępowaniu administracyjnym dotyczącym pozwolenia na budowę. Aby uznać właściciela nieruchomości za stronę, konieczne jest wykazanie, że planowana inwestycja powoduje

Pełnienie funkcji zastępcy organu zarządzającego spółką, w której wszystkie udziały posiada gmina, przez radnego gminy, z ograniczeniem do doraźnego zastępowania w bieżących czynnościach zarządczych i po uzyskaniu uprzednich instrukcji, nie stanowi prowadzenia działalności gospodarczej z wykorzystaniem mienia komunalnego gminy w rozumieniu art. 24f ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym.

Negatywna przesłanka wszczęcia postępowania administracyjnego wynikająca z art. 61a § 1 k.p.a. znajduje zastosowanie w przypadku, gdy istnieje tożsamość sprawy w rozumieniu res iudicata, co ma miejsce, jeżeli nowy wniosek dotyczy sprawy rozstrzygniętej ostateczną decyzją, której wykonanie nie zostało zakończone.

Podatnikowi nie przysługuje prawo odliczenia podatku VAT z faktur wystawionych przez podmioty fikcyjne, przy braku należytej staranności przy weryfikacji kontrahenta, co współtworzyło warunki dla oszustwa podatkowego. (Na podstawie art. 88 ust. 3a pkt 4 lit. a) ustawy o VAT)