Zasadność egzekucji opłat abonamentowych nie podlega weryfikacji na podstawie kryterium wypełniania ustawowych funkcji przez nadawcę publicznego; obowiązek wynika z przepisów ustawy o opłatach abonamentowych i jest niezależny od oceny działalności nadawcy.

Zawarcie umów sprzedaży i świadczenia usług przez radnego z wykorzystaniem mienia powiatu stanowi naruszenie zakazu określonego w art. 25b ust. 1 ustawy o samorządzie powiatowym i uzasadnia wygaśnięcie mandatu radnego.

Obowiązek kwarantanny nałożony na podstawie § 2 ust. 2 pkt 2 rozporządzenia z dnia 2 maja 2020 r., bez wystarczającego upoważnienia ustawowego, narusza art. 52 Konstytucji RP. Rozporządzenie wykracza poza zakres ustawowego upoważnienia, nie spełniając konstytucyjnej wymagalności dotyczącej treści aktu prawnego ograniczającego wolności obywatelskie.

Przywrócenie terminu do wniesienia odwołania jest uzależnione od wykazania braku winy w uchybieniu terminu, a przepisy ochronne COVID-19 mają zastosowanie jedynie w czasie obowiązywania stanu epidemii.

W przypadku wycofania wniosku o klasyfikację gleboznawczą postępowanie staje się bezprzedmiotowe, co uzasadnia jego umorzenie. Decyzje administracyjne muszą być zgodne z proceduralnymi oraz materialnoprawnymi zasadami; brak przesłanek do zmiany ewidencji uzasadnia zgodność decyzji z prawem.

Prezes Urzędu Ochrony Danych Osobowych nie posiada kompetencji do nakazywania ujawnienia danych osobowych osób trzecich na podstawie art. 58 RODO. W przypadku braku takich kompetencji organ administracyjny uprawniony jest do odmowy wszczęcia postępowania.

Brak winy obowiązkiem strony; samoizolacja nie usprawiedliwia zaniedbania terminu. Odwołanie mogło być złożone zdalnie lub przez inną osobę; sąd prawidłowo odrzucił wniosek o przywrócenie terminu.

Dostawa kanapek w sklepach firmowych, nie modyfikowanych na zamówienie i bez usług wspomagających, nie może być klasyfikowana jako usługi gastronomiczne (PKWiU 56) i winna podlegać niższej stawce VAT, respektując zasadę neutralności podatkowej.

Sprzedaż lodów na wynos, jako dostawa towarów klasyfikowanych pod CN 2105, nie jest usługą gastronomiczną w PKWiU 56, zatem nie podlega stawce 8% VAT. Czynności towarzyszące sprzedaży nie przesądzają o kwalifikacji jako usługi.

Naczelny Sąd Administracyjny stwierdza, że prawidłowo przeprowadzona wykładnia art. 31zo ust. 1 ustawy COVID-19 nie uzasadnia uwzględnienia żądania skargi kasacyjnej o zwolnienie z obowiązku opłacania składek, gdy nie spełniono przesłanek dot. zgłoszenia ubezpieczonych.

W przypadku informacji przetworzonej, której wyodrębnienie wymaga znacznego nakładu pracy, wnioskodawca musi wykazać szczególne znaczenie dla interesu publicznego. Sam fakt posiadania przez podmiot prawa do opiniowania przepisów czy jego publicznoprawny charakter nie wystarczą do zaspokojenia wymogu szczególnej istotności.

Zgodnie z art. 22 § 2a Ordynacji podatkowej organ podatkowy, na wniosek podatnika, ogranicza pobór zaliczek na podatek, jeżeli podatnik uprawdopodobni, że zaliczki obliczone według zasad określonych w ustawach podatkowych byłyby niewspółmiernie wysokie w stosunku do podatku należnego od dochodu lub zysku przewidywanego na dany rok podatkowy. Przepis ten wskazuje przesłankę spełnienie, której powoduje

Dla uznania prawidłowości klasyfikacji taryfowej towarów, istotnym pozostaje precyzyjne ustalenie ich funkcjonalnych cech i zastosowanie odpowiednich regulacji celnych przez organ administracyjny, nawet bez sięgania po zewnętrzne opinie biegłego.

Krajowe organy celne nie posiadają kompetencji do oceny prawidłowości działań UE w kontekście przyznania kontyngentu taryfowego; decyzji UE nie można podważać przed sądami krajowymi.

Naczelny Sąd Administracyjny, oddalając skargę kasacyjną PPWIS, potwierdza konieczność wszechstronnego i zgodnego z zasadami dowodowymi ustalenia stanu faktycznego przed wydaniem decyzji administracyjnej nakładającej karę pieniężną.

Skarga kasacyjna, zarzucająca WSA niewłaściwą ocenę dowodów i naruszenie przepisów proceduralnych w sprawie uznania choroby zawodowej, została oddalona przez NSA. Stwierdzenie choroby zawodowej u pracownika W. Sp. z o.o. pozostaje w mocy.

Złożenie przez upoważnionego odbiorcę uwag rozładunkowych wskazujących na zgodność towaru prowadzi do wyłączenia możliwości późniejszej korekty deklaracji do czasowego składowania w zakresie wagi towaru, w przypadku usunięcia go spod dozoru celnego.

Sprzeciwienie się przyjęciu, że działalność opiekuńcza wyklucza podejmowanie zatrudnienia, jest nieuzasadnione, gdy spełnia przesłanki wyłączności opieki nad osobą legitymującą się znacznym stopniem niepełnosprawności.

Przepisy art. 100c i 100d ustawy o pomocy obywatelom Ukrainy dotyczą zawieszenia terminów wszystkich spraw administracyjnych cudzoziemców, obejmując nie tylko obywateli Ukrainy związanych z konfliktem zbrojnym, ale także innych cudzoziemców.

Sąd orzekł, że pojęcie "poinformowania" na gruncie art. 105a ust. 3 Prawa bankowego wymaga rzeczywistego doręczenia informacji adresatowi, a nie jedynie wysłania listu. Brak dowodu doręczenia skutkuje brakiem uprawnienia do przetwarzania danych bez zgody.

Organ administracyjny prawidłowo odmówił udostępnienia informacji, której ujawnienie mogłoby naruszać tajemnicę przedsiębiorstwa, a jego bezczynność w kontekście udostępnienia informacji publicznej była niezasadna.

W przypadku zmiany stanu prawnego, gdy sąd orzeka po dacie, od której niższa wartość szkody wyklucza odpowiedzialność karną za przestępstwo na rzecz wykroczenia, sąd musi to uwzględnić i w razie istnienia uprzedniego prawomocnego orzeczenia dotyczącego tego samego czynu, dochodzi do powagi rzeczy osądzonej, co skutkuje umorzeniem postępowania (art. 104 § 1 pkt 7 k.p.w.).

Brak podpisu na egzemplarzu decyzji administracyjnej w aktach sprawy, przy braku dowodu na niewłaściwe doręczenie podpisanej decyzji stronie, nie uzasadnia stwierdzenia nieważności decyzji z powodu rażącego naruszenia prawa.

Podatnik nie ma prawa do zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków dokumentowanych fakturami VAT, jeżeli faktury te nie odzwierciedlają rzeczywistych zdarzeń gospodarczych, a ich wystawcy uczestniczyli w tzw. karuzeli podatkowej, pełniąc rolę buforów mających na celu uwiarygodnienie fikcyjnego obrotu.