Sama dokumentacja wydatku nie jest wystarczająca do zaliczenia go do kosztów podatkowych. Konieczne jest wykazanie, że zdarzenie gospodarcze opisane w dokumencie stwierdzającym poniesienie wydatku rzeczywiście miało miejsce, wydatek został przez podatnika poniesiony w kwocie wykazanej w tym dokumencie oraz pozostaje w związku przyczynowo-skutkowym z uzyskanym przychodem lub służy zachowaniu bądź zabezpieczeniu

Ustalenia dotyczące ilości zużytych materiałów i środków do produkcji rolnej powinny być oparte na opinii biegłego, gdyż wymagają one specjalistycznej wiedzy z zakresu agronomii, której pracownicy organów podatkowych mogą nie posiadać. Własne wiadomości specjalne pracowników organu podatkowego mogą tylko im tylko ułatwić ocenę opinii biegłego.

Nawet jeśli wydatek jest udokumentowany, nie jest to wystarczające do zaliczenia go do kosztów podatkowych. Konieczne jest wykazanie, że zdarzenie gospodarcze rzeczywiście miało miejsce, wydatek faktycznie został poniesiony, oraz że jest on w związku przyczynowo-skutkowym z uzyskanym przychodem lub służy zachowaniu bądź zabezpieczeniu jego źródła. Tylko rzetelne zapisy, oparte na dowodach zgodnych

Przypadki, gdy decyzja wydana jest z rażącym naruszeniem prawa, mają miejsce, kiedy naruszono przepis prawa, którego treść bez żadnych wątpliwości interpretacyjnych może być ustalona w bezpośrednim rozumieniu, przepis jest jasny i precyzyjny. Rażącym naruszeniem prawa jest sprzeczność pomiędzy rozstrzygnięciem a treścią przepisu. Taka sytuacja ma miejsce, gdy załatwienie sprawy decyzją administracyjną

Powołanie komisji konkursowej do przeprowadzenia konkursu na stanowisko kierownika w podmiocie leczniczym niebędącym przedsiębiorcą należy do organu stanowiącego jednostki samorządu terytorialnego, a nie do organu wykonawczego. Decyzja ta ma doniosłe znaczenie, gdyż inicjuje postępowanie konkursowe. W dalszym toku tego postępowania, ogłoszenie o konkursie należy już do kompetencji organu wykonawczego

Wydatki gmin na działalność promocyjną nie są ściśle i bezpośrednio związane z konkretnymi czynnościami opodatkowanymi, a zatem nie skutkują powstaniem prawa do odliczenia VAT. Służą zaspokajaniu zbiorowych potrzeb społeczności lokalnej i jako takie są czynnościami znajdującymi się poza systemem VAT.

Organy podatkowe mają obowiązek prawidłowego doręczenia decyzji podatnikowi, a brak pewności co do doręczenia uniemożliwia wszczęcie postępowania w sprawie odpowiedzialności osoby trzeciej. Samo wydanie decyzji nie jest wystarczające do wywołania skutków prawnych - decyzja musi zostać doręczona podatnikowi.

W sytuacji, gdy podatnik dokonuje dwóch czynności cywilnoprawnych – sprzedaży akcji i cesji wierzytelności z tytułu ceny z tej sprzedaży – i otrzymuje świadczenie wyłącznie z tytułu zbycia wierzytelności, nie powstaje przychód podlegający opodatkowaniu z odpłatnego zbycia papierów wartościowych.

Brak wskazań co do sposobu postępowania w ponownym procesie administracyjnym, zwłaszcza w kontekście zgromadzenia i analizy dowodów, może prowadzić do niewydania orzeczenia kończącego postępowanie w sprawie, stąd organy administracyjne powinny zapewnić adekwatne wytyczne dla skutecznego wyłonienia niezbędnych dowodów.

Przepis art. 124 ust. 1 ustawy prawo pocztowe stanowi podstawę wydania decyzji nakazującej wstrzymanie prowadzenia działalności polegającej na świadczeniu usług pocztowych w stosunku do podmiotów realizujących usługi pocztowe w rozumieniu art. 2 ust. 1 pkt 1 pr. poczt., a także przepis ten ma zastosowanie do działalności, która nie jest prowadzona przez operatora pocztowego, jeżeli jej przedmiotem

Warunkiem przyznania prawa do świadczenia pielęgnacyjnego osobom wymienionym w art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o świadczeniach rodzinnych, sprawującym opiekę nad osobą pozostającą w związku małżeńskim, jest legitymowanie się przez współmałżonka osoby wymagającej opieki orzeczeniem o znacznym stopniu niepełnosprawności.

Spółka cywilna nie posiada zdolności prawnej, więc nie może być dłużnikiem zajętej wierzytelności według art. 89 § 2 u.p.e.a. Zatem doręczenie zawiadomienia o zajęciu wierzytelności pieniężnej spółce cywilnej jest nieskuteczne i nie powoduje skutku prawnego, określonego w tym przepisie.

Samo udokumentowanie wydatku nie jest wystarczające do zaliczenia go do kosztów podatkowych, konieczne jest udowodnienie, że zdarzenie gospodarcze rzeczywiście miało miejsce. Ponadto, pojazd może zostać uznany za środek trwały i podlegać jednorazowej amortyzacji tylko wtedy, gdy spełnione są określone wymogi, takie jak przeprowadzenie dodatkowego badania technicznego i uzyskanie stosownego potwierdzenia

Zgodnie z judykaturą, w kontekście oceny braku niezbędnych środków utrzymania określonym w art. 83 ust. 1 u.o.e.i.r., stosuje się odniesienie do najniższej kwoty świadczenia przyznawanego w trybie zwykłym, co stanowi obiektywny, jednakowy dla wszystkich wnioskodawców, miernik spełnienia przesłanki ustawowej. Właściwe jest również stanowisko, że najniższe świadczenie przyznane w trybie zwykłym umożliwia

Nałożenie na inwestora obowiązku uczestniczenia w kosztach zarybiania wód wymaga bezpośredniego związku między realizacją pozwolenia wodnoprawnego, a zmniejszeniem populacji ryb lub utrudnieniem ich migracji.

Zgodnie z art. 51 ust. 1 pkt 1 ustawy prawo budowlane, w sytuacjach, gdy inwestor nie posiada prawa do dysponowania nieruchomością na cele budowlane, organ administracji publicznej jest zobowiązany do wydania decyzji o nieprawidłowości budowy, bez konieczności zawieszania postępowania, co podkreśla znaczenie posiadania praw do nieruchomości w procesie budowlanym.

Zagadnienie wstępne wiąże się z sytuacją, gdy rozstrzygnięcie sprawy uwarunkowane jest uprzednim rozstrzygnięciem kwestii prawnej, to jest z sytuacją, w której wydanie orzeczenia merytorycznego w sprawie będącej przedmiotem postępowania przed właściwym organem uwarunkowane jest uprzednim rozstrzygnięciem wstępnego zagadnienia prawnego, zaś ocena tego zagadnienia wstępnego, gdyby ono samo w sobie mogło

Ustawa o drogach publicznych nie nakłada szczególnych rygorów dowodowych dla ustalenia okoliczności stanowiących podstawę do nałożenia kary z art. 40 ust. 12 tej ustawy. Z treści tego przepisu wynika, że kara jest nakładana za zajęcie pasa drogowego bez zezwolenia zarządcy drogi. Oznacza to, że zarządca drogi prowadząc postępowanie o nałożenie kary za zajęcie pasa drogowego, ma ustalić pas drogowy

W postępowaniu sądowoadministracyjnym, ocena zarzutu naruszenia prawa materialnego musi opierać się na ustaleniach faktycznych dokonanych przez sąd pierwszej instancji, a nie na subiektywnej ocenie stanu faktycznego przez skarżącego.

Zarządca drogi prowadząc postępowanie o nałożenie kary za zajęcie pasa drogowego, ma za zadanie ustalić pas drogowy dla danej kategorii drogi. Dla ustalenia granic pasa drogowego podstawowe znaczenie będą miały dokumenty, z których treści będzie wynikało położenie i przebieg granic pasa drogowego. Nałożenie kary za zajęcie pasa drogowego jest możliwe tylko, gdy można jednoznacznie ustalić miejsce położenia

Udokumentowanie wydatku jest niewystarczające do zaliczenia go do kosztów podatkowych. Konieczne jest wykazanie, że zdarzenie gospodarcze opisane w dokumencie stwierdzającym poniesienie wydatku rzeczywiście miało miejsce, wydatek został przez podatnika poniesiony w kwocie wykazanej w tym dokumencie oraz pozostaje w związku przyczynowo-skutkowym z uzyskanym przychodem lub służy zachowaniu bądź zabezpieczeniu

Fakt ustalenia odszkodowania za wywłaszczenie nieruchomości na mocy decyzji administracyjnej, która pozostaje w obrocie prawnym, stanowi przeszkodę do wszczęcia na wniosek skarżącego postępowania o wypłatę odszkodowania w trybie art. 129 ust. 5 pkt 3 ustawy o gospodarce nieruchomościami, gdyż przepis ten dotyczy sytuacji, w których nastąpiło pozbawienie praw do nieruchomości bez wcześniejszego ustalenia

Ustalenia organów podatkowych odnośnie ilości materiałów i środków do produkcji rolnej w postaci nasion, oprysków, nawozów, paliwa itp. powinny być oparte na opinii biegłego. Wiedza z zakresu uprawy roli, która jest potrzebna do oceny ilości środków i materiałów potrzebnych do prowadzenia produkcji rolnej, ma charakter informacji specjalnych, gdyż jest to wiedza przekraczająca poziom wiadomości z zakresu

W procesie ustalania warunków zabudowy, prawidłowe wyznaczenie obszaru analizowanego jest kluczowe dla oceny spełnienia warunku dobrego sąsiedztwa, zgodnie z art. 61 ust. 1 pkt 1 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym. Poszerzenie obszaru analizowanego powyżej minimalnych wymagań jest możliwe, ale musi być uzasadnione wymogami ładu przestrzennego i zrównoważonego rozwoju.