Przepis art. 176 P.p.s.a. określa elementy niezbędne dla sporządzenia środka odwoławczego od wyroku sądu administracyjnego pierwszej instancji, w tym m.in. przytoczenie podstaw kasacyjnych i ich uzasadnienie. Dopełnienie tych wymogów jest konieczne, albowiem wyznacza granice skargi kasacyjnej, którymi związany jest Naczelny Sąd Administracyjny.

Trafny jest zarzut naruszenia art. 9 ust. 3 u.p.d.o.f. w związku z art. 7 ust. 1 ustawy nowelizującej oraz w związku z art. 24 O.p. Istotnie, art. 7 ust. 1 ustawy nowelizującej stanowi, że przepisy art. 1 pkt 5 lit. c)-f) tej ustawy mają zastosowanie także do strat poniesionych przez podatników w roku 2000. Art. 1 pkt 5 lit. c) tej ustawy stanowi, że art. 9 ust. 3 u.p.d.o.f. otrzymuje brzmienie następujące

Podatnik prowadzący pełną księgowość, w oparciu o konto rozrachunkowe z konkretnym kontrahentem, jest w stanie określić nie tylko wielkość obrotów z tym kontrahentem w skali np. miesiąca (czy nawet kwartału i roku), ale także ustalić dokumenty źródłowe (faktury) dokumentujące obrót w tym okresie, zwłaszcza, że dokumenty te stanowić będą podstawę do obliczenia wielkości obrotu.

Zasady określone w ustawie o PIT i odnoszące się do nabycia w drodze spadku organy podatkowe powinny stosować również do przypadków nabycia w drodze zapisu testamentowego.

Istotnym elementem decyzji jest jej uzasadnienie, które w myśl art. 210 § 4 Ordynacji podatkowej zawiera w szczególności wskazanie faktów, jakie organ uznał za udowodnione, dowodów, którym dał wiarę, oraz przyczyn dla których innym dowodom odmówił wiarygodności, uzasadnienie prawne zaś zawiera wyjaśnienie podstawy prawnej decyzji z przytoczeniem przepisów prawa. Uzasadnienie służy wyjaśnieniu rozstrzygnięcia

Do uznania wydatku za koszt uzyskania przychodów niezbędne jest nie tylko zaistnienie konkretnego zdarzenia gospodarczego polegającego na zakupie towaru u konkretnego sprzedawcy, za konkretną cenę, ale i odpowiednie udokumentowanie tej operacji. Nie wystarczy wykazanie, że podatnik mógł gdziekolwiek nabyć towar i zużyć go w działalności gospodarczej, aby wydatek ten móc zaliczyć do kosztów uzyskania

Podatnik musi liczyć się z negatywnymi, w sferze prawa podatkowego, skutkami braku udokumentowania podejmowanych przez siebie czynności. Skoro strona nie przedstawiła dowodów potwierdzających opodatkowanie dochodów z tytułu pracy za granicą oraz handlu świadectwami udziałowymi to uzyskany z tego tytułu dochód choćby nawet w znaczącej wysokości nie może stanowić legalnego źródła pokrycia wydatków kontrolowanego

Do uznania wydatku za koszt uzyskania przychodów niezbędne jest nie tylko zaistnienie konkretnego zdarzenia gospodarczego polegającego na zakupie towaru, u konkretnego sprzedawcy, za konkretną cenę, ale i odpowiednie udokumentowanie tej operacji.

Wprowadzenie z dniem 1 stycznia 2009 r. zwolnienia od podatku dochodowego od osób fizycznych, poprzez wprowadzenie do ustawy punktu 131 ust. 1 w art. 21 było zmianą normatywną przepisów prawa o charakterze prawotwórczym, normatywnym.

Dla oceny prawa podatnika do zaliczenia danego wydatku do kosztów uzyskania przychodów nie ma znaczenia wiedza podatnika i jego świadomość co do oszukańczego charakteru danej transakcji. Koszty uzyskania przychodu powstają w sposób obiektywny w tym sensie, że dany wydatek może być uznany za koszt uzyskania przychodu, o ile spełnia warunki opisane w art. 22 ust. 1 u.p.d.o.f. To, że dany wydatek wynikał

1. W okolicznościach konkretnej sprawy, jedną z przesłanek mogących prowadzić do uznania, iż żądanie sprzedającego może pozostawać w sprzeczności z art. 5 k.c. jest zaniechanie udzielenia kupującemu informacji o możliwości i przesłankach żądania zwrotu bonifikaty. 2. Zasady współżycia społecznego w rozumieniu art. 5 k.c. pozostają w nierozłącznym związku z całokształtem okoliczności danej sprawy i

1.Uchwała w sprawie przystąpienia do sporządzenia planu miejscowego na określonym obszarze nie wywołuje sama przez się skutków materialnoprawnych, nie kształtuje sytuacji prawnej podmiotów spoza systemu administracji publicznej. Z jej istoty jako aktu prawa wewnętrznego wynika, że wiąże organ wykonawczy, który jest zobowiązany do podjęcia dalszych działań zmierzających do uchwalenia planu. 2.Okoliczność

Oskarżyciel prywatny może odwołać złożone przed rozpoczęciem przewodu sądowego na pierwszej rozprawie głównej oświadczenie o odstąpieniu od oskarżenia - do chwili wydania przez sąd postanowienia o umorzeniu postępowania.

Oskarżyciel prywatny może odwołać złożone przed rozpoczęciem przewodu sądowego na pierwszej rozprawie głównej oświadczenie o odstąpieniu od oskarżenia - do chwili wydania przez sąd postanowienia o umorzeniu postępowania.

Norma zawarta w art. 254 § 3 k.p.k. odnosi się do postępowania odwoławczego inicjowanego zażaleniami stron złożonymi na wszelkie postanowienia sądu, podejmowane w trybie art. 254 § 1 k.p.k., a więc także i zażaleniem prokuratora na postanowienie sądu o uwzględnieniu wniosku oskarżonego (czy jego obrońcy) i uchyleniu tymczasowego aresztowania.

Krąg podmiotów mogących udzielić bezzwrotnej pomocy jest ściśle określony. Brak jest podstaw prawnych do obejmowania zwolnieniem dochodów tych podatników, do których środki te trafiają w inny sposób. Ważne jest, aby dochody te zostały uzyskane w określony w przepisie sposób, a nie tylko pochodziły od podmiotu, który otrzymuje bezzwrotną pomoc. Inny pogląd doprowadziłby do sytuacji nieuprawnionego poszerzania

Pojęcie wydania decyzji określonej w art. 118 § 1 O.p. nie oznacza jej doręczenia.

Przewidziana w art. 59 k.c. sankcja bezskuteczności względnej czynności prawnej polega bowiem na tym, że sąd orzeka o niej w wyroku o charakterze konstytutywnym. Należy jednak stwierdzić, że umowa darowizny udziału we własności nieruchomości - w sytuacji, gdy wcześniej zawarta między tymi samymi stronami umowa darowizny udziału we własności nieruchomości została prawomocnie uznana przez sąd za bezskuteczną

Sąd drugiej instancji, rozpoznając sprawę na skutek apelacji od wyroku wstępnego, może zmienić wyrok i oddalić powództwo tylko w razie stwierdzenia negatywnej przesłanki materialnoprawnej powództwa, której sąd pierwszej instancji nie uwzględnił.

Składki na ubezpieczenie emerytalne odprowadzane do funduszu nie są prywatną własnością członka funduszu, a pochodzą z podziału przekazywanej Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych składki na to właśnie ubezpieczenie i przeliczone na jednostki rozrachunkowe stanowią podstawę nabywania przez członka funduszu uprawnień cząstkowych do przyszłej emerytury do czasu nabycia prawa do całości środków zgromadzonych

Pojęcie "czynności", o których mowa w przepisie art. 2 ust. 1 pkt 3 u.p.d.o.p. oznacza zachowania, które w ogóle nie mogą być przedmiotem prawnie skutecznej umowy, jako świadczenie strony tej czynności. Przedmiotem prawnie skutecznej umowy nie mogą być zachowania, które ze swojej istoty są sprzeczne zasadami współżycia społecznego i w konsekwencji nie mogą być określone w treści ważnej i wywołującej

1. Korzystanie przez podatnika z jego proceduralnych uprawnień, w ramach prowadzonego postępowania podatkowego, nie uzasadnia tezy o przyczynieniu się przez stronę do opóźnienia w wydaniu decyzji, chyba że wykazane zostanie, iż podejmowane przez nią (jej przedstawiciela) działania nie mają w istocie na celu doprowadzenie do wszechstronnego wyjaśnienia wszystkich okoliczności sprawy, posiadających znaczenie

Wprowadzenie z dniem 1 stycznia 2009 r. zwolnienia od podatku dochodowego od osób fizycznych, poprzez wprowadzenie do ustawy punktu 131 ust. 1 w art. 21 było zmianą normatywną przepisów prawa o charakterze prawotwórczym, normatywnym.

Akt notarialny, stosownie do art. 2 § 2 ustawy z dnia 14 lutego 1991 r. - Prawo o notariacie ma charakter dokumentu urzędowego. Z kolei dokumenty urzędowe, stosownie do art. 194 § 1 w związku z § 2 Ordynacji podatkowej, mają zwiększoną moc dowodową, co wiąże się z przyjęciem dwóch domniemań: prawdziwości (autentyczności) oraz zgodności z prawdą twierdzeń w nim zawartych (wiarygodności). Skoro zatem