Odpowiedzialności, o której mowa w przepisie art. 116a O.p., nie może ponosić osoba, która faktycznie nie pełniła obowiązków członka organu zarządzającego osoby prawnej ani też nie miała możliwości pełnienia takich obowiązków w okresie, w jakim powstały zaległości podatkowe, nie mogła także w sposób rzeczywisty wpływać na działalność stowarzyszenia. Dla oceny, czy dana osoba pełniła funkcję członka
Powstanie przychodu należnego w rozumieniu art. 12 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, lecz jeszcze niewypłaconego, nie wywołuje skutków w postaci obowiązku odprowadzania zaliczek z tytułu prawa do udziału w zysku akcjonariusza, gdyż przychody te nie są wynikiem prowadzonej działalności gospodarczej. Przychód (dochód) potencjalnie związany z posiadaniem akcji w spółkach komandytowo-akcyjnych
Na gruncie art. 31 ust. 1 pkt 1 ustawy o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnieniu osób niepełnosprawnych za uprawnione należało uznać stwierdzenie, że sprzeczne z celami w postaci dbałości o stworzenie osobom niepełnosprawnym takich miejsc pracy, które w pełni sprzyjają ich zatrudnieniu oraz rehabilitacji zdrowotnej byłoby objęcie bezwarunkowym zwolnieniem od podatku od czynności cywilnoprawnych
Pieniądze otrzymywane przez pracownika naukowego w czasie urlopu szkoleniowego na pokrycie kosztów podróży oraz pobytu za granicą, gdzie ma prowadzić badania, mogą być zwolnione z podatku, gdy naukowiec przekazuje sprawozdania jednostce naukowej, która wysłała go za granicę.
Odpowiedzialności, o której mowa w przepisie art. 116a O.p., nie może ponosić osoba, która faktycznie nie pełniła obowiązków członka organu zarządzającego osoby prawnej ani też nie miała możliwości pełnienia takich obowiązków w okresie, w jakim powstały zaległości podatkowe, nie mogła także w sposób rzeczywisty wpływać na działalność stowarzyszenia. Dla oceny, czy dana osoba pełniła funkcję członka
Na gruncie art. 31 ust. 1 pkt 1 ustawy o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnieniu osób niepełnosprawnych za uprawnione należało uznać stwierdzenie, że sprzeczne z celami w postaci dbałości o stworzenie osobom niepełnosprawnym takich miejsc pracy, które w pełni sprzyjają ich zatrudnieniu oraz rehabilitacji zdrowotnej byłoby objęcie bezwarunkowym zwolnieniem od podatku od czynności cywilnoprawnych
Od dnia 1 stycznia 2011 r. ustawodawca wyeksponował wymiar majątkowy udziałów otrzymywanych w zamian za wkład niepieniężny, co pozostaje w zgodzie z konstatacją, że udział w spółce osobowej posiada także wymiar niemajątkowy - całokształt praw i obowiązków wspólnika. Jednocześnie ustawodawca potwierdził, że przychód uzyskany w ten sposób jest zwolniony od podatku, co niweluje problem poszukiwania podstaw
Rozróżnienie źródeł przychodów, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 1 - 8 o podatku dochodowym od osób fizycznych prowadzi do jednoznacznego wniosku, że przychód, którego źródłem jest pozarolnicza działalność gospodarcza lub uzyskany z innego z wymienionych w tym przepisie źródeł nie może być traktowany jako przychód nieznajdujący pokrycia w ujawnionych źródłach zdefiniowany w art. 10 ust. 1 pkt 9
Organy podatkowe nie mogą orzekać o odpowiedzialności danej osoby za zobowiązania podatkowe stowarzyszenia bez wcześniejszego sprawdzenia, czy została ona prawidłowo powołana do zarządu.
Rezultatem przedstawionej wykładni przepisu art. 31 ust. 1 pkt 1 lit. b ustawy o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnieniu osób niepełnosprawnych jest obowiązek w każdym indywidualnym przypadku rozważenia kompleksowo wszystkich okoliczności sprawy związanych z czynnością nabycia nieruchomości w zakresie możliwości wykazania bezpośredniego związku czynności z funkcjonowaniem zakładu pracy
Na gruncie art. 31 ust. 1 pkt 1 ustawy o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnieniu osób niepełnosprawnych za uprawnione należało uznać stwierdzenie, że sprzeczne z celami w postaci dbałości o stworzenie osobom niepełnosprawnym takich miejsc pracy, które w pełni sprzyjają ich zatrudnieniu oraz rehabilitacji zdrowotnej byłoby objęcie bezwarunkowym zwolnieniem od podatku od czynności cywilnoprawnych
Stawiając zarzut naruszenia prawa materialnego tj. art. 88 ust. 3a pkt 4 lit. a) ustawy o VAT, skarżący nie może podważyć ustaleń faktycznych, stanowiących podstawę do przyjęcia przez organy podatkowe, iż skarżący nie ma prawa do odliczenia VAT z faktur, które stwierdzają czynności, które nie zostały dokonane. Nie ma bowiem możliwości skutecznego powoływania się na zarzut wadliwego zastosowania prawa
Stawiając zarzut naruszenia prawa materialnego tj. art. 88 ust. 3a pkt 4 lit. a) ustawy o VAT, skarżący nie może podważyć ustaleń faktycznych, stanowiących podstawę do przyjęcia przez organy podatkowe, iż skarżący nie ma prawa do odliczenia VAT z faktur, które stwierdzają czynności, które nie zostały dokonane. Nie ma bowiem możliwości skutecznego powoływania się na zarzut wadliwego zastosowania prawa
Dla powstania przychodu z działalności gospodarczej związanej ze sprzedażą nieruchomości nie jest istotne, czy sprzedaż ta ma stały i zorganizowany charakter. Istotne jest to, z jakim zamiarem działa podatnik.
Zarzut naruszenia art. 22 ust. 6c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych poprzez przyjęcie, że do kosztów uzyskania przychodu z tytułu sprzedaży nieruchomości lokalowej zalicza się poniesione koszty z tytułu wcześniejszej spłaty kredytu hipotecznego zaciągniętego na zakup tego lokalu, poniesione po dokonaniu jego sprzedaży, należy uznać za uzasadniony.
Podnosząc zarzut naruszenia prawa materialnego - art. 88 ust. 3a pkt 4 lit. a ustawy o VAT, skarżący nie może podważyć ustaleń faktycznych, stanowiących podstawę do przyjęcia przez organy podatkowe, iż nie ma on prawa do odliczenia VAT z faktur, które stwierdzają czynności, które nie zostały dokonane. Nie ma bowiem możliwości skutecznego powoływania się na zarzut wadliwego zastosowania prawa materialnego
Podnosząc zarzut naruszenia prawa materialnego - art. 88 ust. 3a pkt 4 lit. a u.p.t.u., skarżący nie może podważyć ustaleń faktycznych, stanowiących podstawę do przyjęcia przez organy podatkowe, iż nie ma on prawa do odliczenia VAT z faktur, które stwierdzają czynności, które nie zostały dokonane. Nie ma bowiem możliwości skutecznego powoływania się na zarzut wadliwego zastosowania prawa materialnego
Zarówno z przepisów Ordynacji podatkowej, jak i ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie da się wywieść twierdzenia, że organ podatkowy jest zobowiązany do oszacowania kosztów uzyskania przychodów w sytuacji, gdy podatnik zaniedbuje swoje obowiązki w zakresie dokumentowania zdarzeń gospodarczych. To podatnik jest zobowiązany posiadać, względnie wskazać przekonywujące dowody pozwalające na
Artykułowi 30 ust. 1 pkt 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie można przypisać charakteru sankcji podatkowej.
Stawiając zarzut naruszenia prawa materialnego tj. art. 88 ust. 3a pkt 4 lit. a) ustawy o VAT, skarżący nie może podważyć ustaleń faktycznych, stanowiących podstawę do przyjęcia przez organy podatkowe, iż skarżący nie ma prawa do odliczenia VAT z faktur, które stwierdzają czynności, które nie zostały dokonane. Nie ma bowiem możliwości skutecznego powoływania się na zarzut wadliwego zastosowania prawa
Artykułowi 30 ust. 1 pkt 7 ustawy o PIT nie można przypisać charakteru sankcji podatkowej.
W postępowaniu z zakresu nieujawnionych źródeł przychodu ciężar dowodu jest rozłożony pomiędzy stronę i organ podatkowy w tym sensie, że obowiązkiem podatnika jest wskazanie i co najmniej uprawdopodobnienie podnoszonych przez niego okoliczności faktycznych, związanych ze zgromadzonym mieniem, przychodami i kosztami utrzymania, a obowiązkiem organu jest rzetelne i wyczerpujące zbadanie okoliczności
Nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy wystawione faktury, faktury korygujące lub dokumenty celne stwierdzają czynności, które nie zostały dokonane - w części dotyczącej tych czynności.
Wymóg polegający na uzależnieniu obniżenia podstawy opodatkowania wynikającej z pierwotnej faktury od posiadania przez podatnika potwierdzenia otrzymania korekty faktury doręczonego przez nabywcę towarów lub usług mieści się w pojęciu warunków, o których mowa w art. 90 ust. 1 dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej.