Przedmiotem nadzwyczajnego trybu stwierdzenia nieważności decyzji jest wyłącznie ustalenie, czy decyzja wydana w trybie zwykłym była dotknięta ciężką, kwalifikowaną wadliwością, wyliczoną enumeratywnie w art. 156 § 1 kodeksu postępowania administracyjnego. Nie jest dopuszczalne w tym trybie rozpoznanie i rozstrzygnięcie sprawy będącej przedmiotem rozpoznania i rozstrzygnięcia w trybie zwykłym.

Inwestor, który prowadził roboty budowlane lub wybudował obiekt budowlany na podstawie ostatecznej decyzji o pozwoleniu na budowę, która to decyzja zostałaby następnie wyeliminowana z obrotu prawnego, nie może być traktowany jako osoba dopuszczająca się samowoli budowlanej, a także jako osoba, która prowadziła roboty budowlane bez pozwolenia na budowę.

Nie może być mowy o działaniu w charakterze podatnika VAT w przypadku sprzedaży przez daną osobę jej majątku prywatnego (osobistego), tj. takiego, który nie jest przez nią wykorzystywany na potrzeby działalności gospodarczej i nie jest przedmiotem tej działalności.

Ogłaszanie w Biuletynie Informacji Publicznej informacji publicznej w tym dokumentów urzędowych, a więc również protokołów z sesji rady jest jedną z dopuszczalnych form udostępniania informacji publicznej. W związku z czym zarzut skarżącego, że odesłanie do stron internetowych nie spełnia warunków określonych w art. 19 ustawy o dostępie do informacji publicznej jest niezasadny.

1. Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z 2001 r. o dostępie do informacji publicznej i art. 61 Konstytucji RP informację publiczną stanowi każda wiadomość wytworzona przez szeroko rozumiane władze publiczne oraz osoby pełniące funkcje, a także inne podmioty, które tę władzę realizują bądź gospodarują mieniem komunalnym lub majątkiem Skarbu Państwa w zakresie tych kompetencji. Taki charakter ma również wiadomość

Według konstytucyjnej zasady ochrony własności, nie jest możliwe odebranie własności bez odszkodowania, dlatego też za "właściciela" w rozumieniu art. 73 ust. 4 przepisów wprowadzających ustawy reformujące administrację publiczną, uprawnionego do wystąpienia z wnioskiem o ustalenie i wypłatę odszkodowania za działkę, która jak później się okazało z mocy prawa z dniem 1 stycznia 1999 r. przeszła na

Opinie i ekspertyzy sporządzone na zlecenie Kancelarii Prezydenta RP są materiałami urzędowymi w rozumieniu art. 4 pkt 2 prawa autorskiego. Pełnią funkcję służebną w procesie podejmowania decyzji przez najwyższy organ władzy wykonawczej i nie stanowią przedmiotu prawa autorskiego.

Każde, nawet nieznaczne przekroczenie terminu stanowi samoistną podstawę do wydania postanowienia stwierdzającego jego uchybienie. Tym samym organ podatkowy wobec nieuwzględnienia wniosku o przywrócenie terminu nie tylko jest uprawniony, lecz wręcz obowiązany do wydania postanowienia na podstawie art. 228 § 1 pkt 2 O.p.

Obowiązkiem organu jest badanie swojej właściwości na każdym etapie postępowania. Organy podatkowe nie są jednak obowiązane do wypowiedzenia się na temat swojej właściwości w każdej decyzji skoro nie mają w tym zakresie wątpliwości, a strona postępowania tejże właściwości nie kwestionuje.

Przyjęcie, że dana osoba fizyczna sprzedając działki budowlane działa w charakterze podatnika prowadzącego handlową działalność gospodarczą (jako handlowiec) wymaga ustalenia, że jej działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną), czyli stałą.

Przyjęcie, iż dana osoba fizyczna sprzedając działki budowlane działa w charakterze podatnika prowadzącego handlową działalność gospodarczą (jako handlowiec), wymaga uprzedniego ustalenia, że jej działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną), czyli stałą (powtarzalność czynności i zamiar wykazany obiektywnymi dowodami ich kontynuacji), a w konsekwencji zorganizowaną, przesłanka

W postępowaniu administracyjnym w sprawie o odszkodowanie nie można przyjąć wyłączenia stosowania przepisów kodeksu postępowania administracyjnego. Art. 160 § 2 Kodeksu postępowania administracyjnego odsyła do regulacji materialnoprawnej kodeksu cywilnego nie wyłączając stosowania przepisów Kodeksu postępowania administracyjnego w rozpoznaniu sprawy odszkodowania.

Sąd administracyjny w istocie nie może dokonywać ustaleń, które mogłyby służyć merytorycznemu rozstrzygnięciu sprawy. Jeżeli zachodzi potrzeba dokonania ustaleń, które mają służyć merytorycznemu rozstrzygnięciu, sąd powinien uchylić zaskarżony akt i wskazać organowi zakres postępowania dowodowego, które organ ten powinien uzupełnić.

Sąd administracyjny w istocie nie może dokonywać ustaleń, które mogłyby służyć merytorycznemu rozstrzygnięciu sprawy. Jeżeli zachodzi potrzeba dokonania ustaleń, które mają służyć merytorycznemu rozstrzygnięciu, sąd powinien uchylić zaskarżony akt i wskazać organowi zakres postępowania dowodowego, które organ ten powinien uzupełnić.

Nieprawomocny więc wyrok uwzględniający skargę nie wywołuje do czasu uprawomocnienia się skutków prawnych w postaci pozbawienia mocy wiążącej zaskarżonej decyzji. Oznacza to, że taka decyzja, choć uznana za niezgodną z prawem, wiąże i powinna zostać wykonana, gdyż co do zasady skarga do sądu administracyjnego na decyzję podatkową nie wywołuje skutku suspensywnego, co wynika z art. 61 § 1 u.p.p.s.a.

Zmiana statusu z funkcjonariusza Policji na emeryta policyjnego powoduje, iż decyzja przyznająca funkcjonariuszowi prawo do równoważnika pieniężnego staje się z chwilą zmiany tego statusu bezprzedmiotowa. Brak jest zatem podstaw do wypłaty emerytowi policyjnemu równoważnika pieniężnego za remont lokalu mieszkalnego. Równoważnik ten przyznany został bowiem w oparciu o przepisy ustawy o Policji w czasie

Wywodzenie negatywnych skutków prawnych dla strony z zawinionej bezczynności organów władzy publicznej nie sprzyja budowaniu zaufania do organów władzy państwowej.

Skutki zasady standstiii wynikającej z art. 17 ust. 6 VI Dyrektywy (art. 176 Dyrektywy 2006/112/WE) należy interpretować w ten sposób, że obowiązujące od l maja 2004 r. do 31 grudnia 2010 r. normy art. 88 ust. 1 pkt 3 w zw. z art. 86 ust. 3 ustawy o VAT z 2004r. w przypadku zakazu odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia paliw wykorzystywanych do napędu samochodów służących działalności opodatkowanej

Skutki zasady standstill wynikającej z art. 17 ust. 6 VI Dyrektywy (art. 176 Dyrektywy 2006/112/WE) należy interpretować w ten sposób, że obowiązujące od 1 maja 2004 r. do 31 grudnia 2010 r. normy art. 88 ust. 1 pkt 3 w zw. z art. 86 ust. 3 ustawy o VAT w przypadku zakazu odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia paliw wykorzystywanych do napędu samochodów służących działalności opodatkowanej

Sąd I instancji nie musi odnosić się do wszystkich podnoszonych przez stronę zarzutów i przytaczanej argumentacji, jeżeli nie mają one istotnego znaczenia dla oceny legalności zaskarżonego rozstrzygnięcia.

Organ podatkowy nie ma obowiązku wielokrotnego doręczania rozstrzygnięć (decyzji organu pierwszej instancji), względnie powstrzymywania się od działań do czasu wyrażenia przez stronę woli zapoznania się z treścią rozstrzygnięć prawidłowo doręczonych w sposób zastępczy.

W przypadku gdy składający wniosek o wydanie interpretacji nie przedstawi wyczerpująco zaistniałego stanu faktycznego, organ ma obowiązek wezwać go do uzupełnienia braku wniosku w tym zakresie.

Skorzystanie z instytucji procesowej, o której mowa w art. 188 P.p.s.a., możliwe jest również w sytuacji, gdy nie wnosił o to wnoszący skargę kasacyjną.

Regulacja zawarta w art. 88 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT jest sprzeczna z prawem wspólnotowym.