Fiskus nie może wydać decyzji po upływie terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego.

Jeśli nie naruszono art. 116 § 1 O.p., to nie uchybiono także zasadzie wyprowadzanej z art. 2 Konstytucji RP.

Sam fakt uchylenia decyzji organu podatkowego pierwszej instancji nie może powodować, że zapłacony podatek w wysokości określonej decyzją tego organu staje się tylko z tego powodu podatkiem nienależnym, a więc nadpłatą ze skutkami przewidzianymi w art. 72 i następnych O.p. Zapłatę jako czynność powodującą wygaśnięcie zobowiązania podatkowego trzeba rozpatrywać w kontekście stanu prawnego istniejącego

Jeśli nie naruszono art. 116 § 1 O.p., to nie uchybiono także zasadzie wyprowadzanej z art. 2 Konstytucji RP.

Warunkiem koniecznym dla uznania, iż strona powołała się we wniesionej skardze kasacyjnej na jedną z podstaw kasacji jest wskazanie, jakie przepisy oznaczone numerem artykułu, paragrafu, ustępu, punktu lub literą, zostały naruszone. Wspomniany brak powoduje, że nie zostały spełnione wymagania wynikające z treści art. 176 p.p.s.a., mające niejako z założenia dyscyplinować podmioty wnoszące wysoce sformalizowany

Przyjęcie, że zaległość podatkowa z tytułu zawyżenia i otrzymania nienależnego lub w wysokości wyższej od należnej kwoty zwrotu podatku może być dochodzona przez organy podatkowe bezterminowo byłoby sprzeczne z zasadą demokratycznego państwa prawnego, a przede wszystkim z wynikającą z tej reguły zasadą pewności prawa i bezpieczeństwa prawnego.

Jeśli nie naruszono art. 116 § 1 O.p., to nie uchybiono także zasadzie wyprowadzanej z art. 2 Konstytucji RP.

Organy podatkowe nie są zobowiązane z urzędu do prowadzenia postępowania w celu zweryfikowania przyczyn nieobecności ukaranego, ponieważ to do wyzwanego należy racjonalne usprawiedliwienie swojej nieobecności.

Właściwym momentem do zgłoszenia wniosku o ogłoszenie upadłości spółki jest okres dwóch tygodni od dnia, w którym jej majątek nie wystarcza na zaspokojenie długów, chyba że wcześniej zaistniał obowiązek zgłoszenia wniosku wobec zaprzestania płacenia długów spółki.

Pojęcie przychodów ze stosunku pracy, zdefiniowane w art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ma szerszy zakres niż wynagrodzenie za pracę, określone w art. 78 § 2 Kodeksu pracy.

Odpowiedzialność za prawidłową klasyfikację sprzedawanego towaru spoczywa na podatniku dokonującym tej sprzedaży.

Porównując możliwość przewidzianą w art. 86 ust. 3 ustawy o VAT z 2004r. dokonania odliczenia podatku naliczonego (choć w niepełnej wysokości), z zupełnym brakiem takiej możliwości pod rządami art. 25 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT z 1993r. nie można nie dojść do wniosku, że unormowanie w tym przedmiocie wprowadzone ustawą z 2004r. nie rozszerza zakresu ograniczenia przewidzianego poprzednio, a wręcz jest

Podstawę wznowienia postępowania stanowiła przesłanka z art. 240 § 1 pkt 7 Ordynacji podatkowej, gdyż stwierdzenie nieważności postanowienia Naczelnika Urzędu Skarbowego z dnia 4 września 2007 r. stanowiło fakt prawotwórczy w następstwie, którego nie mogło być wydane zaskarżone postanowienie. Unieważnienie postanowienia wydanego w pierwszej instancji spowodowało, że odpadła podstawa prawna do rozpatrzenia

W niniejszej sprawie zaskarżonym aktem jest decyzja, której przedmiotem jest zobowiązanie podatkowe skarżącej spółki w podatku dochodowym od osób prawnych za 1996 r., jest to więc decyzja deklaratoryjna, gdyż zobowiązanie podatkowe w tym podatku powstaje z mocy prawa (art. 21 § 1 pkt 1 Ordynacji podatkowej). W konsekwencji uchylenie decyzji organu pierwszej instancji nie spowodowało skutków materialnoprawnych

Właściwym momentem do zgłoszenia wniosku o ogłoszenie upadłości spółki jest okres dwóch tygodni od dnia, w którym jej majątek nie wystarcza na zaspokojenie długów, chyba że wcześniej zaistniał obowiązek zgłoszenia wniosku wobec zaprzestania płacenia długów spółki.

Właściwym momentem do zgłoszenia wniosku o ogłoszenie upadłości spółki jest okres dwóch tygodni od dnia, w którym jej majątek nie wystarcza na zaspokojenie długów, chyba że wcześniej zaistniał obowiązek zgłoszenia wniosku wobec zaprzestania płacenia długów spółki.

Właściwym momentem do zgłoszenia wniosku o ogłoszenie upadłości spółki jest okres dwóch tygodni od dnia, w którym jej majątek nie wystarcza na zaspokojenie długów, chyba że wcześniej zaistniał obowiązek zgłoszenia wniosku wobec zaprzestania płacenia długów spółki.

Właściwym momentem do zgłoszenia wniosku o ogłoszenie upadłości spółki jest okres dwóch tygodni od dnia, w którym jej majątek nie wystarcza na zaspokojenie długów, chyba że wcześniej zaistniał obowiązek zgłoszenia wniosku wobec zaprzestania płacenia długów spółki.

Możliwość skorzystania z ulgi jest uzależniona od przedstawienia przez podatnika konkretnego dowodu świadczącego, że fakt darowizny miał miejsce w rzeczywistości, a tym dowodem jest bankowy dowód wpłaty dokonany przez darczyńcę.

Właściwym momentem do zgłoszenia wniosku o ogłoszenie upadłości spółki jest okres dwóch tygodni od dnia, w którym jej majątek nie wystarcza na zaspokojenie długów, chyba że wcześniej zaistniał obowiązek zgłoszenia wniosku wobec zaprzestania płacenia długów spółki.

Zasady wynikającej z art. 121 § 1 O.p. nie można rozumieć w ten sposób, iż nakazuje ona organom, w celu jej zastosowania, powielania błędnych, naruszających prawo naruszeń. W tym jednak przypadku, wobec stwierdzenia legalności decyzji dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych, przyjęcie różnych ustaleń odnoszących się do tych samych elementów stanu faktycznego (choć w odrębnych postępowaniach

Skoro w ostatecznej decyzji dotyczącej utraty statusu zakładu pracy chronionej stwierdzono niespełnienie przez stronę warunków z art. 28 u.r.z.s., którym to ustaleniem organy podatkowe były w przedmiotowej sprawie związane, za niezasadny należy też uznać zarzut naruszenia art. 14a ust. 2 u.p.t.u.

Faktura nieodzwierciedlająca rzeczywiście dokonanej czynności przez jej wystawcę nie daje odbiorcy tej faktury prawa do odliczenia wykazanego w niej podatku.

W sytuacji jeżeli nadal istnieje majątek zobowiązanego, z którego dopuszczalne jest prowadzenie egzekucji z ograniczeniami wymienionymi w art. 8 § 1 i art. 10 § 1 u.p.e.a. nie można mówić o "szczególnie uzasadnionym przypadku" związanym z oceną sytuacji majątkowej i osobistej zobowiązanego. Tym bardziej że sam zobowiązany odwoływał się przede wszystkim do okoliczności, które w tym postępowaniu nie