Sporadyczna sprzedaż zwierząt i płodów rolnych na nazwisko skarżącego przy jednoczesnym przelewie pieniędzy z tej transakcji na konto bankowe ojca uzasadnia stanowisko, że skarżący nie osiągał w tym czasie przychodów z gospodarstwa rolnego.

Sporadyczna sprzedaż zwierząt i płodów rolnych na nazwisko skarżącego przy jednoczesnym przelewie pieniędzy z tych transakcji na konto bankowe ojca, czy nawet gotówką do rąk skarżącego uzasadnia stanowisko, że skarżący nie osiągał w tym czasie przychodów z gospodarstwa rolnego.

Gromadzenie materiału dowodowego przez organ nie może polegać na zbieraniu wszelkich informacji dotyczących zjawisk i zdarzeń, a jedynie tych, które winny być przedmiotem postępowania dowodowego, ponieważ postępowanie to powinno doprowadzić do zrekonstruowania konkretnego prawnopodatkowego stanu faktycznego, czyli winno obejmować te fakty i dowody, które mają prawne znaczenie dla rozstrzygnięcia, a

Zasada pierwszeństwa pełnomocników ma zastosowanie uniwersalne i dotyczy każdego etapu postępowania oraz wszystkich terminów.

Gromadzenie materiału dowodowego przez organ nie może polegać na zbieraniu wszelkich informacji dotyczących zjawisk i zdarzeń, a jedynie tych, które winny być przedmiotem postępowania dowodowego, ponieważ postępowanie to powinno doprowadzić do zrekonstruowania konkretnego prawnopodatkowego stanu faktycznego, czyli winno obejmować te fakty i dowody, które mają prawne znaczenie dla rozstrzygnięcia, a

Termin "wydanie" decyzji, o jakim mowa w art. 118 § 1 Ordynacji podatkowej w jego brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2002 r., zgodnie z wykładnią językową nie oznacza wydania i doręczenia decyzji. Art. 118 § 1 Ordynacji ma charakter przepisu kompetencyjnego, co do których to przepisów obowiązuje nakaz ich ścisłej wykładni.

Użyte w art. 21 ust. 2 u.p.t.u. sformułowanie "podlega zwrotowi przez urząd skarbowy" należy rozumieć nie jako obowiązek podatnika wykazania w deklaracji podatkowej - w sytuacji przewidzianej w tym przepisie - różnicy podatku do zwrotu, lecz jako obowiązek organu podatkowego, któremu odpowiada prawo podatnika domagania się tego zwrotu (w formie odpowiedniej dyspozycji zamieszczonej w obowiązującym

Podstawy do wznowienia nie może także stanowić pominięcie dowodu wskazywanego przez stronę.

Wykładnia art. 20 ust. 3 w związku z art. 21 ust. 1 pkt 33 u.p.d.o.f. prowadzi do wniosku, że w takim stanie rzeczy, gdy brak dowodów, że środki pieniężne przywiezione z zagranicy zostały tam opodatkowane lub były zwolnione od opodatkowania, zasadne było uznanie, że nie mogą one stanowić przychodów ze źródeł ujawnionych w rozumieniu analizowanego przepisu co w konsekwencji pozwalało na opodatkowanie

Wykładnia art. 20 ust. 3 w zw. z art. 21 ust. 1 pkt 33 u.p.d.o.f. prowadzi do wniosku, że w takim stanie rzeczy, gdy brak dowodów, że środki pieniężne przywiezione z zagranicy zostały tam opodatkowane lub były zwolnione od opodatkowania, zasadne było uznanie, że nie mogą one stanowić przychodów ze źródeł ujawnionych w rozumieniu analizowanego przepisu, co w konsekwencji pozwalało na opodatkowanie dochodu

Artykuł 247 o.p. jest przepisem postępowania podatkowego (a nie prawa materialnego) i stosuje go organ podatkowy, a nie Sąd.

Przepisy Ordynacji podatkowej nie regulują podstaw, na których organ podatkowy może oprzeć ocenę dowodów. Organ podatkowy w tej ocenie powinien kierować się wiedzą i zasadami doświadczenia. Rozumowanie, w wyniku którego organ ustala istnienie okoliczności faktycznych, powinno być zgodne z prawidłami logiki.

Przepisy Ordynacji podatkowej nie regulują podstaw, na których organ podatkowy może oprzeć ocenę dowodów. Organ podatkowy w tej ocenie powinien kierować się wiedzą i zasadami doświadczenia. Rozumowanie, w wyniku którego organ ustala istnienie okoliczności faktycznych, powinno być zgodne z prawidłami logiki.

Oświadczenie o wyborze formy opodatkowania ma charakter wiążący w tym znaczeniu, że dopiero rezygnacja podatnika złożona zgodnie z treścią art. 9a ust. 2 u.p.d.o.f. może doprowadzić do zmiany sposobu opodatkowania. Wybór tego sposobu opodatkowania wiąże się z konsekwencjami w sferze zastosowania właściwej stawki podatkowej (19%, a nie tabela podatkowa z art. 27 ust. 1 u.p.d.o.f.) oraz rezygnacja ze

Przepisy art. 137 § 2 i 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) należy tak rozumieć, że wypowiedzenie pełnomocnictwa procesowego przez mocodawcę odnosi skutek prawny w stosunku do organu podatkowego dopiero z chwilą uzyskania wiedzy o tym fakcie przez organ. Oświadczenie o wypowiedzeniu pełnomocnictwa powinno być przy tym złożone organowi w formie

Rażące naruszenie prawa zachodzi wtedy, gdy istnieje oczywista sprzeczność pomiędzy treścią przepisu a rozstrzygnięciem objętym decyzją. Jako rażącego naruszenia prawa nie należy traktować błędów w wykładni prawa, ale przekroczenie prawa w sposób jasny i niedwuznaczny. Dotyczy to zwłaszcza sytuacji, w których przepis prawa dopuszcza możliwość rozbieżnej interpretacji. Wybór jednej z możliwych interpretacji

Skarżąca spółka była zatem prawnie zobowiązana do zrealizowania świadczeń rzeczowych w postaci wydania węgla, także na rzecz byłych pracowników i uprawnionych członków ich rodzin. Skoro więc obowiązek ten wynikał z wiążących spółkę przepisów prawa pracy i świadczenia te miały dla spółki charakter obligatoryjny, gdyż brak ich wykonania stanowić by mógł podstawę do powstania roszczeń prawnych, które

W takim stanie rzeczy, gdy brak dowodów, że środki pieniężne przywiezione z zagranicy zostały tam opodatkowane lub były zwolnione od opodatkowania, zasadne było uznanie, że nie mogą one stanowić przychodów ze źródeł ujawnionych w rozumieniu analizowanego przepisu, co w konsekwencji pozwalało na opodatkowanie dochodu ustalonego na podstawie tego przepisu według stawki z art. 30 ust. 1 pkt 7 u.p.d.o.f

1. Wspólny system podatku VAT, w kształcie określonym w art. 2 akapity pierwszy i drugi I dyrektywy Rady 67/227/EWG oraz w art. 2 i 10 ust. 1 lit. a) i ust. 2 VI dyrektywy Rady 77/388/EWG, nie stoi na przeszkodzie, by państwo członkowskie przewidziało w swym ustawodawstwie sankcję administracyjną, która może być nakładana na podatników podatku od wartości dodanej, taką jak "dodatkowe zobowiązanie podatkowe

Spółka była prawnie zobowiązana do zrealizowania świadczeń rzeczowych w postaci wydania węgla, także na rzecz byłych pracowników i uprawnionych członków ich rodzin. Skoro więc obowiązek ten wynikał z wiążących spółkę przepisów prawa pracy i świadczenia te miały dla spółki charakter obligatoryjny, gdyż brak ich wykonania stanowić by mógł podstawę do powstania roszczeń prawnych, które mogłyby być dochodzone

Przepisy art. 137 § 2 i 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 8, poz. 60 ze zm.) należy tak rozumieć, że wypowiedzenie pełnomocnictwa procesowego przez mocodawcę odnosi skutek prawny w stosunku do organu podatkowego dopiero z chwilą uzyskania wiedzy o tym fakcie przez organ. Oświadczenie o wypowiedzeniu pełnomocnictwa powinno być przy tym złożone organowi w formie pisemnej

Wznowienie postępowania jest instytucją procesową stwarzającą prawną możliwość ponownego rozpoznania i rozstrzygnięcia sprawy administracyjnej zakończonej decyzją ostateczną, jeżeli postępowanie, w którym decyzję wydano, było dotknięte przynajmniej jedną z kwalifikowanych wad procesowych, wyliczonych enumeratywnie w przepisach prawa procesowego. Celem wznowionego postępowania jest, zatem ustalenie,

Już samo wszczęcie (otwarcie) postępowania układowego (naprawczego), w świetle art. 116 § 1 O.p., stanowi dostateczną przesłankę wyłączenia odpowiedzialności członków organów zarządzających spółki.

Do wydatków bezpośrednio związanych z nabyciem zalicza się też wydatki z tytułu sporządzenia umowy przyrzeczenia sprzedaży udziałów i wypisów aktu oraz z tytułu poświadczenia podpisów, gdyż obowiązek ich uiszczenia jest integralnie powiązany z nabyciem udziałów.