Skarga pauliańska z art. 527 k.c. nie może być wykorzystana do ubezskutecznienia wobec wierzyciela kwoty alimentów ustalonej w prawomocnym wyroku sądowym wydanym po przeprowadzeniu postępowania dowodowego, gdyż przepis ten odnosi się do czynności prawa materialnego, a nie do orzeczeń sądowych, przy czym zmiana zakresu obowiązku alimentacyjnego ustalonego prawomocnym wyrokiem może nastąpić jedynie w

Zasądzenie nawiązki na rzecz podmiotu, który utracił przymiot pokrzywdzonego, stanowi rażące naruszenie prawa procesowego. W przypadku gdy podstawy do naprawienia szkody i zadośćuczynienia nie są wskazane, sąd powinien orzekać na rzecz faktycznego pokrzywdzonego.

Sąd Najwyższy uchylił wyrok Sądu Rejonowego z powodu przekroczenia limitu kary grzywny w postępowaniu nakazowym oraz przekazał sprawę do ponownego rozpoznania, nakazując przestrzeganie dopuszczalnych ram wynikających z art. 502 § 1 k.p.k.

Klauzule indeksacyjne w umowie kredytu hipotecznego waloryzowanego kursem waluty obcej, pozwalające bankowi na swobodne kształtowanie kursu tej waluty, stanowią niedozwolone postanowienia umowne jako sprzeczne z dobrymi obyczajami i rażąco naruszające interesy konsumenta. Po wyeliminowaniu abuzywnych klauzul indeksacyjnych umowa kredytu jest nieważna na podstawie art. 58 k.c., jeżeli nie można zastąpić

Przy rozpoznawaniu powództwa o zmianę wysokości renty odszkodowawczej z tytułu wypadku przy pracy na podstawie art. 907 § 2 k.c., sąd zobowiązany jest dokonać analizy kształtowania się wynagrodzenia na stanowisku zajmowanym przez poszkodowanego przed wypadkiem w całym okresie objętym sporem, uwzględniając poziom wynagrodzeń u konkretnego pracodawcy, przy czym ustalenie przyczyn schorzeń poszkodowanego

Niepodpisanie wyroku przez sędziego przewodniczącego stanowi rażące naruszenie procedury, uzasadniające uchylenie orzeczenia i zwrot sprawy do ponownego rozpoznania.

Sąd Najwyższy uchyla zaskarżony wyrok Sądu Apelacyjnego w Rzeszowie i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania z powodu nienależytej obsady sądu, naruszającej standardy niezawisłości i bezstronności.

Skarga kasacyjna powodów oparte na zarzucie naruszenia art. 435 § 1 k.c., nie wykazała adekwatnego związku przyczynowego pomiędzy ruchem przedsiębiorstwa a szkodą; śmierć poszkodowanego wynikła z jego wyłącznej winy. Zasady odpowiedzialności ryzyka uznają poszkodowanego za jedynego winnego, co uzasadniało oddalenie żądania odszkodowania.

Wierzyciel zabezpieczony umową przewłaszczenia na zabezpieczenie jest obowiązany zaliczyć całą kwotę uzyskaną ze sprzedaży przewłaszczonych rzeczy na poczet zabezpieczonej wierzytelności, gdyż przysługująca mu własność rzeczy jest powiązana z zabezpieczaną wierzytelnością i nie może służyć zaspokojeniu innych interesów wierzyciela, co wynika z powierniczego charakteru umowy przewłaszczenia na zabezpieczenie

Sprawa o pozbawienie wspólnika prawa reprezentowania spółki jawnej (art. 30 § 2 k.s.h.) jest sprawą o prawa majątkowe.

Osoba trzecia, która spełniała świadczenia należne dożywotnikowi od zobowiązanego z umowy o dożywocie, w tym świadczenia opiekuńcze o charakterze osobistym, może żądać od zobowiązanego zwrotu wartości spełnionych świadczeń na podstawie bezpodstawnego wzbogacenia (art. 405 k.c.), przy czym roszczenie to nie może przekraczać wartości świadczonych przez osobę trzecią ani zakresu obowiązków, do których

Stwierdzenie abuzywności klauzul indeksacyjnych w umowie kredytu hipotecznego denominowanego w walucie obcej prowadzi do nieważności całej umowy kredytowej, jeżeli wyeliminowanie tych postanowień uniemożliwia utrzymanie umowy bez zmiany jej głównego przedmiotu, a bank nie dopełnił obowiązków informacyjnych dotyczących ryzyka walutowego, przy czym niedopuszczalne jest zastąpienie abuzywnych klauzul

Postanowienia umowy kredytu waloryzowanego kursem obcej waluty, które nie spełniają wymogu przejrzystości i jednoznaczności, są abuzywne, co skutkuje nieważnością umowy. Bank jest zobowiązany do informowania konsumentów o pełnym zakresie ryzyka kursowego.

Uchylenie wyroku przez Sąd Najwyższy z powodu naruszeń proceduralnych w zakresie obsady Sądu, uznanych za bezwzględną przyczynę odwoławczą z art. 439 § 1 pkt 2 k.p.k., związane z wadliwą nominacją sędziów w procesie niezgodnym z konstytucyjnymi standardami.

Przemiany stanu prawnego związane z retroaktywną zmianą zasad przedawnienia roszczenia nie stanowią podstawy do pozbawienia wykonalności tytułu egzekucyjnego na mocy art. 840 § 1 pkt 2 k.p.c.

Nie można przypisać odpowiedzialności karnej za przestępstwo z art. 209 k.k. osobie, która nie posiada obiektywnych możliwości spełniania obowiązku alimentacyjnego z uwagi na odbywanie kary pozbawienia wolności i brak innych źródeł dochodu.

Przepisy art. 75c ust. 1 i 2 prawa bankowego nie wymagają złożenia wezwania do zapłaty i oświadczenia o wypowiedzeniu umowy kredytu w formie odrębnych dokumentów, przy czym dopuszczalne jest warunkowe wypowiedzenie umowy kredytu w przypadku nieskorzystania przez kredytobiorcę z uprawnienia do złożenia wniosku o restrukturyzację zadłużenia, o ile kredytobiorca dysponuje co najmniej 14-dniowym terminem

Brak sporządzenia pisemnego uzasadnienia wyroku nie stanowi samodzielnej podstawy do jego uchylenia, jeżeli nie wpływa istotnie na możliwość orzekania w postępowaniu odwoławczym. Sąd odwoławczy dysponuje środkami do uzupełnienia materiału dowodowego, a wyrok kasatoryjny powinien wydawać jedynie w wyjątkowych okolicznościach.

Sąd Najwyższy stwierdził, iż wyrok sądu wydany z udziałem sędziego, którego niezależność i bezstronność są kwestionowane, podlega uchyleniu jako dotknięty nieważnością. Proces nominacji sędziów musi spełniać standardy niezawisłości przewidziane w Konstytucji RP oraz prawie międzynarodowym.

Sąd Najwyższy uchylił wyroki Sądu Apelacyjnego i Sądu Okręgowego w części dotyczącej przedawnionych czynów oskarżonych T.W., G.J. oraz W.K., orzekając wznowienie postępowania oraz umorzenie postępowania karnego wobec wskazanych przestępstw.

Nienależyta obsada sądu, związana z wadliwym procesem nominacyjnym sędziego przez KRS, stanowi bezwzględną przyczynę uchylenia wyroku i przekazania sprawy do ponownego rozpoznania.

Orzeczenie Sądu Okręgowego w Warszawie o wydaniu wyroku łącznego z naruszeniem art. 85 § 1 k.k. i art. 4 § 1 k.k. zostaje uchylone; sprawa wraca do ponownego rozpoznania przy uwzględnieniu przepisów względniejszych dla skazanego.

Zaniechanie przez pielęgniarkę stałej opieki nad pacjentem transportowanym karetką, w sytuacji znanych jej ryzyk związanych z jego stanem zdrowia, może stanowić naruszenie reguł ostrożności skutkujące odpowiedzialnością karną, jeśli zagrożenie było obiektywnie przewidywalne.

Termin przedawnienia karalności z art. 58 ust. 1 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii upływa z upływem 5 lat od zakończenia czynności zabronionej. W przypadku ustalenia daty popełnienia czynu na styczeń 2014 r., karalność ulega przedawnieniu na początku 2019 r., co obliguje sąd do umorzenia postępowania zgodnie z art. 17 § 1 pkt 6 k.p.k.